Consultatie 12 april tot 5 juli 2016 (evaluatie en review van ePrivacy-verordening)
In 6 May 2015, the Commission adopted the Digital Single Market (DSM) Strategy, which announced that, following the adoption of the General Data Protection Regulation, the ePrivacy rules would also be reviewed. The review of the ePrivacy Directive is one of the key initiatives aimed at reinforcing trust and security in digital services in the EU with a focus on ensuring a high level of protection for citizens and a level playing field for all market players. The review will be preceded by a Regulatory Fitness and Performance Programme (REFIT), which aims at evaluating the performances of the current legislation against criteria such as efficiency, effectiveness and EU added value. The Commission is now consulting stakeholders on both the retrospective evaluation and the possible changes to the current ePrivacy Directive. The Commission will use the feedback from the consultation to prepare a new legislative proposal on ePrivacy, which is expected by the end of 2016.

CBP Advies 8 september 2015, Z2015-00616 (facilitering verkeersonderzoek en spitsmijdenprojecten)
Persbericht: Het College bescherming persoonsgegevens (CBP) heeft geadviseerd over een wijziging van het Besluit administratieve bepalingen inzake het wegverkeer. Het doel hiervan is verkeersonderzoek en zogeheten spitsmijdenprojecten te faciliteren. In het ontwerpbesluit wordt de verwerking van persoonsgegevens, waaronder kentekengegevens, nader geregeld. Het CBP adviseert het ontwerpbesluit niet in deze vorm in te dienen.

The College Hotel, Amsterdam, donderdag 14 april 2016, 15.00 - 17.00 uur. Met een actualiteitenoverzicht wordt op donderdag 14 april 2016 de nieuwe jurisprudentiedatabank TelecomenRecht.nl gelanceerd. Vanaf 15:00 uur starten we in het College Hotel in Amsterdam:
1) Lancering jurisprudentiedatabank telecomenrecht.nl
2) Overzicht recente telecomjurisprudentie; Serge Gijrath (Universiteit Leiden | C-Legal)
3) Als gastsprekers
prof. Gera van Duijvenvoorde (Universiteit Leiden | KPN)
mr. Quinten Kroes (Brinkhof advocaten)
4) Debat en borrel

Aanmelden lanceringsbijeenkomst
Deelname aan de lancering is kosteloos, aanmelden kan per kerende mail ( info@delex.nl). Bij afmelding ná 10 april of niet komen opdagen, brengen we €25 administratiekosten in rekening.

Beschikking Vzr. Rechtbank Den Haag 14 september 2015, IEF 15855; IT 2037; ECLI:NL:RBDHA:2015:16039 (Deurwaarderstoegang)
Binnentredingsrecht van de deurwaarder 444 Rv.Verzoek tot opleggen van dwangsom bij weigering medewerking aan het leggen van conservatoir bewijsbeslag en verhaalsbeslag afgewezen. Ondanks het ontbreken van een wettelijke basis daarvoor heeft de Hoge Raad een medewerkingsplicht aangenomen, omdat medewerking van de gerekwestreerde dan wel derde de enige mogelijkheid is om digitale bestanden die ‘in the cloud’ worden bewaard in beslag te kunnen nemen. Dat in dit geval het opleggen van een medewerkingsplicht een praktische oplossing zou zijn om toegang te bewerkstelligen, is voorshands oordelend onvoldoende grond om buiten het wettelijk stelsel van artikel 444 Rv te treden.

Anti-copyright activists, who advocate for their particular vision of a totally free and open internet, often argue that certain court decisions, which they consider limit the freedom to hyperlink, mark the end of internet as they know it. On this occasion, such activists may well rejoice. If the CJEU follows the opinion of the Advocate-General of 7 April 2016 in the GS Media case (C-160/15) the anti-copyright movement can celebrate a serious impairment of copyright protection online, which will have extremely negative consequences for the legal distribution and protection of content online.

It might sound harmless and reasonable enough: “The posting on a website of a hyperlink to another website on which works protected by copyright are freely accessible to the public without the authorisation of the copyright holder does not constitute an act of communication to the public”.

But the Advocate-General goes on to say:

EDITORIAL
43    eCall: de harde realiteit van utopische visies / p. 81
T. Wisman

ARTIKELEN
44    De afdwingbaarheid van contracten bij falende ITprojecten / p. 82
Bij de meeste IT-projecten wordt niet binnen budget, planning en/of scope geleverd. De jurisprudentie over falende IT-projecten laat echter zien dat het niet altijd eenvoudig is om een contract af te dwingen. Met name contractwijzigingen en ‘doormodderen’ zorgen voor complicaties. Dit artikel analyseert de belangrijkste struikelpunten en sluit af met aanbevelingen voor betere contracten.
Mr. P.G. van der Putt

Vzr. Rechtbank Den Haag 4 april 2016, IT 2035; ECLI:NL:RBDHA:2016:3632 (Nederlandse Woonbond tegen Staat)
Privacy. Verwerking van persoonsgegevens door de Belastingdienst voor het verstrekken van inkomensindicaties aan verhuurders, nadat daar een wettelijke basis voor is gecreëerd. Eisers vorderen onder meer vernietiging van de verwerkte persoonsgegevens. Nu het gaat om gegevensverwerking door een bestuursorgaan, zodat uiteindelijk beroep kan worden ingesteld bij de bestuursrechter, is er in een met voldoende waarborgen omklede rechtsgang is voorzien, waarin eisers hetzelfde kunnen bereiken als zij met hun primaire vorderingen beogen. Eisers zijn niet-ontvankelijk; met de bundeling van belangen door een rechtspersoon leidt er niet toe dat de weg naar de burgerlijke rechter komt open te staan.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 6 april 2016, IEF 15844 ; IT 2034; ECLI:NL:RBAMS:2016:1938 (Zoom.in tegen Illuminata Media)
(Werkgevers)auteursrecht. Software. Zoom.in verleent diensten aan videomakers-vloggers die hun eigen filmpjes (‘content’) online zetten via de website YouTube. Zij vordert inzage in computers en software van door (ex-)werknemer opgezet bedrijf afgewezen. Of gedaagde blijkens zijn arbeidsovereenkomst in beginsel zijn ie-rechten bij voorbaat aan Zoom.in heeft overgedragen, als ontwerper van software kan worden aangemerkt en welke software dat dan zou betreffen, kan zonder nader onderzoek naar de feiten niet met voldoende zekerheid worden vastgesteld. De grondslag van de vordering is onvoldoende duidelijk.

Conclusie AG HvJ EU 7 april 2016, IEF 15842; IEFbe 1753; IT 2033; ECLI:EU:C:2016:221; C-160/15 (GS Media tegen Sanoma, Playboy, Britt Dekker)
Illegale content: lastig te vinden materiaal, abonneetoegang en digitale kluizen. Cassatie na Rechtbank Amsterdam [IEF 11743] en Hof Amsterdam [IEF 13254] en HR [IEF 14835; en Dirk Vissers voorspelling van de beantwoording van de vragen, IEF 14537]. Prejudiciële vragen over hyperlink naar een door derde beheerde website. Uit het persbericht: Volgens AG Wathelet vormt het plaatsen van een hyperlink die verwijst naar een site waarop zonder toestemming foto’s zijn gepubliceerd, op zich geen schending van het auteursrecht. De motieven van de hyperlinker en de omstandigheid dat hij wist of behoorde te weten dat geen toestemming was gegeven voor de oorspronkelijke mededeling van de foto’s op andere sites, zijn niet van belang. Conclusie AG:

1) Artikel 3, lid 1, van richtlijn 2001/29/EG van het Europees Parlement en de Raad van 22 mei 2001 betreffende de harmonisatie van bepaalde aspecten van het auteursrecht en de naburige rechten in de informatiemaatschappij, moet aldus worden uitgelegd dat het plaatsen op een website van een hyperlink naar een andere website waarop auteursrechtelijk beschermde werken vrij toegankelijk zijn voor het publiek zonder toestemming van de rechthebbende, geen handeling bestaande in een mededeling aan het publiek vormt.

Rechtbank Midden-Nederland 30 maart 2016, IT 2031 (De Politie tegen Motiv)
Contractenrecht. Schade na hack. Tokens. Cryptobeveiliging. Overeenkomst tussen Politie en RSA strekkende tot afname van een digitaal beveiligingsproduct. Raamovereenkomst met Motiv. De Politie stelt dat na de digitale inbraak bij RSA de beveiligingstokens - geleverd door Motiv - niet meer voldeden aan wat zij daarvan mocht verwachten, namelijk gedurende drie of vier jaar zeer sterke cryptografische bescherming. De politie vordert een verklaring voor recht dat Motiv toerekenbaar tekort is geschoten in de nakoming van de Raamovereenkomst en een schadevergoeding van €1.166.235,85. De rechtbank oordeelt dat de RSA-software niet onder de voorwaarden van de Raamovereenkomst valt en verwerpt de vorderingen.