Parket bij de Hoge Raad 12 september 2025, IT 4985; RB 3933; ECLI:NL:PHR:2025:986 (Digital Revolution tegen Google). De Procureur-Generaal Hartlief concludeert tot verwerping van het cassatieberoep van Digital Revolution (123inkt) tegen Google. De zaak gaat over Google Shopping-vermeldingen voor printercartridges van Prindo/Media Concept: in Google Shopping verschijnt een prijs met de knop “Site bezoeken”; wie doorklikt, komt op een Prindo-landingspagina waar die prijs geldt, maar met de beperking “maximaal 1 per bestelling per klant”; bij een rechtstreeks bezoek aan prindo.nl is de prijs hoger en ontbreekt die restrictie. Het hof oordeelt, en de P-G volgt dat oordeel , dat de in Google Shopping getoonde prijs op zichzelf niet misleidt, omdat de consument via de doorklik die prijs daadwerkelijk kan betalen en de essentiële beperking direct vóór het bestelbesluit zichtbaar is. Dat Google Shopping als medium geen plaats biedt voor alle details weegt mee; essentiële informatie mag op de landingspagina worden gegeven, mits tijdig vóór het besluit tot kopen. Klachten over misleidende handelspraktijken (art. 6:193a e.v. BW), misleidende reclame (art. 6:194 BW) en ongeoorloofde vergelijkende reclame (art. 6:194a BW) falen daarom. Volgens de P-G ondersteunt het dossier bovendien dat hier feitelijk sprake is van toegestane prijsdifferentiatie en dat de consument, desgewenst, meerdere stuks kan afnemen door de handeling te herhalen, zodat geen “prijslokker” ontstaat die het economische gedrag onrechtmatig beïnvloedt.

CBB 16 september 2025, IT 4971; ECLI:NL:CBB:2025:475 ([naam 1] tegen ACM). Het College bevestigt dat ACM het bezwaar tegen het dwangsombesluit terecht niet-ontvankelijk heeft verklaard: de e-mails van 2 en 9 augustus 2021 gingen (alleen) over het persbericht en boden geen aanknopingspunt dat [naam 1] bezwaar maakte tegen de last onder dwangsom; ACM hoefde daarover ook geen verduidelijking te vragen. Het op 22 november 2021 ingediende bezwaar was dus te laat. Voor de invordering passeert het College, net als de rechtbank, het gebrek dat ACM vooraf niet heeft gehoord met art. 6:22 Awb, omdat [naam 1] in beroep en hoger beroep alsnog haar standpunten volledig heeft kunnen toelichten en niet is benadeeld. Inhoudelijk staat vast dat de last gold voor alle lead-genererende websites en dat gedurende tien weken (5 november 2021 t/m 4 januari 2022) overtredingen zijn geconstateerd (o.a. misleidende lokale presentatie en ontbrekende bedrijfsgegevens), waarbij ACM haar bevindingen voldoende heeft onderbouwd met een Verslag van Ambtshandelingen en screenshots; aan bevindingen van de bevoegde toezichthouder mag in beginsel zwaar gewicht worden toegekend. Het hoger beroep faalt dus voor zover gericht tegen de last en de vaststelling dat dwangsommen zijn verbeurd.

HR 10 oktober 2025, IEF 22990; IT 4967; ECLI:NL:HR:2025:1524 (GIB tegen BNNVARA). In 2020 heeft Zembla zich in een tv-uitzending kritisch uitgelaten over het storten van granuliet in natuurplassen. GIB is de producent van granuliet en meent dat haar reputatie door de uitzending is geschaad. Bij de rechtbank kreeg GIB gelijk [IEF 20936]. Maar in hoger beroep oordeelde het hof dat de uitingen niet onrechtmatig waren [IEF 22061]. A-G Hartlief concludeerde dat de cassatieklachten falen en adviseerde tot verwerping. Hij benadrukt dat er geen sprake is van rechtseenheidsproblemen omdat in deze civiele procedure niet de vraag centraal staat of granuliet als grond moet worden aangemerkt, maar of de uitlatingen van Zembla destijds voldoende feitelijke steun hadden. Ook tegen de uitspraken van de deskundige in de uitzending werd geprocedeerd [IEF 22900]. Ook deze werden in hoger beroep als niet onrechtmatig bestempeld [IEF 22067]. Hier heeft de A-G zich ook over uitgesproken (ECLI:NL:PHR:2025:912). 

Rb. Gelderland 15 september, IT 4968; ECLI:NL:RBGEL:2025:7812 ([eiser] tegen [gedaagde 1] en [gedaagde 2]). De voorzieningenrechter van de Rechtbank Gelderland oordeelt in dit kort geding over een vordering van een slachtoffer van boilerroomfraude. De eiseres heeft bijna één miljoen euro overgemaakt naar crypto-exchanges, waarna de aangekochte cryptovaluta via verschillende blockchainadressen zijn doorgesluisd en uiteindelijk terechtkwamen bij de instant-exchanges (swapdiensten) van gedaagden, die gevestigd zijn op de Seychellen en in Costa Rica. Zij vordert dat deze platforms de identificerende gegevens verstrekken van de gebruikers die betrokken waren bij de transacties. De rechtbank stelt vast dat zij rechtsmacht heeft op grond van art. 6 sub e Rv, omdat de schade in Nederland is ingetreden. Op grond van art. 10:159 BW is Nederlands recht van toepassing. Ondanks het internationale karakter wordt verstek verleend, omdat de dagvaarding de gedaagden aantoonbaar tijdig heeft bereikt. De rechtbank acht het niet voldoen aan de gevraagde informatieverstrekking in deze omstandigheden mogelijk onrechtmatig.

RvS 24 september 2025, IT 4969; ECLI:NL:RVS:2025:4557 (Minister van Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur / FDF e.a.). In deze hoger beroepszaak oordeelt de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State over de vraag of de minister van Landbouw terecht heeft besloten om gegevens over veehouderijen, zoals adressen, aantallen dieren en staltypen, openbaar te maken naar aanleiding van Woo-verzoeken van journalisten. Boerenorganisaties (FDF, NMV, LTO en individuele veehouders) verzetten zich hiertegen en stellen dat de gegevens geen emissiegegevens zijn, zodat een belangenafweging had moeten plaatsvinden vanwege privacy, veiligheid en bedrijfsbelangen. De minister verklaarde hun bezwaren ongegrond, maar trok die besluiten later in omdat zij vond dat de zienswijzeprocedure niet zorgvuldig genoeg was doorlopen. De rechtbank oordeelde dat dit onterecht was: de minister mocht niet intrekken, omdat al 3000 zienswijzen waren verzameld en een nieuwe procedure alleen zou leiden tot vertraging. Bovendien zijn de gegevens emissiegegevens, zodat openbaarmaking verplicht is op grond van artikel 5.1 lid 7 Woo, zonder ruimte voor een belangenafweging. De rechtbank vernietigde de intrekkingsbesluiten, verklaarde de beroepen van de boeren ongegrond en droeg de minister op tot openbaarmaking.

Gerechtshof Amsterdam 9 september 2025, IT 4966; ECLI:NL:GHAMS 2025:2414 (Meta tegen [verweerder]). In een uitspraak van de Rechtbank Amsterdam (ECLI:NL:RBAMS:2025:3381) werd het Meta verboden om persoonsgegevens van [verzoeker], althans zijn "informatie" te combineren tussen Facebook, Instagram of een andere dienst en te gebruiken voor verschillende andere diensten, zoals Meta AI en AI-tools voor advertentiemateriaal, het genereren van modellen en het beschikbaar stellen van die modellen via een open platform. Meta had geen toestemming gevraagd hiervoor. Meta komt daartegen in beroep.  

Blijf voorlopen op het gebied van AI-wetgeving en -ethiek.

Verdiep uw expertise op het gebied van de juridische, ethische en regelgevende aspecten van kunstmatige intelligentie – snel en effectief.

Dit geavanceerde programma is bedoeld voor juristen die hun weg willen vinden in het complexe raakvlak van AI, Big Data en snel veranderende wetgeving, zoals de AI Act en de AVG.

Verwerf praktische tools om risico's te beoordelen en te beheren, naleving te waarborgen en met vertrouwen advies te geven.

Verken baanbrekende ontwikkelingen op gebieden als Large Language Models en verbeter uw vermogen om juridische kaders toe te passen op ethische dilemma's en regelgevingsuitdagingen in de praktijk.

Data najaar 2025: 10, 17, 24 november en 1 december.|
Data voorjaar 2026: 11, 18 mei & 1, 8 juni

Bereid u vandaag nog voor op de toekomst van opkomende thema’s rondom technologie & recht!

Meer informatie over deze opleiding is te vinden via deze website.

Gerecht EU 3 september 2025, IT 4963; ECLI:EU:T:2025:831 (Philippe Latombe tegen European Commission). Het Gerecht van de Europese Unie verwerpt het beroep van de Franse Europarlementariër Philippe Latombe tegen het besluit van de Europese Commissie over het EU–VS Data Privacy Framework (DPF). Latombe voert aan dat dit nieuwe stelsel, waarmee de Commissie in juli 2023 opnieuw een “adequaat beschermingsniveau” voor doorgifte van persoonsgegevens naar de Verenigde Staten vaststelt, niet wezenlijk verschilt van de eerder door het Hof van Justitie vernietigde regelingen Safe Harbour en Privacy Shield. Volgens hem biedt het DPF onvoldoende bescherming tegen grootschalige surveillance door Amerikaanse inlichtingendiensten, is het nieuwe Amerikaanse toezichtorgaan niet onafhankelijk genoeg, en biedt het onvoldoende waarborgen op het gebied van geautomatiseerde besluitvorming, beveiliging van persoonsgegevens en risicobeoordeling in vergelijking met de Algemene verordening gegevensbescherming (AVG). Ook stelt hij dat de Commissie haar beoordelingsplicht schendt door te weinig rekening te houden met recente rechtspraak en door de verplichtingen uit het EU-Handvest en artikel 8 EVRM te negeren.

Rb. Amsterdam 3 september, IT 4964; ECLI:NL:RBAMS:2025:6488 (Vantagepoint tegen Wolters Kluwer). De voorzieningenrechter van de Rechtbank Amsterdam wijst in kort geding de vordering van het Britse advies- en softwarebedrijf VantagePoint Holdings Limited tegen Wolters Kluwer N.V. af. VantagePoint wil op grond van artikel 194 Rv inzage in en afschrift van een groot aantal interne documenten van Wolters Kluwer en haar dochtermaatschappijen Tagetik UK en Tagetik S.r.l., waaronder e-mails, notulen, accountantsverslagen en interne rapportages. Het bedrijf stelt dat het bij de in december 2023 gesloten reseller-overeenkomsten ernstig financieel wordt benadeeld. Volgens VantagePoint heeft Tagetik UK bij het sluiten van de contracten toegezegd dat de niet-opzegbare betalingsverplichtingen zouden worden aangepast als er geen klanten zouden worden aangeleverd, maar is dat niet gebeurd. Verder verwijt VantagePoint Wolters Kluwer dat zij misbruik maakt van haar machtspositie om omzet te kunnen rapporteren zonder daadwerkelijke verkopen en dat zij druk en chantage uitoefent om VantagePoint te laten betalen en externe financiering te regelen. De onderneming wil de gevraagde informatie gebruiken om haar rechtspositie te bepalen in mogelijke procedures in Engeland en Nederland.

Vzr. Rb. Amsterdam 2 oktober 2025, IEF 22962; IT 4962; ECLI:NL:RBAMS:2025:7253 (BoF tegen Meta). Bits of Freedom (hierna: BoF) is een stichting die zich inzet voor de belangen van Nederlanders in een digitale omgeving. Meta beheert verschillende platforms zoals Facebook en Instagram. BoF stelt dat Meta in strijd handelt met de Digital Services Act (hierna: DSA) door de optie om een niet-geprofileerde feed te kiezen contra-intuïtief te maken en stelt dat Meta voorkomt dat dit als standaardervaring op de platforms kan worden ingesteld. BoF vordert een verbod om de keuze of wijziging van de instelling ongedaan te maken en een bevel om gebruikers de mogelijkheid te bieden de voorkeursoptie te selecteren en te wijzigen. De rechter buigt zich over de vraag of de inrichting van de sociale mediaplatforms Facebook en Instagram in strijd is met de DSA als het gaat om de aanbevelingssystemen betreft. Dat is de wijze waarop informatie wordt gepresenteerd. De DSA schrijft voor dat gebruikers rechtsreeks en gemakkelijk een ander aanbevelingssysteem moeten kunnen selecteren. Omdat het bij Facebook en Instagram om zeer grote onlineplatforms gaat moet bovendien steeds één aanbevelingssysteem beschikbaar zijn dat niet op profilering is gebaseerd. Daarnaast behandelt de rechter of een door de gebruiker gekozen aanbevelingssysteem steeds gevolgd moet worden (ook wel persistent genoemd) of dat Facebook en Instagram na het afsluiten en heropenen van de website en/of app terug mogen schakelen naar een geprofileerd aanbevelingssysteem.