Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 18 december 2019, IEF 18900, IT 2976; (ASE tegen ProRail en Siemens) Kort geding. ASE heeft een systeem ontwikkeld waarmee reizigersstromen op treinstations in kaart worden gebracht, het systeem 'PAS' (Pedestrian Analytic System). ProRail is verantwoordelijk voor de sporen en de perrons van de treinen in Nederland. In 2016 is PAS van ASE op een aantal stations geïnstalleerd. ProRail heeft in 2019 een Europese niet-openbare aanbestedingsprocedure georganiseerd voor de levering van een meetsysteem op de stations in Nederland waar zo'n systeem nog niet is, en het beheer van het door ASE in onderaanneming geïnstalleerde systeem PAS. ASE is van mening dat PAS een bedrijfsgeheim is in de zin van de Wet bescherming bedrijfsgeheimen. ASE verwijt ProRail dat zij haar bedrijfsgeheim openbaar heeft gemaaktin de aanbestedings-documenten, en dan vooral in de vraagspecificatie. De vorderingen worden afgewezen. De software die is toegepast voor de functie treindetectie zijn niet bekend gemaakt. Ook zijn er geen aanwijzingen dat de dataopslag en structuur van de server van ASE in de aanbestedingsstukken zijn geopenbaard. Wat overblijft, zijn ingredienten van het systeem die op zichzelf en samen bezien geen geheime informatie betreffen.

HvJ EU 19 december 2019, IEF 18898, IT 2974, IEFbe 3007; ECLI:EU:C:2019:1111 (NUV tegen Tom Kabinet) Beantwoording van de prejudiciële vragen [IEF 17593] en [IEF 18676] in een geding over het tegen betaling beschikbaar stellen van e‑books door middel van downloaden voor gebruik voor onbeperkte tijd. Kan dit al dan niet een distributiehandeling zijn in de zin van artikel 4(1) Auteursrechtrichtlijn? Geoordeeld wordt dat “de levering aan het publiek van een voor onbeperkte tijd te gebruiken e-book via een downloadlink” niet onder het distributierecht valt, maar onder het recht van “mededeling aan het publiek”.

De ‘eigenaar’ van een legaal gedownload exemplaar van een e-book mag dat niet aan een derde  doorverkopen. Dat is de consequentie van de uitspraak van het Hof van Justitie van de EU van 19 december 2019, schrijft Dirk Visser vandaag op Mr-online. Het Hof is van oordeel dat “de levering aan het publiek van een voor onbeperkte tijd te gebruiken e-book via een downloadlink” niet valt onder het distributierecht, maar onder het recht van “mededeling aan het publiek”. Het cruciale verschil is dat het ‘distributierecht’ na de eerste ‘verkoop’ is ‘uitgeput’ en dat het betreffende exemplaar vervolgens mag worden doorverkocht.
Lees hier verder.

Hof Arnhem-Leeuwarden 3 december 2019, IT 2972; ECLI:NL:GHARL:2019:10344 (Liander tegen Nedcool) Nedcool is een onderneming die zich bezig houdt met het opslaan van allerhande levensmiddelen, waaronder voornamelijk appels en peren. Nedcool breidt uit met een extra koelhuis en vraagt Liander om verzwaring van de bestaande aansluiting op het elektriciteitsnet. De op 8 maart 2018 door Liander uitgebrachte offerte wordt op 9 maart 2018 door Nedcool geaccepteerd. Vervolgens laat Liander weten dat de uitvoering van de werkzaamheden op zijn vroegst in de week van 24 tot en met 28 september 2018 kunnen plaatsvinden. Dat is voor Nedcool niet acceptabel. Ze sommeren Liander de aansluiting al op 13 juli klaar te hebben. Het vonnis van de voorzieningenrechter van 25 juni 2018 ECLI:NL:RBGEL:2018:3667 wordt bekrachtigd. Volgens artikel 23 Elektriciteitswet is de maximale termijn van een verzwaarde aansluiting 18 weken.

Op 18 december 2019 is de consultatie gestart over beleid in voorbereiding met betrekking tot modernisering van de Rijksoctrooiwet 1995. De voorstellen die ter consultatie worden aangeboden zijn een eerste stap om de Rijksoctrooiwet 1995 toegankelijker te maken voor met name het mkb. Daarmee wordt opvolging gegeven aan aanbevelingen uit de Evaluatie va het Intellectuele Eigendomsbeleid uit 2018. Het Ministerie van Economische Zaken en Klimaat beoogt met de voorstellen de drempel te verlagen om te kiezen voor octrooi-bescherming in het nationale systeem. Dat kan bijvoorbeeld door procedures te vereenvoudigen, de waarde van een rijksoctrooi te vergroten en de mogelijkheden voor handhaving te verbeteren. Tegelijkertijd wordt gekeken waar administratieve lasten kunnen worden verlaagd door bijvoorbeeld onnodige vormvoorschriften te schrappen.

SGOA 14 september 2018, IT 2970; (Leverancier tegen dienstapotheek) Leverancier levert softwarepakketten aan medische zorginstellingen, waaronder een pakket voor apothekers. Gedaagde is een dienstapotheek die geneesmiddelen buiten reguliere winkeltijden verstrekt. De rechtsvoorgangster van leverancier heeft met de apotheek een licentieovereenkomst en een onderhoudsovereenkomst voor het softwarepakket afgesloten. Deze overeenkomsten zijn voortgezet door leverancier. Voorts heeft leverancier hostingdiensten verleend en heeft zij aan de apotheek apparatuur ter beschikking gesteld. In mei 2017 gaat de apotheek over op een ander systeem en server. Leverancier stelt dat de overeenkomst tot 31 december 2017 doorloopt, ook het software- systeem stond tot en met die datum beschikbaar. Dit stoot af op het feit dat de dienstapotheek, met ondersteuning van eiseres, in mei 2017 naar een ander systeem is gemigreerd en de server is opgehaald door leverancier. Naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid is het onaanvaardbaar dat verweerster zou worden verplicht de over het gehele jaar 2017 door eiseres in rekening gebrachte vergoeding te betalen.

Hof Arnhem-Leeuwarden 3 december 2019, IT 2969; ECLI:NL:GHARL:2019:10345 (Appellant tegen financiële instellingen) Er zijn door de financiële instellingen bijzonderheidscodes geregistreerd bij het CKI naar aanleiding van de betalingsachterstanden van appellant. Appellant heeft in het kader van zijn verzoek tot verwijdering van deze gegevens een beroep gedaan op de AVG. Vooropgesteld wordt dat een registratie van persoonsgegevens in het CKI van de Stichting BKR is aan te merken als registratie op grond van een wettelijke plicht conform de AVG. De betrokkene staat dan niet het in de verordening neergelegde recht op gegevenswassing ter beschikking en ook niet het recht van bezwaar. Ook dan dient de verwerking van persoonsgegevens echter te voldoen aan de eisen proportionaliteit en subsidiariteit en is, gelet op de aard van de inbreuk op de privacy, een belangenafweging van geval tot geval nodig.

Hof Arnhem-Leeuwarden 10 december 2019, IT 2968; ECLI:NL:GHARL:2019:10635 (Appellant tegen Your Holding) Kort geding. Your Holding is een moederbedrijf van onder meer Starthosting dat enkele websites exploiteert. De websites zijn gericht op vrouwen met een kinderwens die op zoek zijn naar een spermadonor. Op de websites zijn door een derde berichten geplaatst waarin wordt gesteld dat appellant een erfelijke autistische afwijking zou verzwijgen. Naar aanleiding hiervan heeft appellant Your Holding verzocht om diverse gegevens van twee met naam en adres genoemde personen, waaronder betaalgegevens en IP-adressen. Dit heeft Your Holding geweigerd. Volgens appellant heeft Your Holding inbreukmakend gehandeld door de onrechtmatige uitlatingen op haar websites. Dit wordt echter door appellant niet aannemelijk gemaakt. Er is geen sprake van onrechtmatig handelen jegens appellant, gelet op het feit dat er enige aanwijzing ontbreekt, waaruit zou kunnen voortvloeien dat er van het verzwijgen van de stoornis Asperger door appellant jegens wensmoeders geen sprake is geweest. Van de genoemde publicaties is niet gebleken, gezien het bericht in hoger beroep niet in de producties was opgenomen en er ook niet naar werd verwezen.

Hof Den Haag 26 november 2019, IEF 18889, IT 2967; ECLI.NL:GHDHA:2019:3064 (Mocreate tegen Samsung) Samsung en Mocreate zijn een samenwerking aangegaan. Mocreate verzorgde diverse websites voor Samsung en heeft daarnaast de Go App ontwikkeld. Bij vaststellings- en licentieovereenkomst is tussen partijen afgesproken dat de intellectuele eigendomsrechten van de producten bij Samsung berusten en dat Mocretae een exclusieve licentie houdt. Upday Duitsland heeft vervolgens de Upday App voor Samsung ontwikkeld. Mocreate heeft de Go App ge-rebrand tot de Skoep App. Het geschil dat tussen partijen is ontstaan spitst zich toe op een bepaling in de licentieovereenkomst waarin staat dat Samsung "op geen enkele wijze (noch voor zichzelf noch voor of door derden) een applicatie zal ontwikkelen, beheren of ter beschikking stellen welke gelijk is aan de Go App".

Hof Arnhem-Leeuwarden 10 december 2019, IEF 18888, IT 2966; ECLI:NL:GHARL:2019:10564 (Haerst tegen Lizard Apps) Partijen twisten over de vraag of op de proceskostenveroordeling in eerste instantie artikel 1019h Rv (Haerst) of artikel 237 e.v. Rv (Lizard Apps) van toepassing is. Lizard Apps heeft aan haar vordering een inbreuk op het haar toekomende auteursrecht op de door Haerst gebruikte software ten grondslag gelegd. Zij heeft een verbod ten laste van Haerst gevorderd verdere inbreuken op haar auteursrecht te maken. Daarmee is sprake van een vordering tot handhaving van een auteursrecht, wat betekent dat de artikelen 1019-1019i Rv van toepassing zijn. Dat Haerst als verweer heeft gevoerd dat zij op grond van een licentieovereenkomst gerechtigd was de auteursrechtelijk beschermde software te gebruiken, verandert niet het karakter van de handhavingsvordering. Voor de toewijsbaarheid van de vordering was weliswaar beslissend of de licentieovereenkomst al of niet kon worden opgezegd, een vraag uit het algemene verbintenissenrecht, maar die omstandigheid doet er niet aan af dat de grondslag van de vordering handhaving van het aan Lizard Apps toekomende auteursrecht was. Dat betekent dat de proceskostenveroordeling moet worden vastgesteld op grond van artikel 1019h Rv. Het daarop ziende verweer van Lizard Apps wordt verworpen.