Internet  

Rb. Amsterdam 14 februari 2025, IT 4812; ECLI:NL:RBAMS:2025:1361 (Bol.com tegen gedaagde). Deze zaak betreft een vordering van BOL.COM tegen een consument voor de betaling van een bedrag van € 243,80, vermeerderd met incassokosten, rente en proceskosten. De consument is niet verschenen, waardoor verstek is verleend. De rechtbank toetst ambtshalve of BOL.COM haar informatieverplichtingen heeft nageleefd en of de algemene voorwaarden eerlijk waren volgens Richtlijn 93/13/EG. BOL.COM heeft echter niet alle relevante algemene voorwaarden overgelegd, waardoor de toetsing niet mogelijk is. De dagvaarding is opgesteld om standaard voor meerdere zaken te gebruiken, maar specificeert niet duidelijk in welke hoedanigheid BOL.COM B.V. optreedt. Dit moet wel, omdat BOL.COM B.V. zowel als verkopende partij als lasthebber van andere verkopers kan optreden. De rechtbank gaat ervan uit dat de koopovereenkomst in deze zaak met een andere verkoper is gesloten. Omdat niet alle toepasselijke algemene voorwaarden zijn overgelegd, kan de kantonrechter het ambtshalve onderzoek niet goed uitvoeren. Hierdoor voldoet BOL.COM B.V. niet aan haar stelplicht. Op grond van artikel 21 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering wordt de vordering afgewezen.

Gerecht in Eerste Aanleg van Sint Maarten 14 maart 2025, IEF 22602, IT 4811; ECLI:NL:OGEAM:2025:11 (Eiser tegen gedaagde). Eiser, inspecteur bij de politie in Sint Maarten, wordt beschuldigd door een collega van seksuele intimidatie. Hij zou zijn gezicht in haar borsten hebben gedrukt, terwijl hij stelt dat het slechts om een knuffel ging. Het strafrechtelijk onderzoek leidde niet tot vervolging. Gedaagde volgt de zaak nauwgezet en plaatst updates op Facebook en zijn nieuwssites, waarin hij de beschuldigingen bespreekt, ook via video’s. Eiser eist in kort geding verwijdering van deze video's, teksten en commentaren, op straffe van een dwangsom, en een rectificatie. Hij stelt dat hij onterecht wordt beschuldigd en dat de uitingen opruiend en lasterlijk zijn, wat zou aanzetten tot geweld en een onrechtmatige daad vormt. Gedaagde betwist onder meer de spoedeisendheid en stelt dat het uit de video’s niet duidelijk wordt dat het om eiser gaat, omdat zijn naam niet genoemd wordt.

Rb. Amsterdam 20 februari 2025, IT 4809; ECLI:NL:RBAMS:2025:1360 (Bol.com B.V. tegen gedaagde). In deze zaak toetst de kantonrechter de vordering van Bol.com tegen gedaagde, een consument, wegens niet-betaalde aankopen. Bol.com treedt op als online retailer en als platformaanbieder voor externe verkopers. De kantonrechter stelt vast dat Bol.com onvoldoende duidelijk heeft gemaakt in welke hoedanigheid zij in deze specifieke zaak optreedt. In de dagvaarding is niet specifiek vermeld of Bol.com handelt als verkoper of als lasthebber van een externe verkoper, terwijl dit wel vereist is. Doordat alleen het bestelproces van een externe verkoper is overgelegd en niet het eigen bestelproces van Bol.com, kan niet worden getoetst of Bol.com zelf aan haar informatieplichten heeft voldaan. Dit leidt tot afwijzing van een deel van de vordering ter hoogte van €45,94.

Rb. Noord-Nederland 26 februari 2025, IT 4798; ECLI:NL:RBNNE:2025:702 (Eiseres tegen BML). Deze zaak betreft een geschil tussen een consument en het Maltees gokbedrijf BML Group Limited. De consument lijdt aanzienlijke verliezen door deelname aan online kansspelen die BML aanbiedt zonder vergunning van de Nederlandse Kansspelautoriteit (Ksa). De rechtbank Noord-Nederland oordeelt dat de kansspelovereenkomst tussen de consument en BML nietig is wegens strijd met artikel 1 lid 1 onder a van de Wet op de kansspelen (Wok). Dit artikel verbiedt het aanbieden van kansspelen zonder vergunning. BML heeft wel een vergunning in Malta, maar niet in Nederland, en richt zich mede op de Nederlandse markt. De rechtbank wijst het verweer van BML af dat zij op grond van artikel 56 VWEU onlinekansspelen in Nederland mag aanbieden. De rechtbank stelt dat het Nederlandse vergunningstelsel niet in strijd is met het vrije verkeer van diensten binnen de EU. De nietigheid van de overeenkomst betekent dat de consument recht heeft op terugbetaling van haar nettoverlies, zijnde € 119.634,36. Daarnaast wijst de rechtbank de wettelijke rente toe vanaf 3 mei 2023. BML’s argumenten over opportunistisch gedrag van spelers en de disproportionaliteit van de nietigheid worden verworpen.

Rb. Den Haag 25 februari 2025, IEF 22558, IT 4791;ECLI:NL:RBDHA:2025:2546 (Eiseres en Stichting Donorkind Den Haag tegen gedaagde). De feiten van deze zaak zullen velen niet zijn ontgaan. Gedaagde is sinds 2007 actief als spermadonor. Met zijn sperma zijn minimaal 550 kinderen verwekt. Eisers zijn de Stichting Donorkind Den Haag (hierna: de Stichting) en eiseres (samen: de Stichting c.s.), procederend voor zichzelf en als wettelijke vertegenwoordiger van haar minderjarige zoon. De spermadonatie van gedaagde heeft geresulteerd in de geboorte van de zoon van eiseres. In 2024 heeft Netflix een documentaire over het donorschap van gedaagde uitgebracht. Hierin komen enkele ouders, waaronder eiseres, aan het woord. Gedaagde wilde niet meewerken aan deze documentaire. Na het verschijnen van de documentaire heeft gedaagde zich door verschillende media laten interviewen, en heeft hij ook zelf een aantal YouTube-video’s geplaatst. Hierin reageert hij op de uitlatingen die gedaan werden door de betrokken ouders. Hij richt zich dan direct en indirect tot zijn donorkinderen en hun ouders, en probeert ze te beïnvloeden met adviezen. In dit kort geding vorderen de Stichting c.s. primair gedaagde te gebieden zijn YouTube-kanaal te verwijderen, subsidiair alle video’s vanaf juli 2021 te verwijderen, en meer subsidiair een aantal video’s te verwijderen. Ook vorderen zij dat gedaagde verboden wordt om in welke vorm dan ook uitlatingen te doen over het donorschap, de donorkinderen en hun ouders.  

Hof Arnhem-Leeuwarden 25 februari 2025, IT 4790; ECLI:NL:GHARL:2025:1046 (Hof van Twente tegen Switch) Gemeente Hof van Twente heeft systeembeheer en aanverwante ICT-beheerdienstverlening na een Europese aanbestedingsprocedure in 2018 uitbesteed aan Switch. Op 1 december 2020 heeft bij de gemeente een cyberaanval plaatsgevonden. Daarbij zijn de systemen van het netwerk van de gemeente en de back-up versleuteld en ontoegankelijk gemaakt en vele servers verwijderd. De gemeente houdt Switch daarvoor verantwoordelijk. De gemeente meent dat Switch tekortgeschoten is in de nakoming van haar verplichtingen uit de overeenkomst van partijen, althans haar zorgplicht als ICT-beheerder heeft geschonden, althans onrechtmatig heeft gehandeld. Op grond daarvan vordert de gemeente ontbinding van de overeenkomst, terugbetaling van wat zij op grond van de overeenkomst heeft betaald en schadevergoeding. De rechtbank heeft de vorderingen van de gemeente afgewezen, omdat zij van mening is dat Switch niet tekortgeschoten is in de nakoming van de verplichtingen uit de overeenkomst, noch haar zorgplicht heeft geschonden, en er evenmin sprake is van onrechtmatig handelen.

Rb. Den Haag 20 februari 2025, IT 4789; ECLI:NL:RBDHA:2025:3343 (NVWB tegen KNMI) Een aantal leden van de NVWB biedt weerberichten aan het publiek en specifieke gebruikers aan. Zij hebben hierbij een commercieel belang. Het KNMI biedt gratis weerberichten aan. Het KNMI heeft geen commercieel belang. De NVWB en de Staat zijn het er niet over eens in hoeverre het KNMI dergelijke weerberichten mag aanbieden. Volgens de NVWB geldt het Nee tenzij-principe/Status Quo op grond waarvan het KNMI het door hem aangeboden algemene weerbericht niet mag uitbreiden met diensten die ook door de particuliere weermarkt aangeboden kunnen worden. Volgens het KNMI heeft dit Nee tenzij-principe/Status Quo geen betrekking op het algemene weerbericht, maar alleen op zogenaamde maatwerkdiensten. NVWB vordert dat het KNMI niet langer een weerbericht met locatie-specifieke gegevens aanbiedt, wordt voorkomen dat het KNMI in zijn weerbericht prognose radarbeelden opneemt en NVWB tijdig wordt geïnformeerd en betrokken bij voorgenomen wijzigingen in de dienstverlening van het KNMI. 

Conclusie A-G 6 februari 2025, IT 4774; ECLI:EU:C:2025:68 (Russmedia) Een vrouw eiste schadevergoeding van Russmedia en Inform Media. De vrouw stelt dat er zonder haar toestemming een advertentie op een online marktplaats is gepubliceerd waarin zij seksuele diensten aanbiedt, wat inbreuk maakt op haar rechten. De prejudiciële vragen aan het Hof van Justitie zijn gericht op de vraag of de exploitant van de online marktplaats, Russmedia, zich kan beroepen op de vrijstelling van aansprakelijkheid zoals bedoeld in Richtlijn 2000/31, en of Russmedia haar verplichtingen krachtens de AVG heeft nageleefd. De vragen omvatten ook de vraag of Russmedia verplicht was om voorafgaand aan de publicatie van een advertentie te controleren of de adverteerder de eigenaar is van de persoonsgegevens en of de inhoud van de advertentie onwettig is. Daarnaast wordt gevraagd of Russmedia passende beveiligingsmaatregelen had moeten treffen om te voorkomen dat de inhoud van de advertenties gekopieerd en herverspreid zou worden.

Rb. Zeeland-West-Brabant 24 december 2024, IT 4764; ECLI:NL:RBZWB:2024:9209 (Real Gen tegen opdrachtgever) Real Gen heeft een overeenkomst gesloten met opdrachtgever voor het leveren van internetdiensten ter verbetering van de marketingpositie en vindbaarheid van opdrachtgever op het internet. Real Gen heeft meerdere facturen gestuurd voor de geleverde diensten, waarvan opdrachtgever alleen de eerste heeft betaald. Opdrachtgever heeft de overige facturen betwist en stelt dat er een mondelinge afspraak was gemaakt om de overeenkomst te beëindigen tegen betaling van een afkoopsom van € 605,00. Real Gen vordert betaling van de openstaande facturen. Opdrachtgever stelt dat hij alleen de afkoopsom verschuldigd is. De kantonrechter oordeelt dat opdrachtgever alleen de afkoopsom hoeft te betalen, zoals mondeling afgesproken tussen partijen. De kantonrechter stelt vast dat Real Gen niet heeft voldaan aan haar inspanningsverplichting om de marketingpositie en vindbaarheid van opdrachtgever te verbeteren, en dat de overeenkomst daarom terecht is beëindigd.

Rb. Zeeland-West-Brabant 18 december 2024, IT 4749; ECLI:NL:RBZWB:2024:8959 (eiseres tegen gedaagde) Eiseres en gedaagde hebben op 3 maart 2023 een overeenkomst gesloten voor het leveren van internetdiensten, waaronder het ontwikkelen van landingspagina's en het opzetten van een Google Ads-campagne. De overeenkomst was aangegaan voor een periode van 24 maanden, maar gedaagde heeft aangegeven de maandelijkse betalingen niet te kunnen voldoen. Ondanks een aanpassing van de overeenkomst en verlaging van het maandbedrag, heeft gedaagde de facturen van eiseres onbetaald gelaten. Eiseres heeft meerdere aanmaningen gestuurd en uiteindelijk de dienstverlening opgeschort. Eiseres vordert nu betaling van de openstaande facturen en de resterende termijnen van de overeenkomst, in totaal € 4.783,18, vermeerderd met rente en kosten. De kantonrechter oordeelt dat gedaagde de facturen van eiseres voor de periode van april 2023 tot en met augustus 2023 moet betalen, omdat eiseres aantoonbaar werkzaamheden heeft verricht. De vordering voor de resterende termijnen van de overeenkomst wordt afgewezen omdat het handhaven van deze vergoeding naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is. De kantonrechter wijst erop dat eiseres niet voldoende heeft onderbouwd welke kosten zij heeft gemaakt en dat er geen diensten tegenover de gevorderde termijnen staan.