Dossiers

Rechtbank Noord-Nederland 9 maart 2016, IT 2021; ECLI:NL:RBNNE:2016:997 (Agion tegen Almedo)
Almedo is een hardware specialist en Agion gaat nieuwe bedrijfssoftware van SAP bij haar installeren voor de website, maar door software problemen heeft Almedo de facturen onbetaald gelaten. Agion vordert dat Almedo de facturen alsnog betaalt, Almedo vordert dat Agion toerekenbaar tekort is geschoten in de nakoming van haar verplichtingen uit de overeenkomst en dat ze op goede gronden de overkomst hebben ontbonden. Het is niet voldoende dat het systeem problemen ondervond en niet aansloot bij de onduidelijke wensen van Almedo om te kunnen concluderen dat Agion tot schadevergoeding aan Almedo gehouden is. Almedo heeft onvoldoende gemotiveerd waarom Agion toerekenbaar tekort is geschoten in de nakoming van de verbintenissen. De vordering strekkende tot betaling van de hoofdsom wordt toegewezen en de tekortkoming in nakoming van de verbintenis wordt afgewezen.  

WIPO Arbitrage 10 maart 2016, IEF 15793; D2016-0104 (euromaster.frl)
Domeinnaamrecht. De domeinnaam euromaster.frl refereert overduidelijk naar activiteiten in Friesland, waarvoor de gTLD .frl is gereserveerd.  Het hebben van een domeinnaam zonder actieve website is geen fair use of te goeder trouw gebruik. Het is zeer onwaarschijnlijk dat domeinnaamhouder niet bekend was met het merk Euromaster, wat een bekend merk is over de gehele wereld. De overdracht wordt bevolen.

Ex partes Rechtbank Den Haag, Noord-Nederland en Noord-Holland 11 maart 2016, IEF 15792 (Stichting BREIN tegen 2Lions-team)
Uit het persbericht: Stichting BREIN heeft vorige week de releasegroep '2Lions Team' opgerold. Deze groep plaatste torrents op illegale websites ThePirateBay, ExtraTorrent, Demonoid, 1337x en Ahashare. Inmiddels zijn de meeste torrents door de uploaders verwijderd. Enkele uploaders werden met een ex parte bevel van de rechter aangesproken, anderen werden via hen bereikt. Het totaal aan schikkingsbedragen is 67.500 euro. Hierbij is rekening gehouden met de draagkracht van de personen in kwestie. Tot de duizenden titels waarover deze grootschalige online auteursrechtdiefstal zich uitstrekt behoren titels als de recente Oscar winnaar The Revenant met Leonardo DiCaprio en Nederlandse titels als Gooische Vrouwen 2, het nieuwe muziekalbum van Anouk Queen for A Day alsmede TV-series zoals The Walking Dead.
 

Vzr. Rechtbank Den Haag 27 oktober 2015, IEF 15789; IT 2016; ECLI:NL:RBDHA:2015:16034 (Beslag roerende zaak)
Beslag op werktuigen. Roerende zaken. Op grond van artikel 28 lid 1 Aw kan verzoekster een recht tot afgifte uitoefenen op roerende zaken die een niet geoorloofde verveelvoudiging vormen van een auteursrechtelijk werk en op materialen of werktuigen die voornamelijk bij de schepping of vervaardiging van de inbreukmakende zaken zijn gebruikt. De (vermeend) inbreukmakende software zelf kan naar voorlopig oordeel echter niet worden beschouwd als een roerende zaak in de zin van artikel 3:2 BW. De afgifte van werktuigen die voornamelijk zijn gebruik voor inbreuk wordt bevolen, inclusief CD-ROM of DVD, maar dragers waarop ook andere software of gegevens staan niet.

HvJ EU 17 maart 2016, IEF 15785; IEFbe 1736; IT 2015; C-84/15; ECLI:EU:C:2016:184 (Sonos Europe tegen Staatssecretaris van Financiën)
Het verzoek om een prejudiciële beslissing betreft de uitlegging van de posten 8517, 8518, 8519, 8527 en 8543 van de gecombineerde nomenclatuur zoals opgenomen in bijlage I bij verordening (EEG) nr. 2658/87 van de Raad van 23 juli 1987 met betrekking tot de tarief- en statistieknomenclatuur en het gemeenschappelijk douanetarief. Dit verzoek is ingediend in het kader van een geding tussen Sonos Europe en de Staatssecretaris van Financiën over de tariefindeling van standalone toestellen. Het Hof (Tiende kamer) verklaart voor recht:

Vzr. Rechtbank Rotterdam 25 februari 2016, IEF 15777; IT 2015; ECLI:NL:RBROT:2016:1431 (boek huiselijk geweld)
Portretrecht. Mediarecht. Onrechtmatige publicatie. Partijen waren voormalige echtgenoten. Gedaagde heeft een boek geschreven over "huiselijk geweld, inaccurate wetgeving en falende hulpverlening". en gebruik gemaakt van processen-verbaal, aangiftes, rechterlijke uitspraken en andere officiële stukken, waarin alle namen en plaatsaanduidingen of andere details op grond waarvan iemand geïdentificeerd zou kunnen worden wegens privacy en veiligheid gewijzigd. Eiser vordert dat het verspreiden of de promotie van het boek gestaakt moet worden en de voorraden vernietigd moeten worden op straffe van een dwangsom. Eiser beroept zich met succes op zijn recht van eer en goede naam en inbreuk op persoonlijke levenssfeer. De vrije meningsuiting en het feit dat gedaagde zoveel als mogelijk heeft gedaan om herkenning van eiser te voorkomen, prevaleren hier niet. Het boek maakt zozeer inbreuk op de persoonlijke levenssfeer en tasten de eer en goede naam zozeer aan, dat de publicatie en promotie van het boek onrechtmatig is. De naam en portret van gedaagde staan op het boek, zodat het voor derden aannemelijk is dat eiser werd beschreven.

Conclusie AG HvJ EU 16 maart 2016, IEF 15774, IEF be 1729; IT 2013; ECLI:EU:C:2016:170 (McFadden tegen Sony)
Auteursrecht. Aansprakelijkheid. Uit het persbericht: Volgens  advocaat-generaal  Szpunar  is  de  exploitant van een  winkel,  een bar of een hotel  die  het publiek  gratis  toegang verschaft tot  een  wifinetwerk  niet aansprakelijk voor inbreuken op het auteursrecht  die  door een gebruiker  worden  gepleegd. Ofschoon  de  exploitant  een  rechterlijk  bevel  kan  worden  opgelegd om  deze  inbreuk  te  staken  of  te voorkomen,  kan  daarentegen  niet  worden geëist  dat  hij  de  internetverbinding  uitschakelt,  beveiligt met  een  wachtwoord  of  alle communicatie controleert .

Conclusie AG: 

"1)      De artikelen 2, onder a) en b), en 12, lid 1, van [infosoc-"richtlijn elektronische handel”], moeten aldus worden uitgelegd dat zij van toepassing zijn op een persoon die, als nevenactiviteit van zijn economische hoofdactiviteit, een wifinetwerk met internettoegang exploiteert dat hij gratis ter beschikking stelt van het publiek.

Hof Amsterdam 19 januari 2016, IT 2020; ECLI:NL:GHAMS:2016:108 (Stichting Mama Cash tegen Ifunds)
Software. Ontbinding overeenkomst. Ifunds is aanbieder van diensten op het gebied van CRM-oplossingen. Partijen sluiten een overeenkomst ten aanzien van deze diensten. Mama Cash is tevreden over het verloop van het project en wilt de overeenkomst ontbinden. In hoger beroep vordert Mama Cash betaling door Ifunds van het reeds door haar betaalde bedrag. Ifunds vordert op haar beurt betaling door Mama Cash van het onbetaalde deel. Mama Cash heeft Ifunds niet deugdelijk in gebreke gesteld. De lange duur die met de uitvoering van de werkzaamheden was gemoeid is op zichzelf geen reden om ingebrekestelling achterwege te laten. De vordering van Ifunds voor de geleverde software wordt toegewezen. De vordering voor aanvullende diensten wordt afgewezen nu niet is komen vast te staan dat Mama Cash daartoe opdracht heeft gegeven.

Joost Boren, 'Een bijzondere inspanning', IT&R 2012.
Artikel 139c Sr is in zijn huidige vorm de strafbepaling die er op toeziet dat gegevens niet zonder toestemming worden afgetapt of opgenomen. De bepaling luidt: zie wetboek-online. In het eerste lid van de strafbepaling draait het om voor de strafbaarheid constitutieve elementen zoals opzet en wederrechtelijkheid, terwijl het aftappen of opnemen met een technisch hulpmiddel moet gebeuren. Daar waar in het artikel wordt gesproken over ‘met een technisch hulpmiddel gegevens aftapt of opneemt die niet voor hem zijn bestemd’, kan dit ruim worden opgevat. Als bijvoorbeeld het aftappen en opnemen voorafgegaan wordt door c.q. gepaard gaat met moedwillige besmetting van een mobiele telefoon met een virus, vormt, zo zou ik willen stellen, de virus onderdeel van het in het artikel bedoelde technisch hulpmiddel.

De afgetapte of opgenomen gegevens moeten volgens de bepaling worden verwerkt of overgedragen door middel van telecommunicatie of een geautomatiseerd werk. Deze strafbepaling is al enkele keren inzet van een procedure geweest.

Hof Amsterdam 7 januari 2016, IT 2011; ECLI:NL:GHAMS:2016:146 (Parkeerbelasting)
Parkeerbelasting: kentekenparkeren is niet in strijd met het EVRM dan wel met de Wet bescherming persoonsgegevens. Naar het oordeel van het Hof vormen de kentekengegevens voor het Servicecentrum geen persoonsgegevens, omdat, naar het Hof aannemelijk acht, deze als gevolg van de versleuteling voor dat Servicecentrum niet in relatie tot een natuurlijk persoon identificeerbaar zijn.