Vzr. Rb. Gelderland 29 augustus 2025, IT 4955; ECLI:NL:RBGEL:2025:7344 ([verzoekster 1] tegen de minister van LVVN, Stichting Animal Rights). Dit kort geding gaat over het besluit van de minister om informatie openbaar te maken over [verzoekster 1]. De voorzieningenrechter beoordeelt aan de hand van de gronden van verzoekster of er reden is om het bestreden besluit te schorsen. Stichting Animal Rights heeft de minister verzocht om informatie op grond van de Wet Woo. De voorzieningenrechter gaat eerst in op het beoordelingskader dat hij in deze zaak toepast. In dit geval speelt dat het niet schorsen van het bestreden besluit tot gevolg heeft dat de gevraagde gegevens openbaar moeten worden gemaakt voor eenieder. Dit kan niet meer ongedaan worden gemaakt en is dus onomkeerbaar. Daarom beoordeelt de voorzieningenrechter of het bezwaar enige kans van slagen heeft. Heeft het dat niet? Dan weegt het belang van openbaarmaking zwaarder.

Rb. Midden-Nederland 2 september 2025, IT 4953; ECLI:NL:RBMNE:2025:4562 ([eiseres] tegen de burgemeester van de gemeente [plaats 2]). In deze uitspraak beoordeelt de rechtbank het beroep van eiseres tegen de afwijzing van haar verzoek om rectificatie van haar persoonsgegevens en de gedeeltelijke afwijzing van haar verzoek om wissing van deze gegevens uit het Raadsinformatiesysteem (RIS) van de gemeente [plaats 2]. Eiseres is voormalig [functie] voor de fractie van [politieke partij]. Op 24 januari 2022 is door haar fractie een persbericht verzonden met als titel “Grensoverschrijdend seksueel gedrag en angstcultuur bij [bedrijf]”. Op dezelfde dag heeft de fractie raadsvragen gesteld met diezelfde titel. In reactie hierop door het college (van burgemeester en wethouders) een memo verzonden, waarin staat dat onderzocht zou worden of de fractie met het persbericht en de raadsvragen een eerder, in juni 2021, door het college opgelegde en door de raad bekrachtigde verplichting tot geheimhouding had geschonden. In zijn memo van 21 februari 2022 heeft de burgemeester de raad over de voortgang van dit onderzoek geïnformeerd en geschreven een feitenonderzoek in te stellen en daartoe opdracht te hebben gegeven aan een extern bureau. De uitkomst van dit onderzoek heeft ertoe geleid dat de burgemeester aangifte heeft gedaan van schending van het ambtsgeheim. In december 2023 heeft het Openbaar Ministerie de zaak geseponeerd wegens onvoldoende bewijs. Hierover heeft de burgemeester de raad enkele keren geïnformeerd via het RIS. Eiseres verzoekt nu om rectificatie en verwijdering van haar persoonsgegevens uit het RIS.

HVJ EU 4 september 2025, IT 4954; ECLI:EU:C:2025:645 (EDPS tegen GAR). De EDPS verzoekt vernietiging van het arrest van het Gerecht van de Europese Unie (ECLI:EU:T:2023:219). Op 7 juni 2017 besloot de Gemeenschappelijke Afwikkelingsraad (GAR) om de Spaanse bank Banco Popular in afwikkeling te plaatsen op grond van de GAM-verordening. De aandelen werden overgedragen aan Banco Santander. Deloitte werd aangesteld om te onderzoeken of aandeelhouders en crediteuren beter af zouden zijn geweest bij een normale insolventie. De GAR startte in 2018 een consultatieprocedure over mogelijke compensatie. Getroffen aandeelhouders en crediteuren konden zich registreren en opmerkingen indienen. Deze gegevens werden gepseudonimiseerd en deels doorgestuurd naar Deloitte door de GAR, zonder dat die toegang kreeg tot identiteitsgegevens. Enkele klagers dienden klachten in bij de EDPS over het delen van persoonsgegevens met Deloitte. De EDPS oordeelde dat sprake was van gepseudonimiseerde persoonsgegevens en dat GAR had nagelaten Deloitte als ontvanger te vermelden in de privacyverklaring, wat een schending was van de informatieplicht. Dit besluit is nietig verklaard door het Gerecht. De EDPS verzoekt vernietiging van dat arrest, zij voert hiervoor twee middelen aan, waarvan het eerste is ontleend aan schending van artikel 3, punten 1 en 6, van verordening 2018/1725, en het tweede aan schending van artikel 4, lid 2, en artikel 26, lid 1, van deze verordening. Met het eerste onderdeel van het eerste middel voert de EDPS aan dat de aan Deloitte verstrekte informatie betrekking had op een natuurlijk persoon. Met het tweede onderdeel van het eerste middel voert de EDPS aan dat het Gerecht ten onrechte heeft geoordeeld dat het niet kon vaststellen dat de informatie uit de aan Deloitte toegezonden opmerkingen betrekking had op een 'identificeerbare' natuurlijke persoon.

Vzr. Rb. Den Haag 17 juli 2025, IT 4952; ECLI:NL:RBDHA:2025:15581 ([eisers c.s.] tegen Whitebit). In dit kort geding vorderen [eisers c.s.] dat Whitebit identificerende gegevens verstrekt van accountgebruiker(s) die vermoedelijk betrokken zijn bij fraude. [eisers c.s.] heeft mogelijk een vordering uit onrechtmatige daad op de ontvangers van de van haar afkomstige geswapte cryptovaluta en heeft hun gegevens nodig om hen te kunnen identificeren en een vordering tegen hen in te kunnen stellen. Whitebit is niet in de procedure verschenen. De voorzieningenrechter buigt zich eerst over de vraag of tegen Whitebit verstek kan worden verleend. 

Rb. Gelderland 5 september 2025, IT 4951; ECLI:NL:RBGEL:2025:7488 (Innova Energie B.V. tegen [gedaagde 1] en [gedaagde 2]). Innova exploiteert een onderneming die is gericht op de levering van gas en elektriciteit. [gedaagde 1], waarvan [gedaagde 2] enig bestuurder en aandeelhouder is, verricht activiteiten op de markt voor het telefonisch aanbieden van energiecontracten aan consumenten en neemt opdrachten aan om energiecontracten aan te bieden. In een samenwerkingsovereenkomst met CCTr, daarin aangeduid als “Partner”, is onder meer bepaald dat partner verantwoordelijk is voor zorgvuldige omgang met systemen en data, binnen de grenzen van de AVG en overige wetgeving. Gegevensverwerking moet voldoen aan de AVG, de Telecommunicatiewet en eventuele branchecodes, en op verzoek dient partner bewijs te overleggen van opt-in en databron. Bij brief van 20 juni 2025 schrijft Innova dat klanten van haar ongevraagd zijn benaderd. Daarbij is volgens Innova gesuggereerd dat Innova failliet zal gaan of leveringstarieven zal verhogen, en is onjuist meegedeeld dat namens Innova werd gebeld. Innova stelt dat ongevraagd telefonische communicatie voor commerciële doeleinden naar natuurlijke personen verboden is, tenzij voor elk ongevraagd telefoongesprek voorafgaande toestemming is verkregen, en heeft [gedaagde 1] gesommeerd om alle onrechtmatige activiteiten te staken.

HvJ EU 10 september 2025, IT 4950; ECLI:EU:T:2025:842 (Meta Platforms Ireland Ltd tegen Europese Commissie). Meta Platforms Ireland Ltd (hierna: Meta Platforms) vordert met haar beroep op artikel 263 VWEU een nietigverklaring van uitvoeringsbesluit C(2023) 8176 final van de Europese Commissie van 27 november 2023 tot vaststelling van de toezichtsvergoeding die voor Facebook en Instagram geldt krachtens artikel 43, lid 3, van verordening (EU) 2022/2065 van het Europees Parlement en de Raad. Meta Platforms voert hiertoe zes middelen aan. Het vijfde middel is van belang: de methode voor de berekening van het gemiddeld aantal maandelijkse actieve afnemers (hierna: GAMAA) is onjuist en onrechtmatig voor zover de Commissie haar gedelegeerde bevoegdheid heeft uitgeoefend via individuele uitvoeringshandelingen. Met dit middel voert Meta Platforms aan dat het bestreden besluit onjuist is en in strijd is met artikel 290, lid 1, en artikel 291, lid 2, VWEU, artikel 33, lid 3, artikel 43, lid 4, en artikel 87 van de digitaledienstenverordening en artikel 4, lid 2, van gedelegeerde verordening 2023/1127, aangezien het doel ervan verder reikt dan de vaststelling van een uitvoeringshandeling om het bedrag van de vergoeding te bepalen doordat het een nieuwe gemeenschappelijke methode voor de berekening GAMAA invoert en het de digitaledienstenverordening op onaanvaardbare wijze aanvult. 

Gerecht EU 10 september 2025, IT 4949; ECLI:EU:T:2025:843 (TikTok Technology Ltd tegen Europese Commissie). TikTok Technology Ltd (hierna: TikTok) vordert door haar beroep op artikel 263 VWEU een nietigverklaring van uitvoeringsbesluit C92023) 8173 final van de Europese Commissie van 27 november 2023 tot vaststelling van de toezichtsvergoeding die voor TikTok geldt krachtens artikel 43, lid 3, van verordening (EU) 2022/2065 van het Europees Parlement en de Raad (hierna: het bestreden besluit). Overeenkomstig artikel 43 van de digitaledienstenverordening brengt de Commissie aanbieders van zeer grote onlineplatforms (hierna: „ZGOP’s”) en van zeer grote onlinezoekmachines (hierna: „ZGOZ’s”) een jaarlijkse toezichtsvergoeding in rekening voor elke dienst waarvoor zij zijn aangewezen krachtens artikel 33. Die vergoeding wordt vastgesteld middels een uitvoeringshandeling en is bestemd om de geraamde kosten te dekken die de Commissie maakt in verband met haar toezichtstaken uit hoofde van de digitaledienstenverordening. Overeenkomstig artikel 43, lid 4, van deze verordening stelt de Commissie die vergoeding vast volgens de methode die zij heeft vastgesteld in een gedelegeerde handeling, met inachtneming van de beginselen die zijn neergelegd in artikel 43, lid 5, van die verordening. TikTok voert vijf middelen aan, waarvan de eerste is ontleend aan een schending van artikel 43, lid 5, onder b), van de digitaledienstenverordening en, bij wege van exceptie, aan de onwettigheid van artikel 4, lid 2, van gedelegeerde verordening 2023/1127. Dit valt uiteen in vijf onderdelen. Ten eerste, het gebruik van de gemeenschappelijke methode is niet rechtmatig, ten tweede, schending van artikel 43, lid 5, onder b), van de digitaledienstenverordening, gelezen in samenhang met artikel 3, eerste alinea, onder p), van de digitaledienstenverordening, betreffende de wettelijke definitie van het GAMAA, ten derde, de methode die in het bestreden besluit is gebruikt om het GAMAA te ramen behandelt de platforms discriminatoir, ten vierde, noch artikel 43 van de digitaledienstenverordening noch artikel 4, lid 2, van gedelegeerde verordening 2023/1127 vormt een rechtsgrondslag voor de vaststelling van een methode voor de berekening van het GAMAA in een uitvoeringshandeling, en ten vijfde, aanvoering van een exceptie van onwettigheid met betrekking tot artikel 4, lid 2, van gedelegeerde verordening 2023/1127. 

Hof Den Haag 15 juli 2025, IEF 22902; IT 4948; ECLI:NL:GHDHA:2025:1751 (SDL tegen de Staat). SDL heeft aan de Staat licenties verleend voor gebruik van door haar ontwikkelde software. Het gaat om software die de mogelijkheid biedt om een blauwdruk te creëren voor website-publicaties zodat deze er eenduidig uitzien. In deze zaak vordert SDL schadevergoeding omdat de Staat haar software heeft gebruikt op een wijze die volgens SDL buiten de scope van de verleende licenties valt en daarmee inbreukmakend is. De rechtbank heeft de vorderingen afgewezen (IEF 21901). SDL was het hier niet mee eens en is in hoger beroep gegaan. SDL vordert nog steeds een schadevergoeding in verband met de auteursrechtinbreuk wegens het zonder toestemming gebruik van de dubbele Blueprint Foundation BPI en BPII en de SSO Foundation naast de RWS Foundation. De vraag is i.c. of de Staat bevoegd was om de in licentie verkregen software meer dan één keer te installeren. Het antwoord hangt af van hetgeen partijen bij de licentieovereenkomst hebben afgesproken, dit moet door uitleg worden bepaald. Bij de uitleg van een overeenkomst komt het aan op de zin die partijen daaraan over en weer redelijkerwijs in de gegeven omstandigheden mochten toekennen. Het gaan om een schriftelijke overeenkomst waarbij niet is onderhandeld.  

Rb. Den Haag 30 juni 2025, IT4947, ECLI:NL:RBDHA:2025:15486 (Eiser tegen Bybit). Het geschil tussen eiser en Bybit gaat over boilerroomfraude. Eiser stelt dat hij in de dagvaarding dat hij door oplichting ertoe is bewogen om te investeren in cryptovaluta. Daarna is eiser slachtoffer geworden van vervolgfraude ('recovery fraude'). Eiser heeft met een blockchain tracing-onderzoek achterhaald dat de gestolen cryptovaluta van ETH Recovery scam zijn ontvangen op een deposit adres dat onderdeel is van exchangeplatform Bybit. Het bij dit adres behorende gebruikersaccount staat op naam van een persoon. De vorderingen van eiser in dit kort geding strekken ertoe de naam- en adresgegevens van de bij het gebruikersaccount behorende persoon van Bybit te verkrijgen, zodat eiser een bodemprocedure tegen die persoon kan beginnen. Daarnaast wil eiser het gebruikersaccount laten bevriezen, zodat hij zich later bij een toewijzend bodemvonnis op de activa in dit account kan verhalen. 

Hoe kijkt de wereld naar Europese techregulering, en welke ethische dilemma’s brengt technologische innovatie met zich mee? Tijdens ons studentensymposium dagen wij rechtenstudenten en recent afgestudeerden uit om verder te kijken dan (tech)regelgeving alleen. Er zal een keynote zijn over de oorsprong en toekomst van Europa’s techreguleringsagenda en een interactieve workshop over technology ethics.

Aansluitend is het podium voor de drie finalisten van de Brinkhof Internetscriptieprijs 2025. Zij presenteren hun scripties, waarna de jury de winnaar bekendmaakt. We sluiten af met een borrel, een ideale kans om informeel kennis te maken met onze collega’s.

Wil je het evenement bijwonen? Registreer je dan hier. Het symposium is toegankelijk voor alle bachelor- en masterstudenten die studeren of zijn afgestudeerd aan een Nederlandse rechtenfaculteit. De voertaal is Engels.

Datum: 15 oktober 2025 | Tijd: 13:30 - 17:00 | Locatie: Brinkhof, Amsterdam

Programma
13.00 – Inloop
13.30 – Opening
13.35 – Keynote door Remy Chavannes en Arlette Meiring over de koers van EU-techregulering
14.30 – Interactieve workshop door Ben Zevenbergen over technology ethics
15.30 – Pauze
15.45 – Presentaties drie finalisten Internetscriptieprijs*
16.30 – Juryverslag en prijsuitreiking
17.00 – Borrel
 
* De finalisten worden binnenkort bekend gemaakt