Dossiers

Hof Den Haag 17 september 2019, IT 2865; ECLI:NL:GHDHA:2019:2398 (Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt uit Dordrecht tegen kerklid) Wet Bescherming persoonsgegevens. Verweerster is lid van de kerk. Ze heeft onder verwijzing naar artt. 35 en 36 Wbp de Kerk onder meer verzocht een aantal documenten te ontvangen waarin haar persoonsgegevens zijn verwerkt, met het oog op haar recht op correctie en verwijdering van verkeerde gegevens. De Kerk is van mening dat verweerster op grond van de Wbp geen aanspraak kan maken op de ontvangst van kopieën van de  documenten. Verder stelt zij dat het verzoek mede ziet op interne kerkelijke stukken (correspondentie tussen kerkenraadsleden, persoonlijke visies) en dat deze niet onder het recht op inzage vallen. Geoordeeld wordt dat het recht op inzage niet op voorhand zonder meer wordt geblokkeerd omdat in de desbetreffende documenten sprake zou (kunnen) zijn van vertrouwelijke (interne) correspondentie, stukken waarin persoonlijke gedachten en/of adviezen zijn verwoord die zijn opgesteld met het oog op intern overleg en beraad, dan wel interne besluitvorming. De kerk zal dit van geval tot geval moeten beoordelen. De Kerk mag de documenten die zij aan verweerster ter inzage overlegt, anonimiseren, in die zin, dat de Kerk ervoor zorgt dat uitlatingen niet herleidbaar zijn tot de persoon die de uitlating heeft gedaan. Wie de uitlating heeft gedaan is immers niet relevant voor de beoordeling van de rechtmatigheid van de gegevensverwerking (waarvoor de Wbp en de AVG bedoeld zijn), terwijl het wel een aantasting kan opleveren van de rechten van de persoon die de uitlating heeft gedaan.

Zie ook: Hof: Interne documenten kerkbestuur vallen onder inzagerecht privacy.

Hof Amsterdam 10 september 2019, IT 2864; ECLI:NL:GHAMS:2019:3352 (Appelant tegen Hoist Finance AB) Appellant heeft een aanzienlijke schuldenlast gehad waarvan hij slechts een klein deel heeft voldaan. Er werd een vordering op appellant overgedragen aan Hoist. Is er voldoende reden om Hoist te verplichten om de ten laste van appellant verrichte BKR-registratie te doen verwijderen? De BKR-registratie en handhaving daarvan is, mede gelet op de doelstelling van een BKR-registratie, niet disproportioneel noch in strijd met het subsidiariteitsvereiste. Daarnaast mist appellant een aannemelijk zwaarwegend belang bij de verwijdering van de BKR-registratie is. Appellant kan aldus geen verwijdering van de BKR-registratie van Hoist afdwingen.

Hof Arnhem-Leeuwarden, 10 september 2019, IT 2863; ECLI:NLGHARL:2019:7410 (Vader tegen hulpverleningsinstelling) Een kind is gedurende één jaar onder toezicht gesteld. De vader verzocht de hulpverlener en hulpverleningsinstelling om de persoonsgegevens van hem en het kind te verwijderen na afloop van de jeugdhulpverlening. De hulpverleningsinstelling heeft dit geweigerd. Moeten de gegevens uit stukken, zijnde opgesteld in het kader van hulpverlening aan een jeugdige, worden vernietigd of gewijzigd wegens strijd met de Jeugdwet of de Wbp? Artikel 11 Wbp is gebaseerd op de gedachte dat persoonsgegevens objectief worden verwerkt. Subjectieve observaties en constateringen van de hulpverlener kunnen slechts worden vernietigd, indien ten aanzien van deze gegevens iedere objectieve grondslag ontbreekt. Dergelijke gegevens die zijn weergegeven in het hulpverleningsplan, dienen te worden verwijderd door de hulpinstelling.

Rechtbank Amsterdam 13 september 2019, IEF 18684, IT&R 2862; ECLI:NL:RBAMS:2019:6768 (Millionaire Makelaar tegen Talpa en Vincent TV) Internet. Online uitzending. Media. Millionaire Makelaar (MM) beheert onroerend goed en brengt verhuurders en huurders bij elkaar. Vincent TV produceert het programma Foute Boel, waarin de presentator in actie komt tegen huisjesmelkers. Het programma wordt uitgezonden op de zender SBS6, die door Talpa TV wordt geëxploiteerd. In een uitzending heeft Talpa MM geïnterviewd en geconfronteerd. MM heeft een e-mail gestuurd aan de redactie van Foute Boel waarin hij alle aantijgingen ontkent. Talpa meent deze niet te hebben ontvangen. MM heeft Talpa gesommeerd de online versie van de uitzending van Foute Boel van het internet te verwijderen. Deze zou een eenzijdig en onjuist beeld geven. De online uitzending van MM hoeft niet van de SBS6 website te worden verwijderd.

SGOA april 2018, IT&R 2859 (Afnemer tegen leverancier) Contractenrecht. Auteursrecht. Afnemer heeft een eenmansbedrijf dat tegen betaling ouders en oppassers via een internetapplicatie met videobeelden met elkaar in contact wil laten komen. Leverancier is een onderneming die onder meer voor derden software ontwikkelt en applicaties bouwt. Afnemer wilde een webapplicatie laten bouwen voor zijn bedrijf door de leverancier voor zowel de homepage, als de inlogschermen. Leverancier heeft een grafisch ontwerp aan afnemer toegezonden, gebaseerd op de door afnemer verstrekte informatie. Dit ontwerp moest aangepast worden en leverancier heeft hier kosten voor in rekening gebracht. Afnemer was het niet eens met het ontwerp en de kosten en heeft via de mail aangegeven een ander ontwerp te willen. Leverancier is hier niet op ingegaan, maar heeft wel aangegeven te wachten op de benodigde informatie van afnemer om een nieuw ontwerp te maken. Leverancier stelt dat afnemer de informatie niet duidelijk verstrekt heeft en beëindigde uiteindelijk via de mail de overeenkomst met afnemer. Afnemer stelt de leverancier aansprakelijk voor de financiële schade die afnemer heeft geleden. Centraal staan de vragen of de door afnemer verschafte informatie over de schermen van de applicatie voldoende duidelijk waren, waarbij onderscheid moet worden gemaakt tussen de homepage en de inlogschermen en of de leverancier de overeenkomst rechtmatig heeft ontbonden? De leverancier wordt in het ongelijk gesteld.

Vzr. Rechtbank Noord-Holland 3 september 2019, IT 2861; ECLI:NL:RBNHO:2019:7528 (X tegen gemeente Langedijk) Vordering tot verwijdering e-mail i.v.m. onjuiste diagnose. De tekst 'hier is sprake van een psychiatrische moeder, ws een Munchhausen by Proxy' werd zichtbaar nadat eiseres de digitale tekst uit een e-mail kopieerde en de zwarte balk verdween. De gemeente stelt dat het gaat om een interne notitie en weigert de informatie te verwijderen uit haar dossiers. Voorzieningenrechter komt niet toe aan een oordeel, want verklaart zich onbevoegd. Eiseres moet bestuursrechtelijke weg volgen.

SGOA augustus 2018, IT&R 2860 (Afnemer tegen leverancier) Contracten. Afnemer is een instelling die professionele hulp biedt aan mensen met ernstige psychiatrische problemen. Leverancier is een IT- leverancier die actief is in de zorg en onder meer leverancier is van een software systeem (“[NAAM WEBSERVICE]”), een webservice die bestaat uit een zorginformatiesysteem en EPD-functionaliteit. Partijen hebben een overeenkomst gesloten met betrekking tot een project. De overeenkomst ziet op het verlenen van een gebruiksrecht op [NAAM WEBSERVICE] en anderzijds op het doorontwikkelen van [NAAM WEBSERVICE] in de vorm van onder andere generiek te maken meerwerk, het ontwikkelen van conversieprogrammatuur en diverse koppelingen met andere systemen. De overeenkomst bestaat uit een lijst documenten. Partijen hebben de startdatum en facturatie vastgelegd in het document Extra Bepalingen. Leverancier geeft na enige tijd aan dat de voortgang niet conform planning verloopt, maar dat zij alles in werk gaat stellen om ervoor te zorgen dat afnemer op de afgesproken datum van start kan gaan. Leverancier blijft aangeven dat zij niet op tijd zal leveren, mede veroorzaakt door gevraagd meerwerk door afnemer en komt met een herziening van de planning. Afnemer accepteert de herziening niet en meldt dat er te veel uitstel is geweest. Afnemer vordert ontbinding van de overeenkomst op grond van dwaling en stelt dat leverancier toerekenbaar tekort is geschoten in de nakoming van de overeenkomst door het voortdurend niet halen van de afgesproken termijnen en het niet juist implementeren van [NAAM WEBSERVICE] met de overeengekomen functionaliteiten. De vordering wordt afgewezen doordat verzuim ontbreekt aan de kant van de leverancier.

Tribunal Superior de Justicia del País Vasco (Spanje) 7 augustus 2019, IT&R 2858; C-443/19 (Vodafone España) Via MinBuza. Telecommunicatie. Vodafone España is een exploitant van telecommunicatiediensten. Over dit gebruik wordt op grond van een richtlijn een ‘spectrumbijdrage’ geheven door de bevoegde overheidsdienst. De Spaanse dienst Indirecte Belastingen en Milieubelastingen heeft naast deze spectrumbijdrage nog een algemene belasting geheven. Vodafone heeft tegen dit besluit beroep ingesteld. Zij stelt zich op het standpunt dat deze aanvullende heffing een dubbele belastingheffing ten aanzien van de spectrumbijdrage inhoudt, wat in strijd is met artikel 13 van de richtlijn. Het is lidstaten verboden andere heffingen of vergoedingen op te leggen dan die waarin de richtlijn voorziet. Het provinciebestuur stelt dat van dubbele belastingheffing geen sprake is, omdat in de provinciale belastingwet een onderscheid geldt tussen ‘belasting’ en ‘bijdrage’. Het provinciebestuur stelt dat de artikelen 12 en 13 van de richtlijn geen beperkingen stellen aan de algemene bevoegdheid van de lidstaten om andere fiscale concepten toe te passen. De verwijzende rechter wenst te vernemen of de lidstaten bovenop de in artikel 13 van de richtlijn zogeheten spectrumbijdrage, andere heffingen of vergoedingen mogen opleggen ten aanzien van hetzelfde recht van de exploitant van telecommunicatiediensten om particulier gebruik te maken van radiofrequenties.

Hof Amsterdam 3 september 2019, IEF 18674, IT 2857; ECLI:NL:GHAMS:2019:3221 (bestuurder tegen GVB) Publicaties over een persoon. Vennootschap. Naar aanleiding van krantenberichten over mogelijke misstanden bij het vennootschap GVB Holding heeft een onderzoeksbureau in opdracht van de raad van commissarissen een rapport uitgebracht. De raad van commissarissen heeft conclusies uit dat rapport getrokken die mede betrekking hebben op een ex-bestuurder, en die conclusies gepubliceerd in een persbericht en later ook in een jaarverslag. Het hof oordeelt dat de vennootschap daarmee niet onrechtmatig heeft gehandeld jegens de ex-bestuurder.

Rechtbank Midden-Nederland 23 juli 2019, IT 2856, LS&R 1733; ECLI:NL:RBMNE:2019:3442 ( X tegen Autoriteit Persoonsgegevens en NZA, CPB en Staat der Nederlanden) Einduitspraak na bestuurlijke lus. Eiseres heeft verzocht om op te treden tegen de verzameling, verwerking, en verstrekking aan derden van persoonsgegevens in het Diagnose-behandelcombinatie-informatiesysteem (DIS). NZa is als beheerder van DIS derde partij. Verweerster moest nader onderzoeken of de gegevens die de NZa verzamelt en zelf verwerkt noodzakelijk zijn voor de uitvoering van zijn wettelijke taken. Ook moest worden onderzocht of het verstrekken van gegevens aan de ACM, het CBS en ZiNL noodzakelijk is voor de uitoefening van hun wettelijke taak of taken. Tot slot moest verweerster onderzoeken en motiveren waarom zij niet handhavend heeft opgetreden in de richting van de NZa vanwege de onrechtmatige verstrekking van bijzondere persoonsgegevens aan de minister van VWS en het CPB.