Persoonsgegevens  

Rb. Den Haag, 8 augustus 2022, IT 4038; ECLI:NL:RBDHA:2022:8001 (eiser tegen AP) De AP heeft bij besluit beslist op een handhavingsverzoek van eiser. Tegen dit besluit heeft eiser bezwaar ingesteld. Dit bezwaar is vervolgens door de AP gedeeltelijk gegrond verklaard (bestreden besluit). Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld. Eiser meent dat de AP het handhavingsverzoek te beperkt heeft opgevat. Dit verzoek was niet beperkt tot de afhandeling van het inzageverzoek, maar zag ook op overtredingen van de AVG door het Regionaal Informatie- en expertisecentrum (RIEC). De rechtbank stelt vast dat de AP het verzoek tot handhaving ten aanzien van de overtredingen van de AVG door het RIEC, bij besluit van 22 juli 2021 heeft afgewezen. Tegen dit besluit heeft eiser geen bezwaarschrift ingediend waardoor dat besluit in rechte vaststaat. De rechtbank oordeelt dat de AP is ingegaan op alle punten die eiser in zijn beroep naar voren heeft gebracht. De rechtbank is dan ook van oordeel dat eiser geen actueel en reëel belang heeft bij de beoordeling van zijn beroep.

Hof Den Haag 9 augustus 2022, IT 4034; ECLI:NL:GHDHA:2022:1499 (appellant tegen de Staat) Appellant had ongevraagd persoonsgegevens van twee medewerkers van de belastingdienst op een website en op twitter geplaatst. De staat heeft appellant verzocht deze gegevens te verwijderen, maar dit heeft hij niet gedaan. De Staat is hierop een kort geding begonnen. De voorzieningenrechter heeft appellant bevolen de persoonsgegevens te verwijderen en heeft appellant daarnaast verboden om in de toekomst nog persoonsgegevens te openbaren. Appellant is in hoger beroep gekomen en stelt dat hij niet aansprakelijk is en dat het verbod om in de toekomst nog persoonsgegevens openbaar te maken, te ruim is.

Rb. Midden-Nederland 19 november 2021, IT 4030; ECLI:NL:RBMNE:2021:5802 (eiser tegen Minister van Financiën) Verweerder heeft bij besluit van 12 januari 2021 (bestreden besluit) het bezwaar van eiser, gericht tegen een besluit van verweerder, gedeeltelijk afgewezen. Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld. De rechtbank stelt vast dat het doel van de AVG onder meer is dat eiser kennis kan nemen van zijn persoonsgegeven en deze kan controleren. Dat is hier met het verstrekken van twee documenten gedaan. Ook wordt er door de rechtbank geoordeeld dat eiser niet aannemelijk heeft gemaakt dat verweerder meer Verklaringen va geregistreerd inkomen en volgverklaringen had dan die hij aan eiser heeft gegeven. Verweerder heeft echter pas bij verweerschrift inzage gegeven in de Verklaring geregistreerd inkomen 2016 in plaats van bij het bestreden besluit. De rechtbank verklaart het beroep gegrond en vernietigt het bestreden besluit voor zover daarbij geen inzage is gegeven in de Verklaring geregistreerd inkomen 2016. De rechtsgevolgen van het bestreden besluit blijven in stand omdat de verweerder de Verklaring alsnog aan eiser heeft verstrekt bij het verweerschrift.

Vzr. Rb. Midden-Nederland 10 augustus 2022, IT 4019; ECLI:NL:RBMNE:2022:3193 (eisers tegen Gemeente Amersfoort) Een groep onderzoekers heeft op 11 september 2021 onderzoek uitgevoerd op een begraafplaats. De eisers in dit geding zijn de ouders van twee kinderen die begraven zijn op de desbetreffende begraafplaats. Eisers willen met dit kort geding onder meer bereiken dat de NAW-gegevens van deelnemers van de onderzoeksgroep aan hen worden verstrekt door de Gemeente Amersfoort. Zij menen dat de Gemeente onrechtmatig handelt door de persoonsgegevens niet te verstrekken. De voorzieningenrechter oordeelt dat voldoende aannemelijk is geworden dat eisers een gerechtvaardigd belang hebben bij het verstrekken van de persoonsgegevens van in ieder geval de vertegenwoordiger van de onderzoeksgroep. Door de voorzieningenrechter wordt geoordeeld dat ook aan de voorwaarde van noodzakelijkheid is voldaan.

Vzr. Rb. Midden-Nederland 30 september 2021, IT 4016; ECLI:NL:RBMNE:2021:5147 (verzoeker tegen het College van Bestuur) Het College heeft bij besluit van 23 juli 2021 de verzoeken van verzoeker om hem inzage te geven in delen van een datalekregister die zien op zijn persoonsgegevens, afgewezen. Verzoeker heeft hiertegen bezwaar gemaakt en de voorzieningenrechter verzocht om een voorlopige voorziening te treffen. De voorzieningenrechter oordeelt dat verzoeker het spoedeisend belang bij de voorlopige voorziening onvoldoende heeft aangetoond. Slechts wanneer het besluit van het College evident onrechtmatig is, zou er nog een voorlopige voorziening getroffen kunnen worden. Daar is hier echter geen sprake van. De voorzieningenrechter wijst het verzoek om een voorlopige voorziening af.

Rb. Den Haag 14 juli 2022, IT 4013; ECLI:NL:RBDHA:2022:6756 (eiseres tegen College van B&W) Bij besluit van 25 september 2020 heeft het College van B&W van Gouda het inzageverzoek van eiseres op grond van de AVG buiten behandeling gesteld. Bij beslissing op bezwaar van 16 juni 2021 heeft het College het primaire besluit herroepen en inhoudelijk op het AVG-verzoek beslist. Eiseres heeft vervolgens beroep ingesteld tegen het bestreden besluit. Eiseres meent dat zij door het handelen van het College de grip op haar persoonsgegevens verloren heeft en vordert een immateriële schadevergoeding. De rechtbank oordeelt dat eiseres niet aannemelijk heeft gemaakt dat zij immateriële schade heeft geleden. De rechtbank wijst het verzoek om schadevergoeding dan ook af.

Rb. Midden-Nederland 23 september 2021, IT 4008; ECLI:NL:RBMNE:2021:5374 (eiser tegen College van B&W) Het College van B&W van de gemeente Noordoostpolder heeft bij besluit van 5 januari 2021 het verzoek van eiser om correctie van zijn persoonsgegevens in de basisregistratie persoonsgegevens (brp) geweigerd. Het College verklaarde daarna het bezwaar van eiser ongegrond. Eiser heeft vervolgens beroep ingesteld. Volgens de rechtbank voldoet het verzoek van eiser niet aan de voorwaarden voor wijziging van zijn gegevens in de brp. De rechtbank erkent dat het besluit grote gevolgen heeft voor eiser. Toch is de rechtbank van oordeel dat eiser zich wat de gevolgen van het besluit betreft, niet onderscheidt van anderen. Al met al verklaart de rechtbank het beroep ongegrond.

Rb. Amsterdam 26 juli 2022, IT 4006; ECLI:NL:RBAMS:2022:1934 (eiseres tegen College van B&W) Het College van B&W te Amsterdam heeft met het beluit van 6 december 2018 het verzoek van eiseres tot het wissen van haar persoonsgegevens die zien op de Treiteraanpak afgewezen op grond van artikel 17 lid 1 AVG. Met het besluit van 21 april 2020 heeft het College het bezwaar van eiseres ongegrond verklaard. Eiseres heeft vervolgens beroep ingesteld. De vraag die in deze zaak centraal staat is of de persoonsgegevens van eiseres rechtmatig verwerkt zijn door het College. Daarnaast moet worden nagegaan of de verwerking noodzakelijk was. De rechtbank oordeelt dat het College voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat is voldaan aan de criteria voor opname in de Treiteraanpak. De persoonsgegevens van eiseres zijn volgens de rechtbank rechtmatig verwerkt in het kader van de Treiteraanpak. 

Raad van State 27 juli 2022, IEF 20862, IT 4005; ECLI:NL:RVS:2022:2173 (AP tegen VoetbalTV)  De AP heeft bij besluit van 16 juli 2020 een boete opgelegd aan VoetbalTV voor het onrechtmatig verwerken van persoonsgegevens. De rechtbank verklaarde bij uitspraak van 23 november 2020 [IEF 19608] het tegen de besluit ingestelde beroep van VoetbalTV gegrond en vernietigde het besluit. De rechtbank oordeelde in haar uitspraak van 23 november 2020 dat de AP in het onderzoek dat ten grondslag ligt aan de boete, is gestopt bij de vaststelling dat VoetbalTV geen gerechtvaardigd belang heeft. De AP is niet ingegaan op de noodzakelijkheid. Daarnaast is er volgens de rechtbank geen afweging gemaakt tussen de tegengestelde rechten en belangen. De rechtbank oordeelde daarom dat het besluit niet voldoende zorgvuldig is genomen en het dus in strijd is met artikel 3:2 Awb. De rechtbank kwam om deze redenen tot de conclusie dat de boete niet in stand kan blijven. De AP stelde hoger beroep in tegen deze uitspraak.

Hof Amsterdam 14 juni 2022, IT 4004; ECLI:NL:GHAMS:2022:1755 (appellant tegen ING) Appellant vordert in hoger beroep dat het hof ING gelast de registraties op naam van appellante te verwijderen. Het hof geeft aan dat een BKR-registratie een tweeledig doel dient. Allereerst het behoeden van de consument tegen overkreditering en daarnaast het leveren van een bijdrage aan het beperken van financiële risico’s voor zakelijke klanten en aan het voorkomen van misbruik en fraude. Het gerechtvaardigde belang van ING is gelegen in dit tweeledige doel. Tegen dit belang dienen de belangen en grondrechten van appellant te worden afgewogen. Het hof overweegt dat appellant ten tijde van het ontstaan van de schuld in 2013 onverantwoord financieel gedrag en een slechte betalingsmoraal vertoonde, maar dat appellant sindsdien heeft aangetoond dat hij zijn financiële zaken op orde heeft. De periode van de registraties is dusdanig lang dat, afgewogen tegen het belang van ING bij de registraties, het in redelijkheid van appellant niet verwacht kan worden dat hij dit afwacht. De belangenafweging valt in het voordeel van apellant uit. Dit is zo omdat appellant de schuld heeft afbetaald en een zwaarwegend belang heeft. Dit zwaarwegende belang bestaat uit de plannen voor een woninguitbreiding. Het hof oordeelt dat de vorderingen van appellant zullen worden toegewezen.