Contracten  

SGOA arbitraal vonnis 24 februari 2016, IT 2260 (“Business Social Media”) ICT. Omstreeks 2012 is opdracht gegeven tot uitvoering van een gefaseerd ICT-project, het Business Social Media project,  om te komen tot een totale interactieve omgeving. Er zijn afspraken gemaakt over maximale kosten voor gebruik van de licenties per jaar. Onder protest is de factuur voor de periode 1 juni 2014 tot en met 31 mei 2015 voldaan. Enkele dagen later heeft softwareleverancier de afnemer geïnformeerd dat het partnerschap met (haar) leverancier eindigt en per 1 januari 2015 dit programma niet meer aan te kunnen bieden. Met een andere leverancier is het project, met medewerking van leverancier,  voortgezet. Een bewuste passage uit het besprekingsverslag kan moeilijk anders worden geïnterpreteerd dan dat het bedrag van €50.000,=, een maximumbedrag betreft. Afnemer berekent de kosten aan de hand van de vergoedingen per actieve gebruiker, ad €7 per maand, en professional, ad €2 per maand. Met 35 gebruikers en 600 professionals, komt dat neer op €10.115 aan licentievergoedingen. Leverancier dient het onverschuldigd betaalde bedrag van €40.216 terug te betalen, te vermeerderen met rente ex 6:119a BW vanaf 21 oktober 2014.

De redelijke vergoeding voor de kosten van juridische bijstand komt het scheidsgerecht hoog voor (€21.190,33, met een kennelijke verschrijving van "inclusief BTW"). Gezien de aard, complexiteit en de reikwijdte van deze zaak komt een bedrag van €15.000 (excl BTW) redelijk voor. Omdat ca. 80% van de hoofdvordering wordt toegewezen, acht de arbiter het redelijk om 80% van dit bedrag aan kosten voor juridische bijstand toe te wijzen.

Rechtbank Noord-Nederland 14 maart 2017, RB 2833; IT 2254; ECLI:NL:RBNNE:2017:881 (Vereniging Slijtersunie tegen burgemeester van Assen, inzake Catawiki) Eiseres stelt dat belanghebbende gelegenheid biedt tot het doen van bestellingen van sterke drank en reeds daarmee handelt in strijd met artikel 19 van de DHW. Exploiteren van een veilingwebsite waar aan verkopers de mogelijkheid wordt gegeven om – onder meer – sterke drank aan te bieden en te verkopen is niet in strijd met artikel 19, eerste lid, Drank-en Horecawet. Definitie begrip bestelling. Volgens Van Dale Groot Woordenboek wordt onder ‘bestelling’ verstaan ‘opdracht tot levering en bezorging’. Naar het oordeel van de rechtbank kan hetgeen Catawiki met haar veilingwebsite bewerkstelligt, gelet op de gegeven definitie, niet worden aangemerkt als het gelegenheid geven tot het doen van een bestelling. Catawiki biedt slechts een platform of technische faciliteit waar (individuele) aanbieders in kavels ter veiling kunnen aanbieden. Doen van een bod op een kavel leidt niet rechtstreeks tot koop en levering of bezorging en voldoet niet aan het begrip 'bestelling'.    

In een blog getiteld 'Valkuilen bij het sluiten van bewerkersovereenkomsten, zeker bij toepasselijkheid van de ICT ̴Office en Nederland ICT voorwaarden' gaat Mark Jansen van Dirkzwager in op de problematiek die kan ontstaan bij het opstellen van bewerkersovereenkomsten en het gebruik van algemene voorwaarden. Zijn stelling dat de Nederland ICT voorwaarden een bewerkersovereenkomst ondermijnen gaat mij veel te ver. Het is veeleer omgekeerd: verantwoordelijken grijpen de wet datalekken aan om met een bewerkersovereenkomst te komen die feitelijk de bestaande rechtsverhouding openbreekt om zo (gratis) meer diensten of volledige aansprakelijkheid af te dwingen.

Terecht merkt hij op dat bewerkersovereenkomsten niet los gezien kunnen worden van de andere contracten die tussen (verwerkings-)verantwoordelijken en hun IT-leveranciers gesloten zijn, zeker als die als addendum aan een bestaande overeenkomst wordt toegevoegd. En ook ik verwonder mij soms over de winterslaap waaruit vele bedrijven na 15 jaar ontwaken als gevolg van de nieuwe boetebevoegdheid van de Autoriteit Persoonsgegevens (AP). Want natuurlijk bestond de plicht tot het voldoen aan de Wbp en het maken van goede afspraken rondom geheimhouding, beveiliging en zorgvuldig omgaan met gegevens al lang.

High Court of Justice 16 februari 2017, [2017] EWHC 189 (TCC) (SAP tegen Diageo) Buitenland. Omgerekend. 64 miljoen euro. Bijna het bedrag dat Diageo tussen mei 2004 en en november 2015 al betaalde voor het gebruik van SAP-software. Die rekening presenteerde SAP aan Diageo op grond van indirect gebruik dat niet onder de gesloten licentie werd vergoed. Of Diageo dat hele bedrag moet betalen, staat nog niet vast. Maar dat SAP een rekening kan indienen, dat is door de rechter inmiddels bekrachtigd. Lees verder AG Connect

Een afspraak via WhatsApp is net zo rechtsgeldig als iedere andere afspraak. Hoewel het heel laagdrempelig en informeel lijkt, kan communiceren via WhatsApp verstrekkende gevolgen hebben. Dat stelt jurist contractenrecht Annelieke Fenstra van LegalMatters.com in Amsterdam. Volgens het Nationale Social Media Onderzoek 2016 heeft WhatsApp in Nederland maar liefst 9,8 miljoen gebruikers. Niet gek dus dat er via WhatsApp over van alles en nog wat wordt gecommuniceerd en dat er met een simpel ‘appje’ afspraken worden gemaakt. Even snel een bericht sturen naar een freelancer met een opdracht. Of naar de aannemer die jouw huis gaat verbouwen. Misschien zie je wel een leuke auto op Marktplaats en spreek je met de verkoper via WhatsApp. Waar velen alleen niet van doordrongen zijn, is dat afspraken die via WhatsApp tot stand komen ook rechtsgeldig zijn. Dat betekent dat partijen daaraan zijn gebonden.

Hof 's-Hertogenbosch 17 januari 2017, IT 2213; ECLI:NL:GHSHE:2017:117 (Holding tegen TOP Systems) FENIT. Appellante is aandeelhouder van drie kinderdagverblijven en heeft met TOP overeenkomsten gesloten betreffende automatisering van de bedrijfsvoering; de algemene voorwaarden verwijzen naar FENIT. De FENIT-voorwaarden bevatten een arbitrageclausule inhoudende geschilbeslechting overeenkomstig het Arbitragereglement van de Stichting Geschillenoplossing Automatisering, hierna aan te duiden als SGOA. De rechtbank heeft het beroep op onbevoegdheid vanwege de arbitrageclausule in de FENIT-voorwaarden gehonoreerd. Het Hof bekrachtigt dit vonnis.

Rechtbank Midden-Nederland 28 december 2016, IEF 16519; IT 2207; ECLI:NL:RBMNE:2016:6791 (Rainbow Solutions tegen Transport-Info en Besade) Auteursrecht op software. Rainbow is actief als ICT-dienstverlener en heeft zich gespecialiseerd in onder meer bedrijfssoftware voor de logistieke dienstverlener. Zij heeft de T(ransport)M(anagement)S(ysteem)-broncode uit de activa van gefailleerde Nachon overgenomen. Het auteursrecht is door de maker overgedragen. De beslagexceptie ex artikel 2, derde lid, Aw (oud) is niet van toepassing. Het auteursrecht blijft buiten het faillissement ex artikel 21 onder 1˚ Fw. De vraag is welke onderhoudswerkzaamheden op grond van artikel 45j Aw zijn toegestaan aan gebruiker en derden. Het is de rechtmatige verkrijger van TMS-software hoe dan ook is toegestaan om fouten in het programma te verbeteren en correcties aan te brengen. Een TMS-klant staat het vrij om na opzegging van de Raamovereenkomst verveelvoudigingshandelingen te verrichten die in artikel 45j Aw staan. Een TMS-gebruiker mag het toegestane onderhoud uitbesteden. Er hoeft niet gerectificeerd te worden.

Ktr. Rechtbank Amsterdam 22 december 2016, IT 2201; ECLI:NL:RBAMS:2016:9036 (Tickets4U tegen gedaagde) E-Commerce. Gedaagde heeft het bestelproces voor vier tickets voor Amsterdam Open Air (editie 2013) doorlopen. Een koper van online tickets dient de volledige koopprijs te voldoen als de verkoper kan aantonen dat de koper het hele bestelproces heeft voltooid en de bestelling heeft afgerond. De kantonrechter is van oordeel dat de verkorte verjaringstermijn van twee jaar van toepassing is. Dat de verkoper stelt dat er geen sprake is van consumentenkoop nu zij een vordering instelt ter zake van schadevergoeding in plaats van nakoming maakt niet dat aan de koper een langere verjaringstermijn tegengeworpen kan worden, nu deze vordering op dezelfde feitelijke grondslag wordt gebaseerd als waarop ook een vordering tot nakoming gestoeld had kunnen zijn.

Hof Amsterdam 29 november 2016, IT 2183; ECLI:NL:GHAMS:2016:5146 (Turnitin tegen SurfMarket) Contractenrecht. De rechtbank [IT 1934] oordeelde dat er onvoldoende gronden tot opzeggen anti-plagiaatsoftwarelicentie zijn. SURFmarket heeft als inkooporganisatie voor onderwijsinstellingen een overeenkomst gesloten met Turnitin, leverancier van antiplagiaatsoftware. De overeenkomst wordt al snel door Turnitin beëindigd, waar SURFmarket in kort geding met succes tegen op komt. In spoedappel komt onder meer de vraag aan de orde of de overeenkomst tussen SURFmarket en Turnitin kwalificeert als agentuurovereenkomst. Het hof oordeelt van niet, nu SURFmarket zich niet jegens Turnitin heeft verbonden om tegen beloning te bemiddelen bij de totstandkoming  van overeenkomsten met de onderwijsinstellingen. Een interne e-mail van SURFmarket, waarin zij onderzoekt of het mogelijk is dat onderwijsinstellingen bepaalde prijsinformatie met haar delen, levert geen grond op voor opzegging of ontbinding van de overeenkomst door Turnitin.

Conclusie AG HvJ EU 9 november 2016, IEF 16382; IEFbe 1997; IT 2174; ECLI:EU:C:2016:843; Zaak C‑618/15 (concurrence tegen Samsung en Amazon) Procesrecht. Bevoegdheid. Verbintenissen uit onrechtmatige daad. Selectief distributienetwerk met verbod op online doorverkoop buiten een netwerk. Concurrence is een elektronicadetailhandel met een winkel in Parijs en verkoop via een website. Zij heeft met verweerster Samsung een selectieve distributieovereenkomst gesloten voor de verkoop van Samsung-producten. Samsung verwijt nu verzoekster doorverkoop via een onlinemarktplaats het contractuele beding te schenden en beëindigt de relatie. Vordering tot staking van de onrechtmatige verstoring. Aanknopingspunt schadebrengende feit. Conclusie AG:

Artikel 5, punt 3, van EEX-Vo moet aldus worden uitgelegd dat, in geval van schending van het verbod op verkoop buiten een exclusief distributienetwerk door middel van een online aanbod, op websites in verschillende lidstaten, van producten die onder het exclusieve recht vallen, als de plaats waar het schadebrengende feit zich heeft voorgedaan moet worden aangemerkt: de plaats waar de houder van het exclusieve distributierecht te maken heeft met een verkoopdaling, welke plaats samenvalt met het grondgebied waarop zijn recht wordt beschermd. De oorsprong van de websites waar de betrokken producten op worden aangeboden, is niet relevant bij de vaststelling van de rechterlijke bevoegdheid.