HvJ EU 17 maart 2016, IEF 15785; IEFbe 1736; IT 2015; C-84/15; ECLI:EU:C:2016:184 (Sonos Europe tegen Staatssecretaris van Financiën)
Het verzoek om een prejudiciële beslissing betreft de uitlegging van de posten 8517, 8518, 8519, 8527 en 8543 van de gecombineerde nomenclatuur zoals opgenomen in bijlage I bij verordening (EEG) nr. 2658/87 van de Raad van 23 juli 1987 met betrekking tot de tarief- en statistieknomenclatuur en het gemeenschappelijk douanetarief. Dit verzoek is ingediend in het kader van een geding tussen Sonos Europe en de Staatssecretaris van Financiën over de tariefindeling van standalone toestellen. Het Hof (Tiende kamer) verklaart voor recht:

Vzr. Rechtbank Rotterdam 25 februari 2016, IEF 15777; IT 2015; ECLI:NL:RBROT:2016:1431 (boek huiselijk geweld)
Portretrecht. Mediarecht. Onrechtmatige publicatie. Partijen waren voormalige echtgenoten. Gedaagde heeft een boek geschreven over "huiselijk geweld, inaccurate wetgeving en falende hulpverlening". en gebruik gemaakt van processen-verbaal, aangiftes, rechterlijke uitspraken en andere officiële stukken, waarin alle namen en plaatsaanduidingen of andere details op grond waarvan iemand geïdentificeerd zou kunnen worden wegens privacy en veiligheid gewijzigd. Eiser vordert dat het verspreiden of de promotie van het boek gestaakt moet worden en de voorraden vernietigd moeten worden op straffe van een dwangsom. Eiser beroept zich met succes op zijn recht van eer en goede naam en inbreuk op persoonlijke levenssfeer. De vrije meningsuiting en het feit dat gedaagde zoveel als mogelijk heeft gedaan om herkenning van eiser te voorkomen, prevaleren hier niet. Het boek maakt zozeer inbreuk op de persoonlijke levenssfeer en tasten de eer en goede naam zozeer aan, dat de publicatie en promotie van het boek onrechtmatig is. De naam en portret van gedaagde staan op het boek, zodat het voor derden aannemelijk is dat eiser werd beschreven.

Conclusie AG HvJ EU 16 maart 2016, IEF 15774, IEF be 1729; IT 2013; ECLI:EU:C:2016:170 (McFadden tegen Sony)
Auteursrecht. Aansprakelijkheid. Uit het persbericht: Volgens  advocaat-generaal  Szpunar  is  de  exploitant van een  winkel,  een bar of een hotel  die  het publiek  gratis  toegang verschaft tot  een  wifinetwerk  niet aansprakelijk voor inbreuken op het auteursrecht  die  door een gebruiker  worden  gepleegd. Ofschoon  de  exploitant  een  rechterlijk  bevel  kan  worden  opgelegd om  deze  inbreuk  te  staken  of  te voorkomen,  kan  daarentegen  niet  worden geëist  dat  hij  de  internetverbinding  uitschakelt,  beveiligt met  een  wachtwoord  of  alle communicatie controleert .

Conclusie AG: 

"1)      De artikelen 2, onder a) en b), en 12, lid 1, van [infosoc-"richtlijn elektronische handel”], moeten aldus worden uitgelegd dat zij van toepassing zijn op een persoon die, als nevenactiviteit van zijn economische hoofdactiviteit, een wifinetwerk met internettoegang exploiteert dat hij gratis ter beschikking stelt van het publiek.

Hof Amsterdam 19 januari 2016, IT 2020; ECLI:NL:GHAMS:2016:108 (Stichting Mama Cash tegen Ifunds)
Software. Ontbinding overeenkomst. Ifunds is aanbieder van diensten op het gebied van CRM-oplossingen. Partijen sluiten een overeenkomst ten aanzien van deze diensten. Mama Cash is tevreden over het verloop van het project en wilt de overeenkomst ontbinden. In hoger beroep vordert Mama Cash betaling door Ifunds van het reeds door haar betaalde bedrag. Ifunds vordert op haar beurt betaling door Mama Cash van het onbetaalde deel. Mama Cash heeft Ifunds niet deugdelijk in gebreke gesteld. De lange duur die met de uitvoering van de werkzaamheden was gemoeid is op zichzelf geen reden om ingebrekestelling achterwege te laten. De vordering van Ifunds voor de geleverde software wordt toegewezen. De vordering voor aanvullende diensten wordt afgewezen nu niet is komen vast te staan dat Mama Cash daartoe opdracht heeft gegeven.

Joost Boren, 'Een bijzondere inspanning', IT&R 2012.
Artikel 139c Sr is in zijn huidige vorm de strafbepaling die er op toeziet dat gegevens niet zonder toestemming worden afgetapt of opgenomen. De bepaling luidt: zie wetboek-online. In het eerste lid van de strafbepaling draait het om voor de strafbaarheid constitutieve elementen zoals opzet en wederrechtelijkheid, terwijl het aftappen of opnemen met een technisch hulpmiddel moet gebeuren. Daar waar in het artikel wordt gesproken over ‘met een technisch hulpmiddel gegevens aftapt of opneemt die niet voor hem zijn bestemd’, kan dit ruim worden opgevat. Als bijvoorbeeld het aftappen en opnemen voorafgegaan wordt door c.q. gepaard gaat met moedwillige besmetting van een mobiele telefoon met een virus, vormt, zo zou ik willen stellen, de virus onderdeel van het in het artikel bedoelde technisch hulpmiddel.

De afgetapte of opgenomen gegevens moeten volgens de bepaling worden verwerkt of overgedragen door middel van telecommunicatie of een geautomatiseerd werk. Deze strafbepaling is al enkele keren inzet van een procedure geweest.

Hof Amsterdam 7 januari 2016, IT 2011; ECLI:NL:GHAMS:2016:146 (Parkeerbelasting)
Parkeerbelasting: kentekenparkeren is niet in strijd met het EVRM dan wel met de Wet bescherming persoonsgegevens. Naar het oordeel van het Hof vormen de kentekengegevens voor het Servicecentrum geen persoonsgegevens, omdat, naar het Hof aannemelijk acht, deze als gevolg van de versleuteling voor dat Servicecentrum niet in relatie tot een natuurlijk persoon identificeerbaar zijn.

Rechtbank Gelderland 2 maart 2016, IT 2010; ECLI:NL:RBGEL:2016:1328 (MFE Machining & Construction tegen Buderes Edelstahl)
Internationale overeenkomst. Beide partijen hanteren algemene voorwaarden. Battle of the forms. Nederlands recht van toepassing. Artikel 6:225 lid 3 BW. Verweer dat deze regeling niet aansluit bij hetgeen in internationale handel gebruikelijk is wordt verworpen. De rechtbank verklaart voor recht dat uitsluitend de Orgalime voorwaarden van toepassing zijn op de tussen partijen gesloten overeenkomsten en niet de inkoopvoorwaarden van Buderus.

Vzr. Rechtbank Gelderland 12 februari 2016, IEF 15764; IT 2009; ECLI:NL:RBGEL:2016:1491 (Rijndectank)
Onrechtmatige daad. Geen IE, wel interessant. Als een partij door dreiging met executie de wederpartij dwingt zich naar een in kort geding gegeven veroordeling te gedragen, terwijl naderhand het kortgedingvonnis in hoger beroep is vernietigd en de vordering alsnog is afgewezen, levert dat in beginsel onrechtmatig handelen en schadeplichtigheid op.

Rechtbank Overijssel 17 februari 2016, IEF 15757; IT 2008; ECLI:NL:RBOVE:2016:800 (Siemens Solid Edge premium)
Inbreuk op auteursrechten. Double damage principe. Siemens stelt dat de deskundige heeft gerapporteerd dat er inderdaad een gekraakt licentiebestand is gevonden, dat toegang geeft tot de programmaonderdelen van de ‘premium-versie’ van Solid Edge. De premiumversie is de meest uitgebreide versie van de programmatuur en geeft toegang tot het complete pakket. De bevestiging van de deskundige dient derhalve te leiden tot toewijzing van de gevorderde licentievergoedingen. Nu de rechtbank slechts het bedrag ter hoogte van de premiumversie zal toewijzen, is een staffelkorting hierop niet reëel. Naar Nederlands recht zijn privaatrechtelijke boetes of punitive damages (nog) niet mogelijk.

HR 11 maart 2016, IEF 15755; IT 2007; ECLI:NL:HR:2016:390 (RyanAir tegen PR Aviation)
Screen scraping. Databankenrecht. Beperking contractsvrijheid ingevolge Databankenrichtlijn geldt niet voor onbeschermde databanken. Het Hof heeft ten onrechte geoordeeld dat verbod in de algemene voorwaarden van Ryanair om gebruik te maken van haar databank nietig is. De HR volgt AG in zijn conclusie IEF 15478 tot vernietiging van het arrest van het hof en verwijst het geding naar het Hof Den Haag.