Privacy  

Rechtbank Den Haag 29 mei 2019, IT 3091; ECLI:NL:RBDHA:2019:14670 (Eiser tegen Volkswagen Bank) Eiser heeft met het oog op de aanschaf onder eigendomsvoorbehoud van een Audi, een financial leaseovereenkomst gesloten met Volkswagen Bank. De Audi is door brandstichting teniet gegaan. Eiser is vervolgens op eigen initiatief en zonder instemming van Volkswagen Bank gestopt met de betaling van de maandelijks verschuldigde termijnen. Nadat drie achtereenvolgende maandelijkse termijnen niet waren voldaan is Volkswagen Bank gerechtvaardigd overgegaan tot het verwerken van een A-code. Eiser verzoekt Volkswagen Bank de BKR-registratie te verwijderen, op grond van artikel 79 van de AVG en op artikel 35 lid 1 van de Uitvoeringswet AVG. Besloten dient te worden of de BKR-registratie terecht heeft plaatsgevonden en zo ja, of deze registratie al dan niet dient te worden gehandhaafd. Er is sprake van een terechte (negatieve) BKR-registratie. Tevens wordt gesteld dat ook indien een registratie terecht is gedaan, er steeds een belangenafweging dient plaats te vinden bij een verzoek tot verwijdering of wijziging van een BKR-registratie. Het belang van eiser bij de doorhaling van de BKR-registratie weegt in dit geval zwaarder dan het belang van handhaving van de BKR-registratie. Volkswagen Bank moet de BKR-registratie verwijderen.

De Grote Kamer van het EHRM 17 oktober 2019, IT 3082, IEFbe 3057(Lopez Ribalda/Spanje) Een supermarktmanager had middels een verborgen camera winkelmedewerkers gefilmd op verdenking van diefstal. De medewerkers bekenden schuld, waarna zij werden ontslagen. De medewerkers waren van mening dat hun privacy was geschonden en wendden zich tot het EHRM. In hun eerste arrest van 9 januari 2018 werd geoordeeld dat het recht op privacy van de ontslagen werknemers is geschonden. De Spaanse regering was het niet eens met de beslissing van het EHRM en verzocht om een verwijzing van de zaak naar de Grote Kamer.

Het eerdere arrest van het EHRM is vernietigd. Op haar oordeel dat de privacy van de ontslagen werknemers niet geschonden is, heeft de Grote Kamer onder andere ten grondslag gelegd dat:

(i)                  de video-surveillance slechts op een deel van de winkel zag,
(ii)                de duur van de surveillance van 10 dagen niet langer was dan noodzakelijk om de diefstal aan het licht te brengen,
(iii)               de verdenking zag op ernstig wangedrag, en
(iv)               er gefilmd werd in een openbare ruimte en niet in een toilet of kleedkamer.

Hof Arnhem-Leeuwarden 10 maart 2020, IT 3074; ECLI:NL:GHARL:2020:2143 (Privacy tussen buren) Appellant en geïntimeerden zijn buren. Tussen de achtertuinen van partijen staat een schutting. Beide partijen hebben of hadden een of meer beveiligingscamera’s aan/in hun woning geplaatst. Appellant vorderde onder andere voor hoger beroep van belang veroordeling van geïntimeerden om aan te tonen dat hun camera het perceel van appellant niet in beeld brengt en (voorwaardelijk) een LED-lamp zo aan te passen dat die geen licht meer in de tuin van appellant schijnt. Geïntimeerden vorderden onder andere voor hoger beroep van belang veroordeling van appellant om de begroeiing te verwijderen van de schutting in de achtertuin en aan te tonen dat zijn camera het perceel van geïntimeerden niet in beeld brengt.

Minister Knops van Binnenlandse Zaken heeft de Eerste en Tweede Kamer een ontwerpbesluit houdende wijziging van het Besluit verwerking persoonsgegevens generieke digitale infrastructuur in verband met het stellen van de kaders voor informatieveiligheid en persoonsgegevensverwerking (Besluit digitale overheid) aangeboden.

De voorlegging geschiedt in het kader van de voorgeschreven voorhangprocedure (artikel 25, leden 1 en 2) van de voorgenomen Wet digitale overheid en biedt de Kamer de mogelijkheid zich uit te spreken over het ontwerpbesluit voordat het aan de Afdeling advisering van de Raad van State zal worden voorgelegd en vervolgens zal worden vastgesteld.

Lees hier de Kamerbrief en het Ontwerpbesluit met Nota van Toelichting digitale overheid.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 5 maart 2020, IEF 19079, IT 3068; ECLI:NL:RBAMS:2020:1467 (VATfree tegen Innova) VATfree biedt aan inwoners van buiten de EU een dienst aan die inhoudt dat zij de btw-teruggave regelt indien die personen in Nederland privé-aankopen hebben gedaan en die aankopen vervolgens meenemen naar een land buiten de EU. VATfree levert daarnaast diensten aan Nederlandse winkeliers, gericht op het faciliteren van btw-teruggave aan bovengenoemde particulieren. Innova biedt op de Nederlandse markt dezelfde dienst aan als VATfree. Innova heeft op enig moment een aantal e-mails gestuurd naar klanten van VATfree, waarin zij zich negatief uitlaat over VATfree. Laatstgenoemde stelt dat de manier waarop dit gebeurd is onrechtmatig is en vordert schadevergoeding en rectificatie van de e-mails van Innova.

Ktr. Rechtbank Amsterdam 9 maart 2020, IT 3067; ECLI:NL:RBAMS:2020:1477 (Klant tegen Airbnb) Airbnb exploiteert een digitaal platform waarop accommodaties wereldwijd te huur worden aangeboden. Woningbezitters die via Airbnb woonruimte aanbieden en huurders betalen aan Airbnb bemiddelingskosten. Volgens eiser, een klant van Airbnb, handelde het bedrijf in strijd met het wettelijke verbod om bij het ‘dienen van twee heren’ bemiddelingskosten te vragen van zowel de verhuurder als de particuliere huurder. Airbnb verweerde zich onder meer door te stellen dat haar diensten onder het Ierse recht vallen, waar er geen verbod op het dienen van twee heren is. Bovendien zou de bepaling zoals die in Nederland geldt, bedoeld zijn voor de verhuur of verkoop van permanente woonruimte en niet voor tijdelijke (vakantie)verhuur. Ook zouden de diensten van Airbnb überhaupt niet te kwalificeren zijn als ‘bemiddeling’. Er wordt in geen van de stellingen van Airbnb meegegaan. Airbnb handelt in strijd met de wet door bij zowel huurders als verhuurders bemiddelingskosten in rekening te brengen. Airbnb moet de man de bemiddelingskosten van in het verleden gemaakte boekingen terugbetalen.

Een verwerking van persoonsgegevens is altijd een inmenging op het fundamentele recht op bescherming van persoonsgegevens. Daardoor is iedere verwerking in beginsel onrechtmatig. Maar de verwerking van persoonsgegevens is in veel gevallen noodzakelijk. Daarom biedt de Algemene verordening gegevensbescherming (AVG) een juridische basis om tóch persoonsgegevens te mogen verwerken. Deze basis bestaat uit zes grondslagen.

Lees hier de publicatie van de Autoriteit Persoonsgegevens.

Hof Amsterdam 3 maart 2020, IEF 19057, IT 3057; ECLI:NL:GHAMS:2020:624 (de Volkskrant tegen X) Naar aanleiding van het faillissement van Eurobizz verscheen in 1999 in de Volkskrant een artikel over de betrokkenheid van een man bij piramidespelen. Eiser heeft de Volkskrant meerdere keren verzocht de publicatie niet langer via haar website beschikbaar te stellen. Eiser stelde dat de publicatie onrechtmatig zou zijn. Het vonnis van de rechtbank wordt bekrachtigd, waarmee het artikel in het online archief van de Volkskrant beschikbaar kan blijven. Bij de beoordeling of het artikel onrechtmatig is, vond een belangenafweging plaats. Daarbij werd enerzijds gekeken naar het belang van eiser en anderzijds naar het belang van de Volkskrant, en het daarmee tegelijkertijd gegeven maatschappelijk belang, om een compleet en integer online te raadplegen archief te behouden. Het belang van eiser weegt niet in voldoende mate op tegen het belang van de Volkskrant. Het artikel is dus rechtmatig.

Vzr. Rechtbank Gelderland 2 maart 2020, IEF 19049, IT 3054;  ECLI:NL:RBGEL:2020:1387 (X tegen Damcon) Kort geding. Damcon is een boomkwekerijcentrum en heeft naar aanleiding van een inbraak een bericht geplaatst in een afgesloten WhatsApp-groep en op 4 oktober 2019 op haar Facebookpagina. Op 24 oktober 2019 heeft Damcon nogmaals een bericht geplaatst op haar Facebookpagina, ditmaal met een foto van eiser X.  X eist verwijdering en rectificatie van de Facebookberichten en immateriële schadevergoeding, omdat de Facebookberichten voor hem vervelende consequenties hebben gehad. Damcon beroept zich op vrijheid van meningsuiting, maar verwijdert het Facebookbericht van 24 oktober 2019 (met daarbij de foto van eiser). Het Facebookbericht van 4 oktober 2019 wordt niet verwijderd. In dit kort geding staat centraal de vraag of Damcon onrechtmatig heeft gehandeld door de WhatsApp- en Facebookberichten te plaatsen.

Rechtbank Midden-Nederland 10 januari 2020, IT 3041, LS&R 1787; ECLI:NL:RBMNE:2020:74 (eiseres tegen Autoriteit Persoonsgegevens) Eiseres is een natuurlijk persoon die zich in het geding inzet voor bescherming van bijzondere persoonsgegevens en verweerder is de Autoriteit Persoonsgegevens. Eiseres heeft verweerder verzocht om handhavend op te treden tegen apothekers vanwege onterechte aanmelding van patiënten in het landelijk schakelpunt (“lsp”). In een nadere procedure (UTR 19/608) richt zij zich tot VZVZ als beheerder van het lsp. In het lsp worden persoonsgegevens (namelijk het bsn van een persoon) verwerkt. Dit kan alleen als daarvoor uitdrukkelijk toestemming door die persoon is gegeven op basis van juiste informatie. Eiseres heeft een aantal folders en toestemmingsformulieren overgelegd waaruit volgens haar blijkt dat apothekers patiënten niet goed voorlichten, waarmee hun toestemming niet rechtsgeldig zou zijn.