Rechtbank Limburg 1 november 2017, IT&R 2396 (Luco Alarm tegen Appcomm). Contractenrecht. Luco Alarm heeft in 2014 bij Appcomm een offerte aangevraagd voor de aanschaf van een mobiele app en een voorschot betaald. Een tweede factuur is verstuurd, maar onbetaald gebleven. Begin 2015 heeft Luco Alarm laten weten af te zien van aanschaf van de app, omdat er nog steeds geen goed werkende app is geproduceerd. Zij eist teruggave van het voorschot. Het blijkt dat Appcomm de opdracht heeft onderschat en onvoldoende op de hoogte was van de inhoud en omvang van de opdracht. Dit komt voor haar rekening nu zij deskundige is op het gebied van het bouwen van apps. Luco Alarm heeft verscheidene malen haar ongenoegen kenbaar gemaakt en aangegeven tegen welke problemen zij aanliep. Uiteindelijk heeft Luco Alarm Appcomm een termijn gesteld. Na afloop van deze termijn was er nog steeds geen goed werkende app. Er is daarom sprake van een onaanvaardbare tijdsoverschrijding en dit levert een aan Appcomm toe te rekenen tekortkoming op.

Vzr. Rechtbank Rotterdam 2 oktober 2017, ECLI:NL:RBROT:2017:8041; IT&R 2393 (Loose Ends tegen Milestone c.s.). Rectificatie. E-mail. Loose Ends is een bedrijf dat zich o.a. bezig houdt met logistiek. Milestone c.s. is een logistiek dienstverlener. Eiser is via zijn onderneming Loose Ends op basis van een management services-overeenkomst werkzaamheden gaan verrichten voor Milestone c.s. In 2017 heeft Milestone c.s., na o.a. gesprekken met bedrijfsrechercheurs, de management services-overeenkomst met Loose Ends per direct beëindigd en daarnaast een e-mailbericht verstuurd naar contactadressen van zowel Milestone als eiser. In de ogen van eiser is deze e-mail onrechtmatig en onwettig. Gelet op hetgeen Milestone c.s. heeft aangevoerd is er thans onvoldoende reden om van de onjuistheid of onvolledigheid van het verweer van Milestone c.s. uit te gaan. Wel rijst de vraag of het proportioneel is dat het bericht van Milestone c.s. aan 3.130 contacten is verzonden, waaronder zoals eiser betoogt, aan privé-contacten van eiser. Milestone zegt voorafgaand aan het versturen van het e-mailbericht gekeken te hebben waar de e-mail naartoe zou gaan. Voor de beoordeling aan wie het bericht wel en aan wie het bericht niet gestuurd had moeten worden vergt nader onderzoek waarvoor de kort geding procedure zich niet leent. Ook de vordering jegens Milestone c.s. om zich in het vervolg niet negatief over eiser of Loose Ends uit te laten, wordt, gezien het aan de orde zijnde feitencomplex, afgewezen.

Vanwege het grote succes vorig jaar organiseert de SGOA in samenwerking met deLex op donderdag 23 november opnieuw een SGOA Academy IT-geschillen: lessen uit recente jurisprudentie.

Sprekers: Joost Linnemann en Judica Krikke
Waar: Spaces Amsterdam Zuidas, Barbara Strozzilaan 201
Wanneer: Donderdag 23 november van 15.00 tot 17.00 uur met aansluitend borrel
Prijs: € 250,00 excl. btw
Deze SGOA Academy levert 2 PO-punten op. Inschrijven kan hier

Hof Arnhem-Leeuwarden 3 oktober 2017, IT&R 2394; ECLI:NL:GHARL:2017:8585 (Mees van den Brink tegen SAS) E-mail. Tussen Mees van den Brink en SAS bestaat een zakenrelatie waarbij Mees van den Brink meerdere bestellingen plaatst bij SAS en steeds betaald op de rekening van SAS. Naar aanleiding van een e-mailwisseling heeft Mees van den Brink een latere bestelling betaald op een andere rekening. De hiermee gekochte zaken zijn vanuit China naar Nederland getransporteerd, maar niet afgeleverd bij Mees van den Brink. SAS stelt geen betaling te hebben ontvangen. De communicatie over de wijze van betaling van de koopprijs heeft uitsluitend plaatsgevonden door e-mailverkeer.  De vraag of een (e-mail-)verklaring is afgelegd door en/of een gedraging afkomstig is van de contractuele wederpartij dient naar het oordeel van het hof beoordeeld te worden analoog aan de in artikel 8 van het Weens Koopverdrag neergelegde uitgangspunten. Het wereldwijde karakter van het internationale handelsverkeer is voor de totstandkoming van internationale contracten ten zeerste gebaat bij communicatie via uitwisseling van e-mailverkeer. Van Mees van den Brink mocht daarentegen een voldoende opmerkingsgave worden verwacht en daaraan heeft het ontbroken. Zo heeft Mees van den Brink niet opgemerkt dat de na de contractsluiting tot stand gekomen e-mailcommunicatie is begonnen met een nieuwe e-mail vanaf een niet eerder gebruikt e-mailadres. Mees van den Brink heeft aldus niet op redelijke gronden aangenomen dat de ontvanger der betaling als schuldeiser tot de prestatie gerechtigd was, zodat zij niet aan SAS kan tegenwerpen dat zij (volledig) bevrijdend heeft betaald.

Rechtbank Amsterdam 18 oktober 2017, IEF 17236; IT&R 2392; ECLI:NL:RBAMS:2017:8063 (Het Kinderdagverblijf tegen X). Mediarecht. Het echtpaar T. is indirect bestuurder van Het Kinderdagverblijf. N. is een bekende van het echtpaar T. en kampt sinds enige tijd met burn-out-, concentratie en geheugenklachten. Via Google Reviews zijn enkele valse reviews over 'Het Kinderdagverblijf' geplaatst onder verschillende namen. Google heeft geweigerd de recensies te verwijderen, maar is na een eerdere rechtsgang [IEF 15729] overgegaan tot het verwijderen van de recensies en het verstrekken van de e-mail- en telefoongegevens en IP-adressen waarmee de reviews geplaatst zijn. Via de IP-adressen geregistreerd bij KPN is 'Het Kinderdagverblijf' er achter gekomen dat N. achter een van de reviews zit. Aanvankelijk weigerden Ziggo en T-Mobile om gegevens omtrent de IP-adressen te verstrekken, maar voorafgaand aan de zitting heeft Ziggo deze gegevens alsnog verstrekt. Hieruit blijkt dat N. achter meerdere accounts zit. Er wordt voor recht verklaard dat N. onrechtmatig heeft gehandeld jegens Het Kinderdagverblijf door de Google Reviews te plaatsen. Het staat onomstotelijk vast dat N. achter de accounts zit die de Reviews hebben geplaatst. Tevens wordt N. veroordeeld in het betalen van de geleden materiële schade en de gemaakte kosten in de procedure tegen Google. Dit omdat de procedure tegen Google noodzakelijk was om de IP-adressen te achterhalen. De procedure tegen Ziggo/T-mobile voldoet niet aan de dubbele redelijkheidstoets uit art. 6:96 lid 2 BW nu Het Kinderdagverblijf minder ingrijpende mogelijkheden ter beschikking stond om de NAW-gegevens van N. te achterhalen.

Senior medewerker Tineke van de Bunt versterkt per 1 november de IT- en privacypraktijk van Vondst. Zij komt op een ideaal moment. De juridische vraagstukken rondom informatie en technologie worden steeds complexer. Bovendien zorgt de Algemene Verordening Gegevensbescherming voor een toename van privacywerk. De vraag naar gespecialiseerde advocaten als Tineke van de Bunt neemt daardoor alleen maar toe.

Polo van der Putt van Vondst: “Onze IT- en privacypraktijk groeit al jaren. Wij kunnen een ervaren vakspecialist erg goed gebruiken. Wij zijn dan ook zeer verheugd met Tineke’s komst. Tineke kan meteen vol aan de bak.”

Tineke van de Bunt: “Ik heb met veel plezier gewerkt bij mijn oude kantoor, maar was toe aan een volgende stap. Vondst heeft een interessante praktijk en staat hoog aangeschreven, onder andere in Legal500 en Chambers & Partners. Bij Vondst blijf ik mij richten op het IT-contractenrecht, privacyrecht en e-commerce. Ik kijk er ook naar uit om bij Vondst meer te procederen op deze gebieden.”

Met het aantrekken van Tineke van de Bunt, de partnerbenoeming van Herwin Roerdink begin dit jaar en de eerdere komst van Puck Polter en Merel Rondhuis heeft de IT- en privacypraktijk van Vondst zich het afgelopen jaar in de breedte versterkt.

Rechtbank Amsterdam 1 november 2017, IEF 17235; ECLI:NL:RBAMS:2017:7812 (Eiser tegen Telegraaf Media Groep) Mediarecht. Eiser heeft Loterijverlies B.V opgericht, onder meer als doel juridische bijstand aan gedupeerden van kansspelen te verlenen. Een journalist van de Telegraaf heeft het volgende bericht getweet: "Waarom moest je de tv-ploeg van EenVandaag in het vliegtuig naar Guernsey nou weer uitschelden, [eiser] …? #NietChic”. Op de website van Telegraaf is een artikel gepubliceerd waarin eiser ervan wordt beschuldigd een advocaat aangevlogen te hebben en met "Ik maak je kapot" en "ik maak je dood" zou hebben gedreigd. De rechtbank oordeelt dat het artikel op de website niet onrechtmatig jegens eiser is omdat het voldoende steun in de feiten vindt. De twitterberichten zijn persoonlijk van aard en niet feitelijk. De berichten zijn niet vriendelijk van toon. De inhoud is echter geen aanleiding de uitingsvrijheid van gedaagde te beperken, omdat ze binnen de grenzen vallen. Mede door de spottende toon zal het publiek deze met een korreltje zout nemen. Van onrechtmatig handelen jegens eiser is geen sprake. De vorderingen worden afgewezen. 

Prejudicieel gestelde vragen aan HvJEU 28 augustus 2017, IEF 17225; IEFbe 2395; IT2389; C-521/17 (SNB-REACT). Merkenrecht. Domeinnaamrecht. Via MinBuZa: Verzoekster (SNB-REACT) heeft op 13.02.2014 bij de rechter in eerste aanleg een vordering tegen verweerder (Deepak Mehta) ingesteld tot beëindiging van de inbreuk op merkrechten en tot schadevergoeding. Verzoekster is een instantie voor de vertegenwoordiging van merkhouders en vertegenwoordigt tien merkhouders. Verweerder heeft websites op zijn naam geregistreerd, waarop onlinewinkels onrechtmatig goederen te koop aanbieden die zijn voorzien van met merken identieke tekens. Bovendien bevatten enkele van de door verweerder geregistreerde domeinnamen tekens die identiek zijn met ingeschreven merken. Verzoekster heeft in de procedure betoogd dat de door haar genoemde websites allemaal in de aan verweerder toegewezen IP-gebieden zijn geregistreerd en dat verweerder houder van deze IP-adressen is. Verweerder betwist de vordering. Hij heeft geen enkele van de door verzoekster genoemde domeinnamen geregistreerd. Hij was vroeger enkel houder van de IP-adressen. Een IP-adres en een domeinnaam moeten evenwel van elkaar worden onderscheiden. De rechter in eerste aanleg heeft bij vonnis van 27 oktober 2016 de vordering in haar geheel afgewezen. Verzoekster betwist in hoger beroep het vonnis van de rechter in eerste aanleg, voor zover hij de vordering heeft afgewezen. Volgens verzoekster heeft de rechter in eerste aanleg ten onrechte beslist dat zij niet bevoegd was om een vordering in te stellen wegens een inbreuk op de rechten van merkhouders. 

Vzr. Rechtbank Gelderland 26 juni 2017, IEF 17224; IT 2388 (Holonite tegen Composietsteen). Artikel 438 lid 4 Rv. Bewijsbeslag. Holonite is producent en distributeur van o.a. dorpels. Composietsteen is een bouwmaterialengroothandel en specialist op het gebied van (gegoten) composietsteen. Op enig moment heeft Composietsteen ook dorpels aan haar assortiment toegevoegd. Holonite heeft conservatoir bewijsbeslag gelegd op alle afschriften van documentatie en en kopieën van elektronische data. Bij vonnis [IEF 16779] is Composietsteen een gebod opgelegd om de deurwaarder toe te staan een definitieve selectie op te maken op basis van drie categorieën zoektermen en deze, na toestemming van Composietsteen, voor te leggen aan (de advocaat van) Holonite. Bij de daaropvolgende selectie heeft de deurwaarder één document geselecteerd. Composietsteen heeft kenbaar gemaakt dat er bezwaren bestaan tegen het vrijgeven van het document aan Holonite. Hierop is de deurwaarder een procedure ex artikel 438 lid 4 Rv gestart. In de zoektermen van het vonnis stond onder andere het woord 'tekening'. In het geselecteerde document staan naast woorden uit categorie A en B ook het woord 'kanttekening', dit woord komt niet overeen met het woord 'tekening'. Nu er in de eerdere procedure veel aandacht is besteed aan het vaststellen van de zoektermen, moet worden geconcludeerd dat het geselecteerde document buiten de context van het eerder gewezen vonnis valt. 

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 27 oktober 2017, IEF 17222; IT 2387; ECLI:NL:RBMNE:2017:5510 (Stichting BREIN tegen Moviestreamer International) Auteursrechtinbreuk door verkort hyperlinken naar beschermde werken. Moviestreamer biedt klanten tegen betaling toegang tot een online aanbod van IPTV-abonnementen. Stichting Brein vordert een staking van het aanbieden van hyperlinks die gebruikers toegang bieden tot illegale (live)streams of ander illegaal aanbod van beschermde werken. Moviestreamer voert aan dat zij slechts een rol heeft als bemiddelaar bij het tot bijeenbrengen van vraag en aanbod inzake IPTV-abonnementen, doordat zij de klant slechts een referral (verkorte url) verstrekt. Vaststaat dat de verkorte unieke hyperlink toegang geeft tot een .m3u bestand, welke toegang geeft tot andere hyperlinks. De voorzieningenrechter oordeelt dat het verstrekken van een unieke hyperlink aan klanten die leidt naar beschermde werken een 'mededeling aan het publiek' is. De content op de desbetreffende websites is aanwezig zonder toestemming van de rechthebbenden. Voldoende is komen vast te staan dat Moviestreamer van het illegale karakter weet of behoort te weten, aangezien zij daarop door Brein is gewezen. Er is sprake van een ongeoorloofde openbaarmaking in de zin van de Aw en de WNR.