Internet  

HvJ EU Conclusie A-G 15 juli 2021, IEF 20633, IEFbe 3413, IT 3879; ECLI:EU:C:2021:613 (Republiek Polen tegen Europees Parlement) De zaak gaat over artikel 17 van Richtlijn 2019/790. Polen wil lid 4 sub b en c van dit artikel nietig verklaard hebben en subsidiair het hele artikel. Dit omdat het in strijd zou zijn met de in artikel 11 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie (hierna: Handvest) neergelegde rechten op vrijheid van meningsuiting en van informatie die gebruikers van deeldiensten genieten.

Ktr. Rb Noord-Holland 16 februari 2022, IT 3862; ECLI:NL:RBNHO:2022:1962 (DGB tegen gedaagde) DGB vordert dat de kantonrechter gedaagde veroordeelt tot betaling, nu er een leveringsovereenkomst op afstand is gesloten met betrekking tot de levering van gas en elektriciteit. Gedaagde betwist dat hij een leveringsovereenkomst heeft gesloten met DGB. Naar het oordeel van de kantonrechter is er wel een overeenkomst gesloten, maar heeft DGB niet voldaan aan haar verplichting om de consument te wijzen op zijn herroepingsrecht. De termijn hiervoor is dus verlengd.

Rb Overijssel 9 maart 2022, IT 3860; ECLI:NL:RBOVE:2022:717 (Cottoncounts tegen CCG Retail) Cottoncounts heeft te maken gehad met een hack, waarbij haar bestanden door ransomware zijn versleuteld. Cottoncounts zou daardoor ook een zeer groot aantal product- en sfeerfoto’s kwijt zijn geraakt. Cottoncounts vordert schadevergoeding van CCG Retail, omdat zij de IT-infrastructuur heeft aangelegd en deze onvoldoende heeft beveiligd. Naar het oordeel van de rechtbank is CCG Retail tegenover Cottoncounts toerekenbaar tekortgeschoten in haar verplichtingen. CCG Retail wist dat het behoud en de beveiliging van de product- en sfeerfoto’s van groot belang was voor de bedrijfsvoering van Cottoncounts. De rechtbank veroordeelt CCG Retail tot betaling van een schadevergoeding aan Cottoncounts.

Ktr. Rb Noord-Holland 16 februari 2022, IT 3859; ECLI:NL:RBNHO:2022:1920 (Bol.com tegen gedaagde) Gedaagde heeft aankopen gedaan bij Bol.com, maar de koopprijs onbetaald gelaten, ondanks herhaalde aanmaning. Bol.com vordert dat de kantonrechter gedaagde veroordeelt tot betaling van de koopprijs, buitengerechtelijke incassokosten en wettelijke rente. Gedaagde erkent dat zij een bepaald bedrag moet betalen en het resterende bedrag heeft zij onvoldoende betwist. De hoofdsom moet worden toegewezen en de wettelijke rente ook. Gedaagde voert aan dat Bol.com onnodig proceskosten heeft gemaakt. Gedaagde is namelijk op zichzelf gaan wonen en zij beweert dat het incassobureau de brieven naar het nieuwe adres had moeten sturen, of telefonisch contact met gedaagde had moeten opnemen. De kantonrechter oordeelt dat het feit dat gedaagde vanwege haar langdurige afwezigheid niet tijdig bekend was met de aanmaningen, voor haar eigen risico komt. Dus ook de incassokosten worden ook toegewezen.

Hof Amsterdam 15 februari 2022, IT 3850, IEFbe 3392; ECLI:NL:GHAMS:2022:387 (Trustpilot tegen Interreal) De zaak gaat over reviews op de website Trustpilot.nl, die niet zijn gebaseerd op echte klantervaringen. Met haar vorderingen wil Interreal bereiken dat deze onechte reviews niet langer verschijnen en dat zij informatie verkrijgt over de auteurs van de reviews. Trustpilot voert aan dat de Nederlandse rechter geen bevoegdheid toekomt, omdat sprake is van een exclusief forumkeuzebeding, waarin de rechter te Kopenhagen wordt aangewezen als de bevoegde rechter om kennis te nemen van de vorderingen. De voorzieningenrechter heeft in eerste aanleg de gevorderde opgave van informatie over de auteurs van de reviews toegewezen.

Rb Noord-Holland 19 januari 2022, IT 3848; ECLI:NL:RBNHO:2022:942 (MKB ClickService tegen gedaagde) Partijen zijn overeengekomen dat MKB ClickService, tegen een maandelijks te betalen bedrag, internetdiensten zou verrichten voor gedaagde. Gedaagde is van mening dat hij niet hoeft te betalen, omdat hij de overeenkomst heeft vernietigd op grond van dwaling en/of bedrog. Dit heeft hij gedaan omdat uit verschillende publicaties op internet en uit rechterlijke uitspraken bleek dat het bedrijf van MKB ClickService niet deugde. Ook heeft MKB ClickService volgens gedaagde niets gedaan van wat werd beloofd. Er is naar het oordeel van de rechtbank geen sprake van dwaling en/of bedrog, want gedaagde stelt onvoldoende onderbouwd dat MKB ClickService hem verkeerd heeft ingelicht, of informatie heeft achtergehouden waarvan zij wist dat deze voor gedaagde van belang was. Ook als MKB ClickService nog niets had gedaan is dat gelet op de afspraken voor gedaagde geen reden om niet te betalen.

Ktr. Rb Amsterdam 4 februari 2022, IT 3834; ECLI:NL:RBAMS:2022:322 (Bol.com tegen gedaagde) De gedaagde partij, zijnde een consument, heeft een aantal artikelen gekocht via de webshop Bol.com bij een externe verkoper. Voor het plaatsen van de bestelling heeft gedaagde zich akkoord verklaard met de algemene voorwaarden ‘Thuiswinkel’. Uit schermafdrukken blijkt dat de algemene voorwaarden ‘kopen bij andere verkopers’ van toepassing zijn en de algemene voorwaarden van een externe partij. Deze zijn door Bol.com niet overgelegd en ook niet toegelicht. Gedaagde is wel akkoord gegaan met de algemene voorwaarden ‘Thuiswinkel’, maar het enkele verstrekken van een link is onvoldoende. Daarbij heeft Bol.com niet verder toegelicht hoe de gedaagde van deze algemene voorwaarden kennis heeft kunnen nemen. De kantonrechter wijst de vorderingen af.

Hof ’s-Hertogenbosch 1 februari 2022, IT 3813; ECLI:NL:GHSHE:2022:244 (Interconnect tegen Lance) Partijen hebben een overeenkomst gesloten waardoor Lance gebruik kon maken van een VPC (Virtual Private Cloud) van Interconnect. Interconnect betrekt de SQL-licenties van Microsoft en is gebonden aan de voorwaarden die Microsoft daarvoor hanteert. Lance blijkt vervolgens gebruik te maken van de duurdere SQL Standaard licentie in plaats van de overeengekomen SQL Web licentie. Interconnect dient een naheffing aan Microsoft te voldoen en Lance moet de meerprijs van de duurdere licentie vergoeden aan Interconnect. Deze laatste vordering van Interconnect op Lance heeft Interconnect naar het oordeel van de kantonrechter niet voldoende onderbouwd. Lance vorderde het geld terug dat Interconnect ten onrechte had geïncasseerd en deze vordering werd door de kantonrechter toegewezen. In hoger beroep stelt Interconnect dat haar algemene voorwaarden waren gewijzigd en dit aan Lance is medegedeeld per nieuwsbrief. Lance zou deze nooit hebben ontvangen. Interconnect stelt daarnaast dat Lance zelf de licentie op een van de twee servers heeft geïnstalleerd. Lance betwist dit. Het hof houdt iedere verdere beslissing aan tot Interconnect bewijs heeft geleverd hiervoor. Ook moet zij bewijzen dat zij toen de nieuwe algemene voorwaarden aan Lance ter hand heeft gesteld.

Rechtbank Midden-Nederland 22 december 2021, IEF 20423, IT 3756; ECLI:NL:RBMNE:2021:6183 (VVZBI tegen KVK) Het handelsregister is een ‘databank’, maar de Kamer van Koophandel (KVK) draagt geen risico voor investeringen daarin en kwalificeert daarom niet als ‘producent’. De KVK voert een wettelijke taak uit en de daarmee gemoeide kosten (die niet uit verkoopopbrengsten kunnen worden voldaan) worden op basis van de wet gedekt door de rijksoverheid. Prejudiciële vragen aan het Hof van Justitie vindt de rechtbank niet nodig: aan de KVK komt geen databankrechtelijke bescherming op het Handelsregister toe. De KVK mag zich jegens aanbieders van bedrijfsinformatiediensten derhalve niet beroepen op het exclusieve privaatrechtelijke verbodsrecht; daarop gebaseerde voorwaarden niet toepassen; en aan eindgebruikers van commerciële bedrijfsinformatiediensten geen aanwijzingen geven over het al dan toegestaan zijn van die diensten (vanwege een beweerdelijke databankrechtelijke inbreuk). De rechtbank veroordeelt de KVK ex art. 1019h Rv in de proceskosten, incl. deskundigenkosten, van € 67.678,30.

HR Conclusie A-G 9 november 2021, IEF 20403, IT 3751; ECLI:NL:PHR:2021:1050 ( DDoS-aanvallen) Strafrecht. De verdachte is bij arrest van 22 juli 2020 door het gerechtshof Amsterdam wegens het “opzettelijk en wederrechtelijk de toegang tot en/of het gebruik van een geautomatiseerd werk belemmeren door daaraan gegevens toe te zenden” − DDoS-aanvallen −, veroordeeld tot een geheel voorwaardelijke taakstraf voor de duur van 40 uren, met een proeftijd van één jaar. Daarnaast heeft het hof de onttrekking aan het verkeer bevolen van een computer en de teruggave gelast van een gsm, een en ander als nader in het arrest bepaald. Bij herstelarrest van 23 juli 2020 is het dictum aangevuld met een vervangende hechtenis van 20 dagen hechtenis voor het geval de taakstraf niet naar behoren zal worden verricht. De A-G concludeert tot verwerping van het beroep. De klacht in het middel dat het hof onder een geautomatiseerd werk ook een website heeft verstaan berust op een onjuiste lezing van de tenlastelegging en bewezenverklaring.