Vzr. Rechtbank Gelderland 26 juni 2017, IEF 17224; IT 2388 (Holonite tegen Composietsteen). Artikel 438 lid 4 Rv. Bewijsbeslag. Holonite is producent en distributeur van o.a. dorpels. Composietsteen is een bouwmaterialengroothandel en specialist op het gebied van (gegoten) composietsteen. Op enig moment heeft Composietsteen ook dorpels aan haar assortiment toegevoegd. Holonite heeft conservatoir bewijsbeslag gelegd op alle afschriften van documentatie en en kopieën van elektronische data. Bij vonnis [IEF 16779] is Composietsteen een gebod opgelegd om de deurwaarder toe te staan een definitieve selectie op te maken op basis van drie categorieën zoektermen en deze, na toestemming van Composietsteen, voor te leggen aan (de advocaat van) Holonite. Bij de daaropvolgende selectie heeft de deurwaarder één document geselecteerd. Composietsteen heeft kenbaar gemaakt dat er bezwaren bestaan tegen het vrijgeven van het document aan Holonite. Hierop is de deurwaarder een procedure ex artikel 438 lid 4 Rv gestart. In de zoektermen van het vonnis stond onder andere het woord 'tekening'. In het geselecteerde document staan naast woorden uit categorie A en B ook het woord 'kanttekening', dit woord komt niet overeen met het woord 'tekening'. Nu er in de eerdere procedure veel aandacht is besteed aan het vaststellen van de zoektermen, moet worden geconcludeerd dat het geselecteerde document buiten de context van het eerder gewezen vonnis valt. 

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 27 oktober 2017, IEF 17222; IT 2387; ECLI:NL:RBMNE:2017:5510 (Stichting BREIN tegen Moviestreamer International) Auteursrechtinbreuk door verkort hyperlinken naar beschermde werken. Moviestreamer biedt klanten tegen betaling toegang tot een online aanbod van IPTV-abonnementen. Stichting Brein vordert een staking van het aanbieden van hyperlinks die gebruikers toegang bieden tot illegale (live)streams of ander illegaal aanbod van beschermde werken. Moviestreamer voert aan dat zij slechts een rol heeft als bemiddelaar bij het tot bijeenbrengen van vraag en aanbod inzake IPTV-abonnementen, doordat zij de klant slechts een referral (verkorte url) verstrekt. Vaststaat dat de verkorte unieke hyperlink toegang geeft tot een .m3u bestand, welke toegang geeft tot andere hyperlinks. De voorzieningenrechter oordeelt dat het verstrekken van een unieke hyperlink aan klanten die leidt naar beschermde werken een 'mededeling aan het publiek' is. De content op de desbetreffende websites is aanwezig zonder toestemming van de rechthebbenden. Voldoende is komen vast te staan dat Moviestreamer van het illegale karakter weet of behoort te weten, aangezien zij daarop door Brein is gewezen. Er is sprake van een ongeoorloofde openbaarmaking in de zin van de Aw en de WNR. 

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 25 oktober 2017, IEF 17219; IT 2386; ECLI:NL:RBMNE:2017:5341 (Uitingen Facebook klusbedrijf) Botsende grondrechten. Eisers hebben bij gedaagde een dakkapel gerenoveerd. Gedaagde heeft geklaagd bij de uitvoerder over de scheefstand van de verbouwde dakkapel en ontstane lekkages. De gebreken zijn niet hersteld en gedaagde heeft daarom op Facebook negatieve berichten geplaatst over de eisers. Eisers vorderen dat de uitlatingen op Facebook worden verwijderd. Er moet een afweging gemaakt worden tussen het belang van gedaagde dat zij in haar fundamentele recht op een vrije meningsuiting wordt beperkt, en het belang van eisers recht op bescherming van hun eer en goede naam. Anders dan eisers stellen kunnen de geplaatste opmerkingen niet als onjuist of onbetamelijk worden aangemerkt. De tekortkomingen die gedaagde noemt zijn onvoldoende weersproken en niet verholpen door eisers. De opmerkingen zijn niet onbetamelijk verwoord, maar als een vaststelling van de feiten. Bovendien nodigt eiser bezoekers van de Facebookpagina uitdrukkelijk uit om hun mening te geven. Er is geen plaats voor het oordeel dat de aantasting van hun eer en goede naam ten onrechte heeft plaatsgevonden.
 

Rechtbank Limburg 11 oktober 2017, IEF 17217; IT 2385; ECLI:NL:RBLIM:2017:10252 (Eiser tegen vals Facebook-profiel) Inbreuk persoonlijke levenssfeer, vals facebookprofiel. Zie eerder: [IEF 16598]. Eiseres heeft via Facebook contact gekregen met een Facebook-profiel die haar heeft opgenomen in de gesloten Facebookgroep 'Lesbische vrouwen 25+'. Tussen eiseres en de Facebookgebruiker zijn intieme foto's gedeeld. Eiseres vordert een verklaring voor recht dat gedaagde jegens haar onrechtmatig heeft gehandeld door onder een valse hoedanigheid haar te bewegen intieme beelden aan hem te sturen en hem te verbieden enige gegevens, waaronder foto's en chatgesprekken, aan derden kenbaar te maken. De rechter oordeelt dat vaststaat dat gedaagde de gebruiker was van het Facebook-profiel. Gedaagde is een man en heeft zich voorgedaan als lesbische vrouw. Hij is door middel van een valse identiteit en onder valse voorwendselen in het bezit gekomen van zeer persoonlijke en vertrouwelijke gegevens. Daarnaast heeft hij gedreigd om beelden van eiseres door publicatie via internet openbaar te maken. Er is sprake van misleiding en oplichting van eiseres, en tevens van dreigende inbreuk op haar portretrecht en persoonlijke levenssfeer. Dit gedrag is onrechtmatig. Inzake de immateriële schadevergoeding overweegt de rechtbank dat gedaagde op een walgelijke manier misbruik heeft gemaakt van het door hem gewekte vertrouwen. Gedaagde heeft eiseres onrecht en leed aangedaan en aangetast in haar persoon. Hij is haar daarom een schadevergoeding verschuldigd.

De Autoriteit Persoonsgegevens (AP) heeft de minister van Financiën geadviseerd over het Wetsvoorstel Implementatiewet herziene richtlijn betaaldiensten, dat bekend staat als PSD2. De AP plaatst een aantal kanttekeningen bij het wetsvoorstel en adviseert om het voorstel pas bij de Tweede Kamer in te dienen nadat met deze opmerkingen rekening is gehouden.

Conclusie AG HvJ EU 24 oktober 2017, IT&R 2383; IEFbe2390; ECLI:EU:C:2017:796 (ULD tegen Wirtschaftsakademie). Privacy. Verwerking persoongegevens. ULD, de regionale gegevensbeschermingsautoriteit van Schleswig-Holstein, heeft de Wirtschaftsakademie, een privaatrechtelijke onderneming gespecialiseerd op het gebied van onderwijs bevolen een fanpage op Facebook te deactiveren. De Wirtschaftsakademie betwist de rechtmatigheid van dit bevel. Wirtschaftsakademie gebruikte deze fanpage om kennelijke interesses van internetgebruikers te identificeren door het observeren van hun surfgedrag. Meerdere toezichthoudende autoriteiten hebben Facebook boeten opgelegd vanwege schending van de regels inzake gegevensbescherming van haar gebruikers. Vragen met betrekking tot wie de verantwoordelijke entiteit is van de verwerking persoonsgegevens op Facebook en omtrent bevoegdheden van de toezichthoudende autoriteit.

ACM 26 september 2017, zaaknummer: 17.0475.53 (Bits of Freedom tegen T-Mobile) Telecom. De ACM wijst het handhavingsverzoek van belangenorganisatie Bits of Freedom af. Bits of Freedom had de ACM verzocht op te treden tegen de dienst Datavrije Muziek van T-Mobile. De ACM oordeelde dat de dienst van T-Mobile niet in strijd is met de Europese netneutraliteitsregels: De dienst is beschikbaar voor alle muziekstreamingdiensten en beperkt de keuzemogelijkheden van consumenten niet (volgens de taal van de Europese netneutraliteitsverordening: de dienst garandeert een non-discriminatoir aanbod en schaadt de rechten van eindgebruikers niet).

Auteur: Pim Hesselink
Trefwoorden: Gemeentelijke inkoopvoorwaarden, VNG, GIBIT
Samenvatting: Op 8 december 2016 zijn door de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) de Gemeentelijke Inkoopvoorwaarden bij IT (GIBIT) vastgesteld. Het Kwaliteitsinstituut Nederlandse Gemeenten ( KING) raadt gemeenten en gemeentelijke samenwerkingsverbanden aan om de GIBIT op te nemen in het inkoopbeleid en de GIBIT te gebruiken voor de inkoop van producten en/of diensten op het gebied van ICT. De wens om tot passende en duidelijke IT-inkoopvoorwaarden voor gemeenten te komen vloeit voort uit de Digitale Agenda 2020, waarin de gemeenten hun ambitie hebben vastgelegd tot een collectieve gemeentelijke aanpak op het gebied van dienstverlening en ICT verder uit te werken.

ABRvS 23 augustus 2017, IT 2380; LS&R 1521; ECLI:NL:RVS:2017:2232 (IGZ-Archiefwet) Wederpartij heeft een handhavingsverzoek ingediend bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg, in dat kader waren bij haar aanvullende gegevens opgevraagd. Na afwijzing, verzocht zij om verwijdering van de gegevens, wat door IGZ werd geweigerd met een beroep op de Archiefwet. De minister betoogt dat de rechtbank ten onrechte heeft geconcludeerd dat de persoonsgegevens van [wederpartij] in strijd met wettelijke voorschriften zijn verwerkt.  Het voor tien jaar bewaren van het dossier op beide locaties is daarom volgens de rechtbank in strijd met artikel 11, eerste lid, van de Wbp. Door desgevraagd en uit eigen beweging gegevens te verstrekken heeft [wederpartij] uitdrukkelijke toestemming gegeven om haar dossier tien jaar te bewaren, aldus de minister.

Hof Den Haag 3 oktober 2017, IT&R 2379; LS&R 1520; ECLI:NL:GHDHA:2017:2723 (Appellante tegen Centramed c.s.). Privacy. Medische gegevens. In 2005 is appellante bevallen in Waterlandziekenhuis met behulp van een keizersnede, uitgevoerd door een gynaecoloog. Het pasgeboren kind werd overgeplaatst naar het VUMC, alwaar een hoge dwarslaesie werd vastgesteld. Appelante beticht Waterlandziekenhuis en gynaecoloog van onvoldoende zorgvuldig handelen. Ziekenhuis en gynaecoloog hebben deze aansprakelijkheid afgewezen. Beide partijen zijn voor aansprakelijkheid verzekerd bij Centramed. De rechtbank heeft het ziekenhuis en de gynaecoloog hoofdelijk veroordeeld tot betaling van geleden en te lijden schade. In hoger beroep is de vordering alsnog afgewezen. Hiertegen heeft appellante cassatie ingesteld. Appelante heeft bij Centramed een volledig overzicht gevraagd betreffende iedere verwerking van de persoonsgegevens van haar en haar zoon. Dit overzicht heeft Centramed gestuurd. In eerste aanleg heeft appellante gesteld dat het overzicht geen volledig en begrijpelijk overzicht bevat. Zij vordert dat Centramed dit alsnog doet en vordert tevens inzage in analyse door een radioloog. Rechtbank wijst deze vorderingen af. Het Hof oordeelt dat Centramed inderdaad niet aan haar wettelijke verplichting ex art. 35 lid 2 Wbp tot verstrekking van een volledig overzicht heeft voldaan. Zij vordert dat Centramed dit alsnog doet. Een medische analyse door bijvoorbeeld een radioloog valt niet onder persoonsgegevens, hoewel een dergelijke analyse medische zeker persoonsgegevens kan bevatten.