Internet  

Ktr. Rb. Rotterdam 3 augustus 2022, IT 4023; ECLI:NL:RBROT:2022:6451 (Capayable tegen gedaagde) Op grond van artikel 6:230m lid 1 onder e BW moet de volledige prijs van een product of dienst worden weergegeven. Eiseres heeft niet aangetoond dat hieraan is voldaan. De kantonrechter oordeelt dat het niet tonen van alle bijkomende kosten óók als voldoende ernstige schending van artikel 6:230m lid 1 onder e BW moet worden aangemerkt. Op grond van artikel 6:230v lid 3 BW moet het elektronische bestelproces zo worden ingericht dat aan de consument op niet voor misverstand vatbare wijze duidelijk is gemaakt dat de bestelling een betalingsverplichting inhoudt. De kantonrechter oordeelt dat er hier sprake is van een schending van artikel 6:230v lid 3 BW vanwege een onjuiste bestelknop. De kantonrechter oordeelt echter dat de schending in dit geval een volledige vernietiging van de overeenkomst niet rechtvaardigt. De kantonrechter vernietigt de overeenkomst daarom gedeeltelijk, in die zin dat de betalingsverplichting van de consument wordt verminderd met 50%.

Vzr. Hof Amsterdam 10 mei 2022, IEF 20793, IT 3975; ECLI:NL:GHAMS:2022:1414 (Vrouwe Justitia in Verval tegen ING en Rox Legal) Vrouwe Justitia in Verval heeft op haar website een aantal uitlatingen gedaan over medewerkers van ING, een advocaat en een drietal notarissen. De te beoordelen vraag is of deze uitlatingen onrechtmatig zijn en moeten worden verwijderd. De voorzitter van Vrouwe Justitia in Verval heeft al jarenlang een conflict met ING, waarover vele juridische procedures zijn gevoerd. De voorzitter is in bijna alle procedures in het ongelijk gesteld. Zij is het daar niet mee eens en noemt op haar website de bankmedewerkers, advocaat en notarissen ‘misdrijfplegers’, ‘bedriegers’ en ‘machtsmisbruikers’ en beschuldigt hen van ‘intimidatie’ en ‘corruptie’. De voorzieningenrechter in eerste aanleg heeft geoordeeld dat bepaalde uitlatingen op de website onrechtmatig zijn jegens de betrokkenen en dat Vrouwe Justitia in Verval die uitingen en foto’s moet verwijderen op straffe van verbeurte van een dwangsom. De bedoelde uitlatingen vinden volgens de voorzieningenrechter onvoldoende steun in de feiten. Het hof bekrachtigt de uitspraak van de rechtbank en benadrukt dat de vrijheid van meningsuiting wordt beperkt bij uitingen die onnodig grievend of onrechtmatig zijn. 

Vzr. Rb. Den Haag 16 mei 2022, IEF 20787, IT 3971; ECLI:NL:RBDHA:2022:5503 (KVK tegen de B.V.) De B.V. suggereert op het internet dat zij vergelijkbare diensten aanbiedt als de Kamer van Koophandel omtrent het inschrijven binnen de registers van het KVK en het voorzien van uittreksels van het handelsregister. De Kamer van Koophandel vordert van de B.V.  dat haar websites offline worden gezet en de domeinnamen van deze websites op naam van het KVK worden gesteld, en het stoppen van het gebruik van het woordmerk KVK in de advertenties van de B.V. Aldus de rechtbank heeft de KVK in dit geval spoedeisend belang bij behandeling van dit geschil, gezien er een grote hoeveelheid klachten over de dienstverlening van de B.V. bij haar binnenkomt. Vervolgens oordeelt de rechter dat het daarnaast aannemelijk is, dat de KVK schade leidt door de kwaliteit van de diensten van de B.V. Hierdoor worden de eerder besproken vorderingen van de KVK toegewezen.

Ktr. Rb Noord-Holland 16 maart 2022, IT 3902; ECLI:NL:RBNHO:2022:2255 (Piggy tegen gedaagde) Piggy stelt dat zij een overeenkomst is aangegaan met gedaagde, waarbij Piggy zich verplichtte om licenties en hardware te leveren aan gedaagde. Gedaagde heeft hier echter niet voor betaald en Piggy vordert nu betaling van de factuur. Gedaagde stelt zich op het standpunt dat er geen overeenkomst bestaat, omdat zij enkel heeft getekend voor nadere informatie. Gedaagde heeft een handtekening gezet op een tablet van Piggy in een systeem van Piggy. De kantonrechter oordeelt dat deze methode onvoldoende betrouwbaar is en stelt Piggy in de gelegenheid bewijs te leveren van haar stelling dat gedaagde de overeenkomst en het bestelformulier digitaal heeft ondertekend.

HvJ EU 7 april 2022, IEF 20657, IT 3897, IEFbe 3421; ECLI:EU:C:2022:269 (Fuhrmann-2) Fuhrmann-2 is een Duitse vennootschap die eigenaar is van een hotel. Een consument heeft via booking.com vier dubbele kamers geboekt bij Fuhrmann-2 door op de knop ‘ik ga boeken’ te klikken en vervolgens persoonsgegevens in te voeren. Hierna heeft hij op de knop met de woorden ‘voltooi boeking’ gedrukt. Uiteindelijk is de consument niet verschenen en heeft Fuhrmann-2 overeenkomstig haar algemene voorwaarden de annuleringskosten in rekening gebracht bij de consument. Deze zijn niet betaald.

Vzr. Rb Rotterdam 24 maart 2022, IEF 20637, IT 3883; ECLI:NL:RBROT:2022:2518 (Brein tegen DFN) DFN is een internet-accessprovider en beheerder van een glasvezelnetwerk. De klanten van DFN maken/maakten gebruik van BitTorrent-indexeringswebsites (hierna: de platforms), waarop torrents worden geüpload. Torrents zijn bestanden die meta-informatie bevatten over zich op de computers van de gebruikers bevindende bestanden, zoals mediabestanden, welke auteursrechtelijk en/of nabuurrechtelijk beschermde werken kunnen zijn. Brein vordert DFN te bevelen de toegang van haar klanten tot de platforms te blokkeren. De voorzieningenrechter oordeelt dat nu gesteld noch gebleken is dat DFN hiervoor ondraaglijke en/of onredelijke offers moet brengen wordt aangenomen dat de blokkade slechts een marginale en daarmee en aanvaardbare aantasting van haar vrijheid van ondernemerschap is die niet in de weg staat aan het bevelen van een dergelijke blokkade. De toegang tot de platforms moet dus worden geblokkeerd.

HvJ EU Conclusie A-G 15 juli 2021, IEF 20633, IEFbe 3413, IT 3879; ECLI:EU:C:2021:613 (Republiek Polen tegen Europees Parlement) De zaak gaat over artikel 17 van Richtlijn 2019/790. Polen wil lid 4 sub b en c van dit artikel nietig verklaard hebben en subsidiair het hele artikel. Dit omdat het in strijd zou zijn met de in artikel 11 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie (hierna: Handvest) neergelegde rechten op vrijheid van meningsuiting en van informatie die gebruikers van deeldiensten genieten.

Ktr. Rb Noord-Holland 16 februari 2022, IT 3862; ECLI:NL:RBNHO:2022:1962 (DGB tegen gedaagde) DGB vordert dat de kantonrechter gedaagde veroordeelt tot betaling, nu er een leveringsovereenkomst op afstand is gesloten met betrekking tot de levering van gas en elektriciteit. Gedaagde betwist dat hij een leveringsovereenkomst heeft gesloten met DGB. Naar het oordeel van de kantonrechter is er wel een overeenkomst gesloten, maar heeft DGB niet voldaan aan haar verplichting om de consument te wijzen op zijn herroepingsrecht. De termijn hiervoor is dus verlengd.

Rb Overijssel 9 maart 2022, IT 3860; ECLI:NL:RBOVE:2022:717 (Cottoncounts tegen CCG Retail) Cottoncounts heeft te maken gehad met een hack, waarbij haar bestanden door ransomware zijn versleuteld. Cottoncounts zou daardoor ook een zeer groot aantal product- en sfeerfoto’s kwijt zijn geraakt. Cottoncounts vordert schadevergoeding van CCG Retail, omdat zij de IT-infrastructuur heeft aangelegd en deze onvoldoende heeft beveiligd. Naar het oordeel van de rechtbank is CCG Retail tegenover Cottoncounts toerekenbaar tekortgeschoten in haar verplichtingen. CCG Retail wist dat het behoud en de beveiliging van de product- en sfeerfoto’s van groot belang was voor de bedrijfsvoering van Cottoncounts. De rechtbank veroordeelt CCG Retail tot betaling van een schadevergoeding aan Cottoncounts.

Ktr. Rb Noord-Holland 16 februari 2022, IT 3859; ECLI:NL:RBNHO:2022:1920 (Bol.com tegen gedaagde) Gedaagde heeft aankopen gedaan bij Bol.com, maar de koopprijs onbetaald gelaten, ondanks herhaalde aanmaning. Bol.com vordert dat de kantonrechter gedaagde veroordeelt tot betaling van de koopprijs, buitengerechtelijke incassokosten en wettelijke rente. Gedaagde erkent dat zij een bepaald bedrag moet betalen en het resterende bedrag heeft zij onvoldoende betwist. De hoofdsom moet worden toegewezen en de wettelijke rente ook. Gedaagde voert aan dat Bol.com onnodig proceskosten heeft gemaakt. Gedaagde is namelijk op zichzelf gaan wonen en zij beweert dat het incassobureau de brieven naar het nieuwe adres had moeten sturen, of telefonisch contact met gedaagde had moeten opnemen. De kantonrechter oordeelt dat het feit dat gedaagde vanwege haar langdurige afwezigheid niet tijdig bekend was met de aanmaningen, voor haar eigen risico komt. Dus ook de incassokosten worden ook toegewezen.