Auteursrecht  

HvJ EU 9 juli 2020, IEF 19318, IEFbe 3102, IT 3187; ECLI:EU:C:2020:542 (Constantin Film Verleih) Verzoek om een prejudiciële beslissing in het kader van een geding tussen Constantin Film Verleih GmbH, een in Duitsland gevestigde distributeur van films, enerzijds, en YouTube LLC en Google Inc., die zijn gevestigd in de Verenigde Staten, anderzijds, over de door Constantin Film Verleih van deze twee vennootschappen geëiste gegevens met betrekking tot de e-mailadressen, de IP-adressen en de mobiele telefoonnummers van gebruikers die inbreuk hebben gemaakt op haar intellectuele-eigendomsrechten. Het verzoek om een prejudiciële beslissing betreft de uitlegging van artikel 8, lid 2, onder a), van richtlijn 2004/48/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de handhaving van intellectuele-eigendomsrechten (PB 2004, L 157, blz. 45, met rectificatie in PB 2004, L 195, blz. 16), zie ook [IEF 18550] en [IEF 19173]
Er wordt geoordeeld dat wanneer een film illegaal is geüpload op een onlineplatform zoals YouTube, de rechthebbende krachtens de richtlijn betreffende de handhaving van intellectuele eigendomsrechten bij de exploitant uitsluitend het postadres van de betrokken gebruiker kan opvragen, maar niet zijn e-mailadres, IP-adres of telefoonnummer.
Zie ook het perscommuniqué van het HvJ EU.

Advies van de Commissie auteursrecht aan de minister voor Rechtsbescherming over het implementatiewetsvoorstel Richtlijn auteursrecht in de digitale eengemaakte markt (Richtlijn (EU) 2019/790).
Lees verder.
 

Ktr. Rechtbank Rotterdam 1 mei 2020, IEF 19199, IT 3132; ECLI:NL:RBROT:2020:4296 (Boudoir fotoshoot) Gedaagde is bruidsfotograaf en beheert, onder andere, de website. Op 4 september 2017 heeft eiseres deelgenomen aan een in opdracht van eiseres door gedaagde uitgevoerde boudoir fotoshoot, op de website van gedaagde omschreven als ‘een romantische fotoshoot met een sexy randje’. Eiseres stelt dat gedaagde meervoudig inbreuk heeft gemaakt op het portretrecht van eiseres door het verveelvoudigen c.q. publiceren en/of openbaar maken. Gedaagde publiceerde namelijk in totaal 9 in opdracht van eiseres vervaardigde foto’s, zonder nadrukkelijke toestemming van eiseres. Daarnaast maakte gedaagde de foto’s openbaar door middel van plaatsing op de website en/of op social media platforms. Ook stelt ze dat gedaagde aansprakelijk is voor de door eiseres gelden en nog te leiden (immateriële) schade als gevolg van de meervoudige inbreuk op het portretrecht.

Vzr. Rechtbank Den Haag 30 april 2020, IEF 19184, IT 3127; ECLI:NL:RBDHA:2020:3980 (Dish Network tegen WorldStream) Kort geding. Vordering verstrekken gegevens door gedaagde als serverprovider van klanten die via IP-adressen inbreuk maken op auteursrechten van eiseres. Eiseres Dish Network is een aanbieder van betaalde televisie in de Verenigde Staten. Zij levert auteursrechtelijke beschermde programmering aan miljoenen abonnees in het hele land. Gedaagde WorldStream is een in 2014 opgerichte internet service provider. Zij levert wereldwijd onbeheerde hosting diensten, hardware en het besturingssysteem, aan haar klanten.
Artikel 843a Rv is o.b.v. artikel 10:3 Rv toepasselijk omdat dit een bepaling is van formeel procesrecht. Aan de vereisten van artikel 843a Rv is ten dele voldaan, alleen zijn de gevorderde gegevens te onbepaald in omvang en tijd. Slechts de NAW-gegevens plus e-mailadressen en KVK-nummers (m.b.t. ondernemingen) hoeven te worden verstrekt en alleen voor de tijdspanne waarin (vooralsnog) vaststaat dat via de IP-adressen van gedaagde inbreuk is gemaakt op de (naar voorlopig oordeel aangenomen) auteursrechten van eiseres. Aan de vereisten onder de AVG is eveneens voldaan. De verplichting tot verstrekking van de gegevens aan de Amerikaanse eiseres kan worden gebaseerd op de uitzondering van artikel 49 onder e AVG.

Ktr. Rechtbank Amsterdam 17 april 2020, IT 3113; ECLI:NL:RBAMS:2020:2364 (Eiser tegen NOS) Eiser is piloot en fotograaf. In 2017 is hij verkozen tot “International Photographer of the Year”. Vanwege die reden heeft NOS een artikel gepubliceerd over eiser, samen met foto’s die eiser aan NOS beschikbaar heeft gesteld. Een jaar later, op 27 januari 2019, plaatst NOS een artikel met de titel “Copiloot heeft teveel gedronken, vlucht vanaf Schiphol geannuleerd”. Bij dit artikel is een van de foto´s van eiser geplaatst. Door het zonder toestemming plaatsen van de foto maakt NOS inbreuk op het auteursrecht van eiser. Het noemen van de naam van eiser (zonder dat duidelijk was dat die naam alleen op de foto betrekking had, zoals aanvankelijk het geval was) roept daarnaast het gevaar in het leven dat eiser met een dronken co-piloot wordt geassocieerd. Het is niet zo dat het artikel eiser ten onrechte aanmerkt als dronken co-piloot. Het gaat om een mogelijk verkeerde indruk die bij lezers kan ontstaan. Dit is reeds voldoende om aan te nemen dat hij in zijn eer en goede naam is aangetast.

Parket bij de HR 20 maart 2020, IEF 19135, IT 3102; ECLI:NL:PHR:2020:354 (Lira tegen Ziggo) Zie ook [IEF 16317]. Stichting Lira is een collectieve beheersorganisatie voor auteurs van werken van tekstuele aard. Ziggo c.s. zijn distributeurs van tv-programma’s via de kabel. Deze zaak vormt het vervolg op het arrest Norma/NLKabel [IEF 13696]. Allereerst is aan de orde de vraag of Lira de auteursrechten kan uitoefenen op beschermde werken in films die worden doorgegeven via de kabel. Meer specifiek gaat het om werken van tekstuele aard, zoals het script of het scenario. Lira baseert haar vorderingsrechten jegens de kabelexploitanten op de contractuele overdracht van primaire openbaarmakingsrechten door de makers aan haar zelf. Ziggo c.s. stellen dat de exploitatierechten op grond van art. 45d Auteurswet (hierna: Aw) bij de filmproducent liggen en niet aan Lira kunnen worden overgedragen. In de zaak Norma/NLKabel is deze kwestie ook aan de orde geweest. De Hoge Raad hoefde daarover toen niet te beslissen. A-G Verkade sloot zich aan bij het standpunt van de kabelbedrijven. In deze zaak heeft het hof zich bij die opvatting aangesloten.

HR 3 april 2020, IT 3097; ECLI:NL:HR:2020:590 (ING tegen Curator) Het gaat in deze zaak om sprongcassatie tegen een vonnis van de rechtbank Amsterdam van 27 september 2018, waarin de rechtbank oordeelde dat ING geen geldig pandrecht had op de door CompLions ontwikkelde software. ING stelde dat het auteursrecht op de software ook een goed is dat tot het vermogen van de pandgever behoort en dus onder het pandrecht valt. De curator stelde dat het pandrecht niet tot stand was gekomen omdat de omschrijving in de pandakte onvoldoende bepaald althans onvoldoende bepaalbaar was. De rechtbank stelde dat de omschrijving van het pandrecht niet voldeed aan de vereiste bepaalbaarheid nu de categorie “goederen” te algemeen is. In de pandakte was opgenomen dat het pandrecht is gevestigd op “alle huidige en toekomstige bedrijfsactiva”. Onder deze bedrijfsactiva vallen zoals omschreven in de pandakte alle tot het bedrijf van de pandgever behorende goederen.

De Hoge Raad casseert, omdat een onjuiste maatstaf is aangelegd. De vraag of ten aanzien van een auteursrecht is voldaan aan het bepaaldheidsvereiste van art. 3:84 lid 2 BW jo. art. 3:98 BW, moet worden beantwoord door te onderzoeken of de pandakte zodanige gegevens bevat dat aan de hand daarvan kan worden vastgesteld dat het auteursrecht tot de verpande goederen behoort. Daartoe is niet vereist dat bestaan en omvang van het auteursrecht uit de administratie kan worden afgeleid, of op de balans is vermeld. Het vonnis wordt vernietigd, de zaak wordt terug verwezen naar de rechtbank.

Al jarenlang bestaat discussie over de vraag of het embedden van auteursrechtelijke werken op het internet een auteursrechtinbreuk oplevert of niet. Recentelijk heeft de Rechtbank Amsterdam (Rb. Amsterdam 12 maart 2020, ECLI:NL:RBAMS:2020:1721) geoordeeld dat het feit dat een foto en een recept embedded waren op een website, niet in de weg staat aan het oordeel dat sprake was van een auteursrechtinbreuk [IEF 19104]. Als deze uitspraak gevolgd wordt, zou dit grote gevolgen hebben voor de mogelijkheid van het embedden van auteursrechtelijk beschermde content. In deze blog bespreekt Frans-Jan Hulsbergen wat embedden precies is en hoe in de (Europese) rechtspraak tegen het embedden van auteursrechtelijk beschermde content wordt aangekeken.

Lees verder op Lepoolebekema.nl.

Rechtbank Midden-Nederland 5 maart 2020, IEF 19065, IT 3062 (Rainbow Solutions tegen Transportinfo en Besade) Tussenvonnis. Auteursrecht op software, vervolg op [IEF 18425]. Het is als (vermeend) inbreukmaker van belang om, voor een geslaagd beroep op artikel 45j Aw, een uitgebreide en heldere toelichting van aan software verrichte werkzaamheden te geven. Transportinfo heeft niet voldaan aan haar stelplicht dat haar werkzaamheden onder de uitzondering van artikel 45j Aw vallen. De werkzaamheden worden daarmee geacht daarbuiten te vallen, en inbreuk te maken op het auteursrecht van Rainbow.

Gerecht in eerste aanleg van Curaçao 14 februari 2020, IEF 19019, IT 3036; ECLI:NL:OGEAC:2020:26 (Eiser tegen Amigoe) Kort geding. Eiser is journalist. Hij doet via zijn Facebook-account verslag van actuele ontwikkelingen in de Curaçaose samenleving. Amigoe geeft een dagblad uit. In december 2019 heeft Amigoe in haar krant een commentaar geplaatst, eiser heeft dit commentaar op zijn Facebookpagina geplaatst. Amigoe heeft eiser verzocht het bericht te verwijderen en bij Facebook een klacht ingediend over schending van haar auteursrecht, waarna Facebook het account van eiser heeft geblokkeerd. Eiser heeft met het zonder toestemming overnemen van het commentaar inbreuk gemaakt op het auteursrecht van Amigoe. Amigoe heeft daarom niet zonder goede grond bij Facebook geklaagd. Amigoe wordt veroordeeld om binnen twee weken een bericht naar Facebook te sturen met het verzoek tot deblokkering van het account. Eiser dient het commentaar van zijn Facebook-pagina te verwijderen onmiddellijk nadat hij weer toegang heeft tot zijn account.