Rb. Amsterdam 15 januari 2025, IT 4752; ECLI:NL:RBAMS:2025:313 (SBP en SMC tegen Google) Stichtingen SBP en SMC hebben collectieve acties ingesteld tegen Google vanwege vermeende schendingen van privacywetgeving bij de verwerking van persoonsgegevens van gebruikers van Google-diensten en Android-apparaten. SBP en SMC stellen dat Google op onrechtmatige wijze grote hoeveelheden persoonsgegevens verzamelt, bundelt en verwerkt zonder voldoende toestemming van de gebruikers, en deze gegevens vervolgens gebruikt voor gerichte advertenties en doorverkoop aan derden. De stichtingen vorderen onder meer verklaringen voor recht dat Google onrechtmatig handelt, veroordeling tot betaling van schadevergoeding en het opleggen van geboden en verboden aan Google. Google betwist de ontvankelijkheid van de stichtingen en de rechtmatigheid van hun vorderingen.

Op 20 januari 2025 is een vernieuwde gedragscode tegen illegale haatzaaiende uitlatingen op internet formeel opgenomen in de Digital Services Act (DSA). Dit besluit werd genomen na positieve beoordelingen door zowel de Europese Commissie als de Raad voor Digitale Diensten. De gedragscode, die voortbouwt op een eerder initiatief uit 2016, is ontworpen om de verspreiding van haatzaaiende uitlatingen op onlineplatforms effectiever aan te pakken en tegelijkertijd de naleving van EU-wetgeving te verbeteren. De vernieuwde code, ondertekend door platforms zoals Facebook, TikTok, YouTube en LinkedIn, legt nadruk op samenwerking met maatschappelijke organisaties en toezichthouders. De code vereist dat meldingen van haatzaaiende inhoud binnen 24 uur worden beoordeeld. Platforms worden ook aangespoord om transparant te zijn over hun moderatie-inspanningen door rapportages op te splitsen naar land en type incident, en meer inzicht te bieden in de rol van algoritmes bij de verspreiding van dergelijke inhoud. De gedragscode fungeert niet alleen als richtlijn voor de aanpak van illegale inhoud, maar biedt ook een kader waarmee platforms kunnen aantonen dat zij voldoen aan de risicobeperkende vereisten van de DSA. Dit is vooral relevant voor de zogenaamde "zeer grote online platforms" (VLOP's) en zoekmachines (VLOSE's), die onderworpen zijn aan strengere regels.

Rb. Zeeland-West-Brabant 18 december 2024, IT 4749; ECLI:NL:RBZWB:2024:8959 (eiseres tegen gedaagde) Eiseres en gedaagde hebben op 3 maart 2023 een overeenkomst gesloten voor het leveren van internetdiensten, waaronder het ontwikkelen van landingspagina's en het opzetten van een Google Ads-campagne. De overeenkomst was aangegaan voor een periode van 24 maanden, maar gedaagde heeft aangegeven de maandelijkse betalingen niet te kunnen voldoen. Ondanks een aanpassing van de overeenkomst en verlaging van het maandbedrag, heeft gedaagde de facturen van eiseres onbetaald gelaten. Eiseres heeft meerdere aanmaningen gestuurd en uiteindelijk de dienstverlening opgeschort. Eiseres vordert nu betaling van de openstaande facturen en de resterende termijnen van de overeenkomst, in totaal € 4.783,18, vermeerderd met rente en kosten. De kantonrechter oordeelt dat gedaagde de facturen van eiseres voor de periode van april 2023 tot en met augustus 2023 moet betalen, omdat eiseres aantoonbaar werkzaamheden heeft verricht. De vordering voor de resterende termijnen van de overeenkomst wordt afgewezen omdat het handhaven van deze vergoeding naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is. De kantonrechter wijst erop dat eiseres niet voldoende heeft onderbouwd welke kosten zij heeft gemaakt en dat er geen diensten tegenover de gevorderde termijnen staan.

Vzr. Rb. 19 december 2024, IEF 22475, IT 4747; ECLI:NL:RBROT:2024:13041 (Eiser tegen gedaagde). Tussen eiser en gedaagde heeft er een voorval plaatsgevonden, dat door gedaagde is gefilmd. Deze videobeelden heeft gedaagde samen met een artikel gepubliceerd op haar website. De website ControleAltDelete.nl plaatste het artikel en de videobeelden ook op diverse sociale media-accounts. Eiser maakt bezwaar tegen deze publicaties en vordert in dit kort geding dat gedaagde het artikel en de videobeelden van haar website moet verwijderen en Controle Alt Delete zou verzoeken hetzelfde te doen. Aan de vorderingen legt eiser naast de schending van de persoonlijke levenssfeer, ook schending van het portretrecht ten grondslag.

We’re excited to announce the release of the seventeenth edition of our magazine, packed with in-depth insights and expert perspectives on privacy, AI, and data security!

In this issue, we explore the pivotal topics shaping today’s digital and regulatory landscape:

•  Max Schrems, privacy advocate and founder of NOYB, discusses GDPR enforcement challenges, the European Court of Justice's stance on data minimization, and systemic reforms to shift the compliance burden from individuals to companies.
• Dr. Nils Rauer, MJI and Anna-Lena Kempf highlight responsible AI deployment under the EU AI Act, covering intellectual property, quality data, and regulatory compliance as essential drivers of business success.
•  Ilias Abassi examines the evolving role of privacy professionals during the EU Digital Decade, emphasizing cross-functional collaboration and strategic leadership to tackle complex regulations.
•  Mart Dijkstra analyzes a landmark GDPR ruling on “legitimate interests” and its implications for commercial data processing and marketing strategies.
•  Mr. Prija Rambali and Albert Holl (FIP) demonstrate how embedding trust as an organizational value fosters innovation, strengthens customer loyalty, and promotes ethical data practices.
•  In their columns, Victor Alexander de Pous, Menno Weij, and Bernold Nieuwesteeg offer compelling perspectives on cybersecurity law, GDPR in AI training, and European digital autonomy, respectively.
•  Sarah S., Jacob van de Velde, and Vita Zwaan conclude with an analysis of collective privacy actions in the EU and the Netherlands, addressing high admissibility thresholds and enforcement challenges.

For more information or to subscribe, visit DCSP.nl or contact us at dcsp@delexmedia.nl.

Rb. Amsterdam 22 november 2024, IEF 22473, IT 4746; ECLI:NL:RBAMS:2024:8394 (eiser tegen gedaagde). Eiser, handelend onder de handelsnaam [handelsnaam 1], heeft in opdracht van gedaagde, handelend onder de handelsnaam [handelsnaam 2], een webshop ontwikkeld voor haar bedrijf. Partijen hebben vooraf geen prijsafspraken gemaakt. Eiser heeft €9.917,98 gefactureerd, waarvan gedaagde €6.104,06 heeft betaald. Eiser vordert betaling van het resterende bedrag van €3.813,92. Gedaagde betwist de redelijkheid van het gefactureerde bedrag, voert aan dat zij alle afbeeldingen en teksten zelf heeft aangeleverd, en stelt dat soortgelijke opdrachten bij andere websiteontwikkelaars veel minder kosten. De kantonrechter oordeelt dat het door gedaagde betaalde bedrag van €6.104,06 een redelijke vergoeding is voor de werkzaamheden. Het resterende bedrag wijst de kantonrechter af, omdat eiser onvoldoende heeft onderbouwd hoe de kosten zich hebben opgebouwd. Met name voor de technische werkzaamheden ontbreekt een toelichting op de tijdsbesteding en de aard van de uitgevoerde werkzaamheden, terwijl dit gezien de betwisting door gedaagde noodzakelijk was. Daarnaast stelt gedaagde dat eiser onrechtmatig heeft gehandeld door zonder toestemming elementen van het ontwerp van de webshop te gebruiken voor de website van een kapsalon van een kennis van gedaagde, waarmee haar auteursrecht wordt geschonden. Dit betoog heeft zij aangedragen als een voorwaardelijk verrekeningsverweer. De kantonrechter gaat hier echter niet op in, omdat de vordering van eiser wordt afgewezen.

Rb. Noord-Nederland 9 januari 2025, IT 4742; ECLI:NL:RBNNE:2025:83 (eiseres tegen AP) Eiseres heeft een livestream uitgezonden met videobeelden van de dorpskern van een plaats. Deze beelden werden met een minuut vertraging uitgezonden en zijn afkomstig van twee vaste camera’s die op initiatief van eiseres zijn geplaatst. De eerste camera was bevestigd aan een gebouw en toonde het doorgaande vaarwater, de tweede camera maakte beelden van de haven. Derde-partijen hebben meerdere handhavingsverzoeken ingediend bij de AP omdat zij van mening zijn dat eiseres onrechtmatig persoonsgegevens verwerkt door de livestream uit te zenden. De AP heeft eiseres een bestuurlijke boete opgelegd van € 500,-. 

Boekx Advocaten heeft in het voorjaar van 2025 plaats voor een gevorderd advocaat-stagiair. Je gaat werken in een gevarieerde praktijk met een focus op IE-zaken. Om een greep te noemen: inbreukprocedures over merken en vormgeving, auteursrechtinbreukzaken (waaronder over IPTV), bestrijding van parallelimport, advisering over de auteursrechtelijke aspecten van AI, contractuele geschillen over licenties (waaronder kwekersrechtlicenties), clearance-onderzoek bij de lancering van nieuwe producten, en oppositieprocedures.  Daarnaast ben je inzetbaar in onze media- en privacypraktijk. Op ons kantoor werk je al snel zelfstandig aan eigen zaken, die je dan waar nodig zelf bepleit bij de rechter.  

Klik hier om de hele vacature te bekijken.

Rb. Limburg 9 februari 2024, IT 4739; ECLI:NL:RBLIML2024:658 (eiser tegen Meditta) Eiser exploiteert twee huisartsenpraktijken die zijn aangesloten bij Meditta Spoedzorg Sinds 1 januari 2024 geldt een nieuwe aansluitovereenkomst waarbij de quota voor de diensten van de praktijken zijn samengevoegd. Eiser stelt dat deze samenvoeging heeft geleid tot een ongunstig en onevenredig belastend rooster, wat niet overeenkomt met de eerdere afzonderlijke quota per praktijk. Eiser vordert dat Meditta het aantal toegewezen uren op de huisartsenpost in Roermond verlaagt of het quotum aanpast. Meditta betwist de spoedeisendheid en stelt dat zij niet tekort is geschoten in de nakoming van de aansluitovereenkomst. De voorzieningenrechter wijst de vorderingen van eiser af. De voorzieningenrechter stelt vast dat de nieuwe aansluitovereenkomst van 2023, die eiser heeft ondertekend, de rechtsverhouding tussen partijen beheerst en dat de samenvoeging van de quota conform deze overeenkomst is uitgevoerd. De voorzieningenrechter oordeelt dat eiser onvoldoende aannemelijk heeft gemaakt dat Meditta tekort is geschoten in de nakoming van de overeenkomst. Daarnaast concludeert de voorzieningenrechter dat eiser voldoende mogelijkheden had om zijn rooster te beïnvloeden en dat Meditta haar verplichtingen correct is nagekomen.

Rb. Den Haag 10 januari 2025, IT 4736; ECLI:NL:RBDHA:2025:241 (SoftwareOne tegen de Staat) SoftwareONE en de Staat der Nederlanden zijn in geschil over twee Europese openbare aanbestedingsprocedures voor de levering van standaardprogrammatuur en gerelateerde dienstverlening. SoftwareONE heeft bezwaar gemaakt tegen de verplichting voor resellers om verwerkersovereenkomsten te sluiten met deelnemers indien zij producten leveren waarbij persoonsgegevens worden verwerkt, ook als de reseller zelf geen toegang heeft tot deze gegevens. Daarnaast vindt SoftwareONE de voorwaarde dat resellers onbeperkte aansprakelijkheid moeten aanvaarden voor schendingen van de AVG door de vendors disproportioneel. SoftwareONE vordert dat de Staat de gunningsbeslissingen intrekt, de opdracht voor Perceel 2 niet definitief gunt op basis van de huidige aanbesteding, en de aanbesteding intrekt en opnieuw aanbesteedt in overeenstemming met de Aanbestedingswet 2012.