Internet  

Hof Amsterdam 15 februari 2022, IT 3850, IEFbe 3392; ECLI:NL:GHAMS:2022:387 (Trustpilot tegen Interreal) De zaak gaat over reviews op de website Trustpilot.nl, die niet zijn gebaseerd op echte klantervaringen. Met haar vorderingen wil Interreal bereiken dat deze onechte reviews niet langer verschijnen en dat zij informatie verkrijgt over de auteurs van de reviews. Trustpilot voert aan dat de Nederlandse rechter geen bevoegdheid toekomt, omdat sprake is van een exclusief forumkeuzebeding, waarin de rechter te Kopenhagen wordt aangewezen als de bevoegde rechter om kennis te nemen van de vorderingen. De voorzieningenrechter heeft in eerste aanleg de gevorderde opgave van informatie over de auteurs van de reviews toegewezen.

Rb Noord-Holland 19 januari 2022, IT 3848; ECLI:NL:RBNHO:2022:942 (MKB ClickService tegen gedaagde) Partijen zijn overeengekomen dat MKB ClickService, tegen een maandelijks te betalen bedrag, internetdiensten zou verrichten voor gedaagde. Gedaagde is van mening dat hij niet hoeft te betalen, omdat hij de overeenkomst heeft vernietigd op grond van dwaling en/of bedrog. Dit heeft hij gedaan omdat uit verschillende publicaties op internet en uit rechterlijke uitspraken bleek dat het bedrijf van MKB ClickService niet deugde. Ook heeft MKB ClickService volgens gedaagde niets gedaan van wat werd beloofd. Er is naar het oordeel van de rechtbank geen sprake van dwaling en/of bedrog, want gedaagde stelt onvoldoende onderbouwd dat MKB ClickService hem verkeerd heeft ingelicht, of informatie heeft achtergehouden waarvan zij wist dat deze voor gedaagde van belang was. Ook als MKB ClickService nog niets had gedaan is dat gelet op de afspraken voor gedaagde geen reden om niet te betalen.

Ktr. Rb Amsterdam 4 februari 2022, IT 3834; ECLI:NL:RBAMS:2022:322 (Bol.com tegen gedaagde) De gedaagde partij, zijnde een consument, heeft een aantal artikelen gekocht via de webshop Bol.com bij een externe verkoper. Voor het plaatsen van de bestelling heeft gedaagde zich akkoord verklaard met de algemene voorwaarden ‘Thuiswinkel’. Uit schermafdrukken blijkt dat de algemene voorwaarden ‘kopen bij andere verkopers’ van toepassing zijn en de algemene voorwaarden van een externe partij. Deze zijn door Bol.com niet overgelegd en ook niet toegelicht. Gedaagde is wel akkoord gegaan met de algemene voorwaarden ‘Thuiswinkel’, maar het enkele verstrekken van een link is onvoldoende. Daarbij heeft Bol.com niet verder toegelicht hoe de gedaagde van deze algemene voorwaarden kennis heeft kunnen nemen. De kantonrechter wijst de vorderingen af.

Hof ’s-Hertogenbosch 1 februari 2022, IT 3813; ECLI:NL:GHSHE:2022:244 (Interconnect tegen Lance) Partijen hebben een overeenkomst gesloten waardoor Lance gebruik kon maken van een VPC (Virtual Private Cloud) van Interconnect. Interconnect betrekt de SQL-licenties van Microsoft en is gebonden aan de voorwaarden die Microsoft daarvoor hanteert. Lance blijkt vervolgens gebruik te maken van de duurdere SQL Standaard licentie in plaats van de overeengekomen SQL Web licentie. Interconnect dient een naheffing aan Microsoft te voldoen en Lance moet de meerprijs van de duurdere licentie vergoeden aan Interconnect. Deze laatste vordering van Interconnect op Lance heeft Interconnect naar het oordeel van de kantonrechter niet voldoende onderbouwd. Lance vorderde het geld terug dat Interconnect ten onrechte had geïncasseerd en deze vordering werd door de kantonrechter toegewezen. In hoger beroep stelt Interconnect dat haar algemene voorwaarden waren gewijzigd en dit aan Lance is medegedeeld per nieuwsbrief. Lance zou deze nooit hebben ontvangen. Interconnect stelt daarnaast dat Lance zelf de licentie op een van de twee servers heeft geïnstalleerd. Lance betwist dit. Het hof houdt iedere verdere beslissing aan tot Interconnect bewijs heeft geleverd hiervoor. Ook moet zij bewijzen dat zij toen de nieuwe algemene voorwaarden aan Lance ter hand heeft gesteld.

Rechtbank Midden-Nederland 22 december 2021, IEF 20423, IT 3756; ECLI:NL:RBMNE:2021:6183 (VVZBI tegen KVK) Het handelsregister is een ‘databank’, maar de Kamer van Koophandel (KVK) draagt geen risico voor investeringen daarin en kwalificeert daarom niet als ‘producent’. De KVK voert een wettelijke taak uit en de daarmee gemoeide kosten (die niet uit verkoopopbrengsten kunnen worden voldaan) worden op basis van de wet gedekt door de rijksoverheid. Prejudiciële vragen aan het Hof van Justitie vindt de rechtbank niet nodig: aan de KVK komt geen databankrechtelijke bescherming op het Handelsregister toe. De KVK mag zich jegens aanbieders van bedrijfsinformatiediensten derhalve niet beroepen op het exclusieve privaatrechtelijke verbodsrecht; daarop gebaseerde voorwaarden niet toepassen; en aan eindgebruikers van commerciële bedrijfsinformatiediensten geen aanwijzingen geven over het al dan toegestaan zijn van die diensten (vanwege een beweerdelijke databankrechtelijke inbreuk). De rechtbank veroordeelt de KVK ex art. 1019h Rv in de proceskosten, incl. deskundigenkosten, van € 67.678,30.

HR Conclusie A-G 9 november 2021, IEF 20403, IT 3751; ECLI:NL:PHR:2021:1050 ( DDoS-aanvallen) Strafrecht. De verdachte is bij arrest van 22 juli 2020 door het gerechtshof Amsterdam wegens het “opzettelijk en wederrechtelijk de toegang tot en/of het gebruik van een geautomatiseerd werk belemmeren door daaraan gegevens toe te zenden” − DDoS-aanvallen −, veroordeeld tot een geheel voorwaardelijke taakstraf voor de duur van 40 uren, met een proeftijd van één jaar. Daarnaast heeft het hof de onttrekking aan het verkeer bevolen van een computer en de teruggave gelast van een gsm, een en ander als nader in het arrest bepaald. Bij herstelarrest van 23 juli 2020 is het dictum aangevuld met een vervangende hechtenis van 20 dagen hechtenis voor het geval de taakstraf niet naar behoren zal worden verricht. De A-G concludeert tot verwerping van het beroep. De klacht in het middel dat het hof onder een geautomatiseerd werk ook een website heeft verstaan berust op een onjuiste lezing van de tenlastelegging en bewezenverklaring.

Gerecht EU 10 november 2021, IT 3715, RB 3568, IEFbe 3318; ECLI:EU:T:2021:763 (Google Shopping) Het Gerecht verwerpt grotendeels het beroep van Google tegen het besluit van de Commissie waarin wordt vastgesteld dat Google misbruik heeft gemaakt van haar machtspositie door haar eigen prijsvergelijkingsdienst te bevoordelen boven concurrerende prijsvergelijkingsdiensten. Het Gerecht handhaaft de aan Google opgelegde boete van € 2,42 miljard. Het Gerecht erkent het mededingingsverstorende karakter van de litigieuze praktijk en oordeelt dat de Commissie terecht schadelijke gevolgen voor de mededinging heeft vastgesteld. Het Gerecht sluit elke objectieve rechtvaardiging voor het gedrag van Google uit.

ACM 4 oktober 2021,IEF 20277, IT 3694; ACM/21/052144 (Dataprovider tegen SIDN) De Autoriteit Consument en Markt (ACM) heeft het handhavingsverzoek van Dataprovider afgewezen, omdat inhoudelijk onderzoek geen aanwijzingen heeft opgeleverd dat de weigering van Stichting Internet Domeinregistratie Nederland (SIDN) om aan Dataprovider de .nl zonefile (een lijst met domeinnamen) te verstrekken in strijd is met artikel 24 van de Mededingingswet (Mw) en/of artikel 102 van het Verdrag betreffende de Werking van de Europese Unie (VWEU). Dataprovider maakte bezwaar tegen het besluit van 19 april 2021. De ACM oordeelt ook in bezwaar dat er geen sprake is van misbruik van een economische machtspositie door SIDN en verklaart de bezwaren van Dataprovider ongegrond.

Gerechtshof Amsterdam 4 mei 2021, IEF 20215, IT 3671; ECLI:NL:GHAMS:2021:1284 (4Bis tegen Ditigale Nazorg) Digitale Nazorg houdt zich bezig met het beheren en afwikkelen van de digitale nalatenschap. 4Bis Innovations is een software-ontwikkelaar die tevens hostingdiensten verleent. Zij host onder meer de domeinnamen digitalevoorzorg.nl, digitalenazorg.nl en i-finish.nl. Dit laatste is een handelsnaam van Digitale Nazorg. De voorzieningenrechter heeft over deze zaak geoordeeld dat 4Bis verplicht is bepaalde domeinnamen, e-mailaccounts en websites over te dragen aan Digitale Nazorg. Deze had 4Bis namelijk zonder toestemming overgedragen aan moedermaatschappij DEH. 4Bis voert in hoger beroep aan dat door het aangaan van de samenwerkingsovereenkomst tussen Digitale Nazorg en DEH een vennootschap onder firma tot stand is gekomen, waarin Digitale Nazorg vervolgens krachtens een mondelinge afspraak de domeinnamen en content van haar bestaande websites heeft ingebracht. Dit komt het hof niet waarschijnlijk voor en is door 4Bis niet verder onderbouwd. Ook de overige grieven slagen niet. Het vonnis van de voorzieningenrechter zal worden bekrachtigd. 

Gerechtshof Den Haag 21 september 2021, IT 3669; ECLI:NL:GHDHA:2021:1656 (Onroerend Goed tegen Maasdam Vastgoed) Appellante heeft een winkelpand te koop aangeboden via een internetveiling. Maasdam heeft op die veiling biedingen uitgebracht. Appellante heeft op haar eigen pand ook meegeboden en was de hoogste bieder, met als onderliggende bieder Maasdam. Appellante heeft besloten het pand aan Maasdam te gunnen, en stelt dat er een rechtsgeldige overeenkomst tot stand is gekomen tussen appellante en Maasdam. Maasdam betwist dit. Volgens Maasdam is de gang van zaken niet geweest zoals het hoort. Zo heeft er geen onafhankelijk toezicht plaatsgevonden door een veilingnotaris en heeft appellante, zonder dat Maasdam dat wist, zelf meegeboden en zo de prijs kunstmatig opgedreven. Het hof oordeelt als volgt. Maasdam heeft ingestemd met het verkoopprotocol van appellante. Appellante had van tevoren duidelijk moeten maken dat zij zelf meebiedt. Maasdam wist dit niet en had dit redelijkerwijs ook niet hoeven te weten. De stellingen van Maasdam houden in dat zij bij een juiste voorstelling van zaken niet akkoord was gegaan met de voorwaarden en ook niet met de koop van het pand. Onder deze omstandigheden bestaat er, volgens het hof, geen afnameplicht voor Maasdam.