Contracten  

Gerecht in Eerste Aanleg van Aruba 27 augustus 2025, IT 4998; ECLI:NL:OGEAA:2025:256 (TCB tegen Dot1). TCB gaf Dot1 in oktober 2019 opdracht een toeristen-app voor Bonaire te ontwikkelen (fase 1 in circa 14 weken; totaal USD 34.980, volledig betaald). Omdat de app volgens TCB nooit ter beschikking is gesteld, ontbond zij de overeenkomst op 26 februari 2023 en vorderde terugbetaling; Dot1 stelde dat TCB steeds op de hoogte werd gehouden en (vervroegde) toegang had, terwijl de inschrijving als Apple-developer en publicatie via TCB’s eigen account cruciaal waren. De correspondentie laat langdurige vertraging zien, wél (gedeeltelijke) ontwikkeling en content-invoer in 2020, en contact tot april 2021; daarna volgden in 2022 mails en een meeting op 31 oktober 2022, maar nadien bleef een update uit. De door Dot1 genoemde e-mails van november 2022 zijn niet ontvangen vanwege een fout adres, zodat die buiten beschouwing blijven.

Rb. Amsterdam 2 mei 2025, IT 4994; ECLI:NL:RBAMS:2025:6840 ([eiseres] tegen Mijn Mediamix Group en [gedaagde 2]). De kantonrechter in Amsterdam behandelt een conflict tussen een ondernemer ([eiseres]) en een marketing/webbureau (Mijn Mediamix Group B.V.) en haar bestuurder ([gedaagde 2]). [eiseres] zegt: ik heb ruim € 9.700 betaald voor een website en online marketing, maar ik heb niets bruikbaars gekregen, dus ik wil mijn geld terug. Ze wil daarnaast ook dat de bestuurder persoonlijk aansprakelijk wordt, omdat de vennootschap kort daarna uit het Handelsregister is uitgeschreven, waardoor zij haar vordering niet meer kan verhalen. [gedaagde 2] zegt dat zij wel aan de opdracht hebben gewerkt en dat de uitschrijving buiten zijn schuld lag (problemen met de boekhouder en de Belastingdienst).

Rb. Den Haag 20 augustus 2025, IT 4984; ECLI:NL:RBDHA:2025:16216 (Job Finder tegen [gedaagde]). Job Finder B.V. start een procedure tegen de softwareontwikkelaar [gedaagde] (h.o.d.n. [handelsnaam]) over een overeenkomst van 20 november 2023 voor het ontwikkelen van de app “JobFinder 1.0” met o.a. registratie, uren, facturatie, AI-chatbot en een werknemersportaal (prijs € 8.000 excl. btw). De feitelijke leiding bij opdrachtgever lag bij EuroFlex Logistics B.V., die de overeenkomst later aan Job Finder cedeert. Uit WhatsApp-correspondentie en partijenverklaringen blijkt dat in maart–mei 2024 nog diverse bugs bestaan (wachtwoord reset werkt niet goed, gebruikers worden uitgelogd, facturatie functioneert niet), ondanks herhaalde toezeggingen van [gedaagde] dat de app “binnen 48 uur” of “binnen 7 dagen” live kan. EuroFlex stelt [gedaagde] op 23 mei 2024 in gebreke; [gedaagde] betwist op 29 mei 2024 een tekortkoming, waarmee verzuim intreedt (art. 6:83 sub c BW). De rechtbank oordeelt dat geen fatale termijn is overeengekomen (de “1–3 maanden” is slechts een streefduur), maar dat de app niet voldoet aan de overeenkomst en [gedaagde] tekortschiet. EuroFlex heeft de overeenkomst op 31 mei 2024 rechtsgeldig ontbonden; wegens de ongedaanmakingsverplichting moet [gedaagde] het ontvangen bedrag van € 21.295,99 terugbetalen aan Job Finder, met wettelijke rente vanaf 23 juni 2024. Een waardevergoeding (art. 6:272 BW) is niet verschuldigd omdat de app geen waarde voor Job Finder heeft gehad en broncode/data niet zijn overgedragen.

Rb. Zeeland-West-Brabant 8 oktober 2025, IT 4978; ECLI:NL:RBZWB:2025:6826 (de consumenten tegen KPA). De kantonrechter Breda (Rb Zeeland-West-Brabant) behandelt een geschil tussen negen consumenten en KPA E-Commerce B.V. over online aankopen bij KPA’s webshop, die werkte met internationale dropshipping vanuit China. De consumenten vorderen algehele vernietiging van hun overeenkomsten op afstand en terugbetaling van de betaalde prijzen, omdat KPA diverse essentiële (pre)contractuele informatieplichten uit art. 6:230m BW en art. 6:230v BW niet is nagekomen; KPA betwist dit en stelt dat eventuele tekortkomingen geen volledige vernietiging rechtvaardigen. De rechtbank staat een eisvermindering toe maar laat een laat overgelegde productie (nr. 15) buiten beschouwing. Inhoudelijk benadrukt de rechtbank dat de handelaar moet aantonen dat aan informatieplichten is voldaan en ziet zij ambtshalve toe op naleving [IT 4923]. Precontractuele informatie alléén in algemene voorwaarden volstaat niet als de consument die niet actief heeft aangevinkt (ECLI:EU:C:2022:112). KPA kon het bestelproces niet deugdelijk onderbouwen met printscreens en vermeldde op de site veelal geen juiste handelsnaam, volledig vestigingsadres, telefoonnummer of e-mail; de na latere aanpassing getoonde gegevens bleven onvolledig. Voor levering acht de rechtbank de melding “gratis verzending in heel Nederland” op zichzelf toereikend, maar bij herroeping was onduidelijk hoe en waar te retourneren en werd niet transparant gemaakt dat retour naar China hoge kosten meebracht; ook is geen modelformulier verstrekt en ontbrak bevestiging van de wettelijk vereiste informatie op een duurzame gegevensdrager. De bestelknop-teksten (“nu bestellen”, “order nu”, “plaats uw bestelling”) voldoen niet aan art. 6:230v lid 3 BW (ECLI:NL:HR:2024:1355).

Hof Amsterdam 23 september 2025, IT 4975; ECLI:NL:GHAMS:2025:2472 ([appellant] tegen [geïntimeerde]). Het Gerechtshof Amsterdam doet eindarrest in een geschil over de beëindigde samenwerking bij verkoop en implementatie van SAP-add-ons tussen [appellant] (NL) en [geïntimeerde] (Turkije), na een tussenarrest van 3 december 2024. Partijen twisten over wederzijdse betalings- en schadevorderingen (license fee, cloud service fee, additional development fee en schade wegens niet-opgeleverde projecten). Het hof preciseert per post het contractuele kader: facturatie in twee termijnen (tweede termijn pas bij “go live”), eerste termijn bij levering broncode; voor cloud services is (afhankelijk van de SoW-situatie) een overeenkomst tussen partijen nodig en feitelijke afname door de eindklant; voor additional development is, gelet op onderlinge e-mailafspraken, schriftelijke opdracht van de eindklant én een purchase order vereist. Verweren van [appellant] dat SoW’s ontbreken, go-live niet is gecommuniceerd of dat alleen “compatibiliteit” bestond, worden per project beoordeeld; diverse purchase orders, SoW’s (al dan niet ondertekend), een “client tracker” en een door [appellant] opgesteld overzicht dragen toewijzing van onderdelen. Schadevorderingen van [appellant] wegens niet-opgeleverde projecten stranden omdat geen rechtsgeldige ingebrekestelling is aangetoond (art. 6:82 BW); een beroep op verrekening faalt daarmee eveneens. Beroepen op uitstel van betaling (eigen klant niet gefactureerd/ontvangen) gaan niet op in het licht van de gemaakte afspraken; het hof verwerpt verder bewijsaanbiedingen die niet tot een ander oordeel kunnen leiden.

Rb. Amsterdam 3 september, IT 4964; ECLI:NL:RBAMS:2025:6488 (Vantagepoint tegen Wolters Kluwer). De voorzieningenrechter van de Rechtbank Amsterdam wijst in kort geding de vordering van het Britse advies- en softwarebedrijf VantagePoint Holdings Limited tegen Wolters Kluwer N.V. af. VantagePoint wil op grond van artikel 194 Rv inzage in en afschrift van een groot aantal interne documenten van Wolters Kluwer en haar dochtermaatschappijen Tagetik UK en Tagetik S.r.l., waaronder e-mails, notulen, accountantsverslagen en interne rapportages. Het bedrijf stelt dat het bij de in december 2023 gesloten reseller-overeenkomsten ernstig financieel wordt benadeeld. Volgens VantagePoint heeft Tagetik UK bij het sluiten van de contracten toegezegd dat de niet-opzegbare betalingsverplichtingen zouden worden aangepast als er geen klanten zouden worden aangeleverd, maar is dat niet gebeurd. Verder verwijt VantagePoint Wolters Kluwer dat zij misbruik maakt van haar machtspositie om omzet te kunnen rapporteren zonder daadwerkelijke verkopen en dat zij druk en chantage uitoefent om VantagePoint te laten betalen en externe financiering te regelen. De onderneming wil de gevraagde informatie gebruiken om haar rechtspositie te bepalen in mogelijke procedures in Engeland en Nederland.

Rb. Amsterdam 1 september 2025, IEF 22943; IT 4959; ECLI:NL:RBAMS:2025:6612 ([verzoeker] tegen Booking.com). [verzoeker] heeft via het platform Booking.com een accommodatie geboekt. Eenmaal aangekomen blijkt dit niet aan de verwachtingen te voldoen. [verzoeker] vordert terugbetaling van de kosten voor de accommodatie. Booking.com verweert zich en beroept zich op de beperkte verantwoordelijkheid die zij heeft als online platform. Ook beroept Booking.com zich op de algemene voorwaarden waarin staat dat zij geen partij is bij de reservering en hierom niet aansprakelijk is. 

Hof Den Haag 2 september 2025, IT 4958; ECLI:NL:GHDHA:2025:1772 (ProTech3D tegen upMention). UpMention biedt diensten aan op het gebied van zoekmachineoptimalisatie, SEO. ProTech3D verkoopt 3d-printers. ProTech3D heeft de facturen van UpMention niet betaald want er zou geen overeenkomst tot stand zijn gekomen. De rechtbank oordeelde dat er wél een overeenkomst tot stand is gekomen en veroordeelde ProTech3D tot het betalen van de facturen. ProTech3D is tegen dit vonnis in hoger beroep gegaan.  

Rb. Den Haag 20 augustus 2025, IT 4944, ECLI:NL:RBDHA:2025:15593 (DATS tegen Trio). DATS en Trio sloten een overeenkomst: DATS zou tegen betaling een blockchainproduct ontwikkelen. Volgens DATS bleven facturen aan Trio onbetaald, ze vordert betaling. Trio stelt op hun beurt dat DATS het afgesproken werk niet heeft geleverd. De rechtbank stelt voorop dat niet kan worden bepaald welke werkzaamheden DATS ter uitvoering van de overeenkomst exact heeft verricht. Dat er bepaalde werkzaamheden zijn verricht staat vast, maar ook staat vast dat werkzaamheden ter waarde van $ 56.000 dollar niet zijn verricht. Daarmee is een deel van de vordering van DATS ter hoogte van dat bedrag reeds niet voor toewijzing vatbaar. Verder staat vast dat de tokenisatie (het omzetten van de waarde van de energie van de zonnepanelen in digitale tokens), voor Trio een zeer belangrijk onderdeel van het project, evenmin is afgerond. Omdat niet is komen vast te staan dat tegenover de vordering van DATS door haar verrichte werkzaamheden staan, zal de vordering worden afgewezen. Daarmee is de vordering tot betaling van buitengerechtelijke incassokosten evenmin voor toewijzing vatbaar. 

Rb. Noord-Holland 6 augustus 2025, IT4942, ECLI:NL:RBNHO:2025:9108 (KJM tegen DHL). KJM handelt in smartphones en iPads, en maakt voor de bezorging gebruik van DHL. Ook de levering aan IT Rental verliep via DHL. De eerste zending iPads raakte zoek. Voor de tweede zending, verzekerd voor €24.000, meldde DHL dat het pakket is aangeboden op het distributiecentrum. Daar bleek het label te horen bij een eerdere, al verwerkte zending. DHL stuurde het pakket retour. Bij aankomst tekende een koerier zelf voor ontvangst; een medewerker van KJM weigerde te tekenen. KJM geeft aan dat het pakket nooit is bezorgd en stelt DHL aansprakelijk voor het verzekerde bedrag, €24.285,91, inclusief verzendkosten. Volgens KJM kwam de zending niet op tijd aan. DHL weerspreekt dat er sprake is van verlies, en vermoedt fraude: het pakket zou nooit daadwerkelijk zijn aangeboden. DHL stelt dat KJM het label heeft verwisseld.