Privacy  

Rechtbank Den Haag 30 maart 2021, IT 3479, ECLI:NL:RBDHA:2021:3038 (Eiser tegen college van B&W Delft) Eiser heeft het college van B&W van Delft verzocht om inzage in zijn persoonsgegevens die door het college worden verwerkt op grond van de AVG. Bij het primaire besluit heeft het college een overzicht verstrekt waarin staat welke persoonsgegevens van eiser zijn verwerkt. Daarbij heeft het college vermeld dat geen dossier van eiser is aangetroffen. Eiser voert aan dat verstrekte gegevens door het college onvolledig zijn en vindt het ongeloofwaardig dat het dossier is vernietigd. De rechtbank verklaart het beroep van eiser ongegrond omdat deze het niet aannemelijk heeft gemaakt dat er meer persoonsgegevens dienen te zijn.

Vzr. Rechtbank Overijssel 7 april 2021, IT 3472, ECLI:NL:RBOVE:2021:1506 (Eiseres tegen gedaagde) Eiseres heeft een relatie gehad met X. Deze hebben destijds samen een kind gekregen. Later zijn de twee uit elkaar gegaan en heeft X een relatie gekregen met gedaagde. Het kind uit de eerdere relatie van X verbleef grotendeels bij hem. Vervolgens is de relatie tussen X en gedaagde ook ten einde gekomen. Gedaagde heeft hierna beeldmateriaal van het kind op social media geplaatst, zonder enige vorm van toestemming van eiseres of X. Dit is volgens eiseres in strijd met de AVG. De voorzieningenrechter gaat mee in dit standpunt, gezien het feit dat het kind minderjarig is en eiseres als wettelijk vertegenwoordiger geen toestemming heeft gegegeven voor het plaatsen van het beeldmateriaal. Deze beveelt gedaagde daarmee tot verwijdering van de beelden.

Rechtbank Overijssel 26 maart 2021, IT 3463, ECLI:NL:RBOVE:2021:1295 (Eiser tegen College van B&W Losser) Bij brief van 18 augustus 2020 heeft eiser verweerder verzocht om hem uitsluitsel te geven of er hem betreffende persoonsgegevens bij verweerders organisatie worden verwerkt en, wanneer dat het geval is, om hem inzage te geven in die persoonsgegevens. Een medewerkster van de afdeling Publiekszaken heeft bij brief aangegeven dat zij eiser geen persoonsgegevens mag verstrekken zonder dat eiser zich voor deze aanvraag legitimeert. Eiser verstrekt zijn gegevens vervolgens niet en stelt een beroep in bij de rechtbank wegens het niet tijdig nemen van een beslissing op zijn verzoek. De rechtbank oordeelt dat verweerder als gevolg van het niet tijdig beslissen op het verzoek een dwangsom opgelegd krijgt, maar ook dat eiser binnen twee weken alsnog de benodigde gegevens aan haar dient te verstrekken.

Rechtbank Gelderland 24 maart 2021, IT 3457, LS&R 1926, ECLI:NL:RBGEL:2021:1388 (Eiseressen tegen het ziekenhuis) Eiseressen, een moeder en een dochter, eisen van een ziekenhuis dat deze de identiteit van de biologische vader van de dochter bekendmaakt. De vader is zaaddonor. Hij had aanvankelijk gezegd dat zijn donorkinderen zijn identiteit mochten weten als zij dat wilden, maar bedacht zich later. De rechtbank oordeelt dat hij dit terecht heeft mogen doen. Ondanks dat in 2004 de Wet donorgegevens kunstmatige bevruchting (WDKB) is ingesteld die anoniem doneren heeft verboden, mag de man zich bedenken omdat hij voor de invoering van deze wet heeft gedoneerd. Daarnaast zijn er veel kinderen met het zaad van de man verwekt. Een plotselinge bekendmaking van zijn identiteit kan grote gevolgen voor hem hebben, die niet goed gewogen kunnen worden door de rechtbank omdat de man geen partij is bij deze procedure.

Rechtbank Rotterdam 19 maart 2021, IT 3453, ECLI:NL:RBROT:2021:2305 (Eiser tegen de Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid) Eiser heeft aan de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid verzocht om informatie over de verwerking van zijn persoonsgegevens op grond van de AVG. De staatssecretaris heeft hiervan een overzicht aan eiser verstrekt, maar eiser is van mening dat hier geen achterliggende informatie in te vinden is. Hij stelt dat de staatssecretaris in strijd handelt met de AVG omdat hij hier wel recht op zou moeten hebben. De rechtbank oordeelt dat het inzagerecht beperkt is tot persoonsgegevens die alleen de betrokkene zelf betreffen en dat dat precies is wat de staatssecretaris aan eiser heeft verstrekt. Hiermee verwerpt zij het beroep van eiser.

Rechtbank Rotterdam 19 maart 2021, IT 3454, ECLI:NL:RBROT:2021:2306 (Eiser tegen Minister van Buitenlandse Zaken) Eiser heeft aan de minister van Buitenlandse Zaken verzocht om informatie over de verwerking van zijn persoonsgegevens op grond van de AVG. Het ging om gegevens die eiser per e-mail had ontvangen van de Dienst Terugkeer en Vertrek (DT&V) en die volgens de DT&V afkomstig zouden zijn van de minister. Dit verzoek is door de minister afgewezen, omdat hij stelde niet de verwerkingsverantwoordelijke van de gegevens te zijn in de zin van artikel 4, onder 7, van de AVG. De rechtbank stelt echter dat de minister dit wel is. Er moet namelijk een ruime uitleg worden gegeven aan het begrip ‘verwerkingsverantwoordelijke’. In casu heeft de minister zelf bepaald aan wie hij de gegevens verder verstrekte. Dat dit mondeling gebeurde doet daar verder niets aan af.

Rechtbank Rotterdam 19 maart 2021, IT 3452, ECLI:NL:RBROT:2021:2304 (Eiser tegen Autoriteit Persoonsgegevens) Gegevensverwerker DEX Online Services is ingeschakeld om een ledenadministratie, met daarin persoonsgegevens van eiser, te automatiseren. Eiser heeft de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) verzocht hiertegen op te treden, omdat deze van mening was dat de AVG werd overtreden. De AP heeft dit verzoek afgewezen. Hierop besluit eiser een vordering bij de rechtbank in te stellen. Primair voert hij aan dat er voor de verwerking van zijn gegevens eerst om zijn toestemming had moeten worden gevraagd op grond van artikel 6, eerste lid, onder a, van de AVG. De rechtbank wijst de vordering echter af en stelt o.a. dat er geen toestemming nodig was voor de verwerking in kwestie.

Vzr. Rechtbank Den Haag 18 maart 2021, IT 3447, ECLI:NL:RBDHA:2021:2457 (Privacy First tegen de Staat) Door middel van een verplichte implementatie van de vierde en vijfde anti-witwasrichtlijn heeft de Staat wetgeving aangenomen die verplichte registratie van persoonsgegevens van UBO’s (Ultimate Beneficial Owners, bijv. een vennootschap) in het UBO-register en de daarin geregelde openbare toegankelijkheid van deze gegevens gebiedt. Privacy First vordert (voorlopige) buitenwerkingstelling van deze wetgeving. De voorzieningenrechter wijst deze vordering echter af, omdat deze geen grond kan vinden voor een buitenwerkingstelling.

Rechtbank Amsterdam 25 januari 2021, IT 3446, ECLI:NL:RBAMS:2021:1140 (KDVP tegen AP en de Staat) KDVP, een stichting die zich inzet voor onder meer het behoud van privacy en vertrouwelijkheid binnen de (geestelijke) gezondheidszorg, heeft in 2013 bij de rechtbank laten onderzoeken of de destijds voorliggende verlenging van de Gedragscode zorgverzekeraars terecht was goedgekeurd. De rechtbank oordeelde dat dit niet het geval was, waarop KDVP besloot een verzoek tot handhaving in te dienen bij de AP. Dit verzoek werd niet gehonoreerd en KDVP stelde hiertegen beroep in. De rechtbank oordeelt dat de AP het verzoek terecht heeft afgewezen, maar KDVP krijgt daarnaast wel een schadevergoeding toegewezen vanwege de lange duur van haar procedure.

Rechtbank Amsterdam 11 maart 2021, IT 3444; ECLI:NL:RBAMS:2021:1019 (Chauffeurs tegen Ola) Beschikking. Onderneming Ola heeft het digitale platform 'Ola Cabs' opgericht, waarbij via een app wordt gefaciliteerd dat een passagier en een (taxi)chauffeur aan elkaar worden gekoppeld. Verzoekers zijn werkzaam als chauffeurs in het Verenigd Koninkrijk. Zij maken gebruik van de diensten van Ola via de Ola Driver App. De passagiers die zij vervoeren maken gebruik van de Ola Cabs App. De chauffeurs zijn aangesloten bij een vakbond. De chauffeurs hebben een inzageverzoek bij Ola gedaan op grond van de AVG. Dit verzoek is te algemeen en wordt afgewezen. Ola moet nog geanonimiseerd inzage geven in door passagiers gegeven ratings, alsmede in gegevens waarop de fraud probability score en het earning profile, vormen van profilering, zijn gebaseerd. Alsmede in de gegevens die zijn verwerkt in een onregelmatigheidssignaleringssysteem en de gegevens die hebben geleid tot financiële sanctiebesluiten. Verzoekers hebben geen recht op verstrekking in een specifiek verlangd format.