Dossiers

Vrz. Rb Limburg 27 december 2021, IT 3784; ECLI:NL:RBLIM:2021:9935 (Eiseres tegen BLG Wonen) Kort geding. Eiseres vordert veroordeling van het BLG tot verwijdering van twee negatieve BKR-registraties, omdat zij het geregistreerd houden hiervan na een belangenafweging en gezien bijzondere omstandigheden disproportioneel acht. BLG betwist dit en de voorzieningenrechter is van oordeel dat de omstandigheid dat eiseres geen hypotheek kan krijgen onvoldoende is om een BKR-registratie te verwijderen. Daarnaast heeft eiseres onvoldoende aannemelijk gemaakt dat zij voor het verkrijgen van een andere woonruimte is aangewezen op een financiering van een hypotheekverstrekker. Deze bijzondere omstandigheden van eiseres, als hiervan al sprake is, wegen niet op tegen het belang van BLG en overige kredietaanbieders om een volledig beeld te kunnen vormen van het in strijd met de kredietvoorwaarden handelen van eiseres.

Ktr. Rechtbank Midden-Nederland 20 januari 2022, IT 3780; ECLI:NL:RBMNE:2022:91 (Beveiligingscamera) Kort geding. De achtertuinen van partijen grenzen aan elkaar. Gedaagde heeft een camera aan de achtergevel van zijn woning bevestigd. Eiser stelt dat deze camera op zijn achtertuin is gericht en daardoor inbreuk maakt op zijn privacy / persoonlijke levenssfeer. Eiser vordert dat de camera in kwestie wordt verwijderd. De kantonrechter oordeelt dat het spoedeisend belang bij toewijzing van de vordering ontbreekt omdat de camera al ongeveer tweeënhalf jaar geleden is geplaatst. Ook indien spoedeisend belang wel zou worden aangenomen, is niet aannemelijk dat er sprake is van een onrechtmatige op de privacy / persoonlijke levenssfeer van eiser inbreukmakende situatie. Onderzoek ter plaatse heeft bewezen dat de camera slechts de tuin van gedaagde in beeld brengt. Wanneer deze handmatig flink naar links wordt gedraaid, komt ook de erfafscheiding met een deel van de tuin van eiser in beeld. De enkele mogelijkheid dat de tuin van eiser voor een deel handmatig in zicht kan worden gebracht, is onvoldoende om de onrechtmatigheid van het plaatsen van de camera zonder meer aan te nemen. De vordering van eiser wordt afgewezen.

De Algemene Verordening Gegevensbescherming vierde in 2021 alweer haar derde verjaardag. Privacy is dan ook een onderwerp dat binnen de meeste organisaties niet meer is weg te denken. 
De ontwikkelingen binnen dit rechtsgebied gaan bovendien razendsnel. De Europese- en nationale wetgevers zitten niet stil en hetzelfde kan gezegd worden over de toezichthouders. Ook lijken steeds meer particulieren en bedrijven de gang naar de rechter te vinden als het gaat over privacy. Om uw geheugen op te frissen, treft u in deze jaarupdate van Louwers Advocaten een overzicht van interessante juridische ontwikkelingen die zich in 2021 binnen dit rechtsgebied hebben voorgedaan.

In deze bijdrage uit het NJB worden enkele juridische aspecten van deepfakes besproken, oftewel niet van echt te onderscheiden nep (-beelden en/of -geluiden).

Gekeken wordt naar de positie van de makers van deepfakes, de makers van materiaal dat in deepfakes wordt verwerkt en gedeepfakete personen en hun nabestaanden. De nadruk ligt hierbij op de aard en de omvang van de rechten en de belangen van die betrokkenen, niet op de juridische en praktische handhavings(on)mogelijkheden.

Ktr. Rechtbank Rotterdam 30 december 2021, IT 3778; ECLI:NL:RBROT:2021:13199 (Bol.com tegen Gedaagde) Bol.com vordert dat gedaagde wordt veroordeeld om aan bol.com € 231,92 te betalen, met de wettelijke rente over € 186,79. Partijen zijn het erover eens dat gedaagde een product heeft besteld bij Bol.com voor het bedrag van € 186,79. Gedaagde voert echter als verweer dat hij dit product heeft geretourneerd maar dat hij geen retourneringsbewijs heeft ontvangen. Uit artikel 6:230o lid 5 Burgerlijk Wetboek volgt dat het aan gedaagde is om te bewijzen dat hij (1) de retournering tijdig heeft aangemeld en (2) het product heeft teruggestuurd naar Bol.com. Naar het oordeel van de kantonrechter heeft gedaagde niet aangetoond dat hij de retournering tijdig heeft aangemeld en ook niet dat hij het product tijdig heeft teruggezonden. Gedaagde heeft het een en ander niet weersproken, want hij is niet op de zitting verschenen en hij heeft ook niet op de akte van Bol.com gereageerd. De kantonrechter ziet geen aanleiding om hem in de gelegenheid te stellen nader bewijs te leveren van zijn standpunten. Zijn verweer wordt daarom verworpen en de vordering van Bol.com wordt toegewezen. 

Rechtbank Amsterdam 29 december 2021, IT 3773; ECLI:NLRBAMS:2021:7647 (The Privacy Collective tegen Oracle en Salesforce) The Privacy Collective (TPC) treedt in deze zaak op ten behoeve van Nederlandse internetgebruikers. Zij stelt dat de softwarebedrijven Oracle en Salesforce de privacy van 10 miljoen Nederlandse internetgebruikers hebben geschonden. De wijze waarop dat volgens TPC is gebeurd, wordt kort in het vonnis beschreven (2.1-2.3). In deze zaak wordt een schadevergoeding van in totaal 11 miljard euro gevorderd op grond van de Wet afwikkeling Massaschade in collectieve actie (WAMCA). In deze fase van het geding is de voorvraag aan de orde of TPC volgens de regels van de WAMCA ontvankelijk is in haar vorderingen. Daarbij geldt als eis dat een claimstichting moet kunnen aantonen voldoende representatief te zijn. TPC kan echter niet aantonen dat haar vorderingen voldoende door belanghebbenden worden ondersteund. Zij heeft op haar website het volgende vermeld:

HR 3 december 2021, IT 3776; ECLI:NL:HR:1814 (Verzoeker tegen Hoist) Deze prejudiciële beslissing gaat over de vraag aan welke van de in art. 6 AVG genoemde gronden een registratie bij de Stichting Bureau Kredietregistratie (hierna: het BKR) moet worden getoetst. Vindt registratie bij het BKR plaats ter nakoming van een wettelijke plicht in de zin van art. 6 lid 1, onder c, AVG of ter behartiging van gerechtvaardigde belangen van de verwerkingsverantwoordelijke of een derde in de zin van art. 6 lid 1, onder f, AVG? Het antwoord op deze vraag is onder meer van belang voor de aanspraak van de kredietnemer op het wissen van zijn persoonsgegevens op grond van art. 17 AVG, en voor de mogelijkheid van de kredietnemer om bezwaar te maken tegen de verwerking van zijn persoonsgegevens op grond van art. 21 AVG. De HR oordeelt als volgt:

Vrz. Rechtbank Overijssel 9 december 2021, IT 3772; ECLI:NL:RBOVE:2021:4757 (Toestemming RvC) Kort geding. De mondelinge behandeling heeft plaatsgevonden op 30 november 2021. Na afloop van de zitting is vonnis bepaald. Het vonnis wordt heden bij vervroeging uitgesproken. Eiseres vordert o.a. dat gedaagde niet zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de RvC van eiseres telefonisch, via social media, schriftelijk, in persoon of anderszins contact mag opnemen met leden van het bestuur, de RvC van eiseres, hun familieleden, huisgenoten en medewerkers. Zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de RvC van eiseres op andere wijze bemoeienis te hebben of interventies te plegen bij eiseres en haar (klein)dochter-vennootschappen en locatieverboden op bepaalde adressen. De voorzieningenrechter wijst de vorderingen toe.

Tijdens wat nutteloos tijdverdrijf op social media kreeg ik een melding dat het privacybeleid van Instagram is aangepast. Het bleek alleen te gaan om een wijziging van de naam van moederbedrijf Facebook in Meta, onder verwijzing naar het metaversum en de visie daarop van Mark Zuckerberg. Als het aan hem ligt bestaat de toekomst uit een 3D versie van het internet bewoond door onze avatars; een transcendente, online werkelijkheid die onder supervisie van Meta wordt gebouwd. Social media, gamen, werken en online winkelen vinden straks niet meer plaats achter een scherm, maar in het metaversum waar we in een zelfgekozen gedaante een tweede leven leiden. Op bezoek gaan bij oma in het bejaardentehuis is niet meer nodig. De kleinkinderen ontmoeten kan immers ook ‘live’ in het metaversum. Teleporteren is geen science fiction meer, maar een realiteit in het metaverse. In een reclamevideo op de Meta website zit oma met een VR-bril op de bank.

Lees verder >>

Ktr. Rechtbank Amsterdam 12 november 2021, IEF 20463, IT 3771; ECLI:NL:RBAMS:2021:6491 (inbreuk geheimhoudingsbeding) Werknemer doet met kennis uit de dataroom van zijn werkgever zelf een bod op een onderneming. Werkgever is hierachter gekomen door de e-mails van werknemers te lezen. De werkgever vordert een verklaring voor recht dat de vaststellingsovereenkomst rechtsgeldig vernietigd is en dat de ex-werknemers wanprestatie hebben gepleegd. De ex-werknemers vorderen een verklaring voor recht dat de werkgever onrechtmatig heeft gehandeld door zich toegang te verschaffen tot hun e-mail. De kantonrechter oordeelt dat het openen door werkgever van de e-mail van werknemers als een inbreuk op de privacy moet worden beschouwd.