Privacy  

Vzr. Rechtbank Overijssel 31 januari 2018, IT 2510; ECLI:NL:RBOVE:2018:736 (Eiser tegen Wehkamp) Persoonsgegevens. Eiser heeft in 2017 een door Wehkamp in 2008 verstrekte lening afgelost. Deze lening is op naam van eiser geregistreerd in het CKI met de codering A2 bij het BKR. Eiser vordert Wehkamp te veroordelen de negatieve BKR-registratie te verwijderen. Een belangenafweging leidt ertoe dat Wehkamp wordt veroordeeld de registratie te verwijderen. De negatieve registratie is niet in het belang van Wehkamp. Eiser heeft daarentegen groot belang bij verwijdering van de registratie. Eiser zal geen hypothecaire lening kunnen krijgen door de registratie. De vordering wordt toegewezen. 

BGH 27 Februar 2018, IEF 17530; IEFbe 2489; IT 2504; VI ZR 489/16 (Google.de) Uit het persbericht: Het BGH heeft besloten dat Google niet verplicht is vóór het tonen van zoekresultaten of deze inhoud een inbreuk op persoonlijke levenssfeer vormt. De zoekmachine moet pas eerst reageren wanneer er een concrete aanwijziging is voor een duidelijk en op het eerste gezicht kenbare inbreuk op de persoonlijke levenssfeer.

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 9 februari 2018, IT 2503; ECLI:NL:RBMNE:2018:651 (Eiseres tegen De Volksbank) Privacy. Persoonsgegevens. Eiseres staat negatief geregistreerd in het Centraal Krediet Informatiesysteem (CKI) van het BKR. Zij vordert de registratie te verwijderen, omdat zij na haar overstap naar de ING vergeten is de rekening bij de Volksbank op te zeggen. Een belangenafweging leidt er toe dat de Volksbank de codering niet hoeft te verwijderen. Eiseres moet hebben geweten dat sprake was van een ongeoorloofde roodstand. Zij heeft ook niet aannemelijk gemaakt dat haar financiële situatie nu goed is en dat zij geen financiering heeft gekregen door de codering alleen. De vordering wordt afgewezen.

Rechtbank Oost-Brabant 14 november 2017, IT 2499; ECLI:NL:RBOBR:2017:6930 (Verzoekster tegen HDV) Privacy. Persoonsgegevens. Verzoekster staat negatief geregistreerd in het Centraal Krediet Informatiesysteem (CKI) van de BKR. Zij verzoekt de rechtbank HDV te bevelen primair de registratie en secundair de bijzonderheidscodes uit het CKI te verwijderen, omdat zij niet tijdig en schriftelijk gewaarschuwd is dat verder uitstel van betaling zou leiden tot een achterstandsvermelding bij de BKR. Zij stelt dat de registratie niet met inachtneming van het Wbp op een zorgvuldige wijze heeft plaatsgevonden, waardoor ze in haar belangen is geschaad. Voor het primaire verzoek bestaat geen (wettelijke grondslag) en wordt afgewezen. Nu HDV geen blijk heeft gegeven van het adequaat versturen van de achterstandsbrieven en evenmin door HDV is aangetoond dat verzoekster de achterstandsbrieven heeft ontvangen, kan niet worden vastgesteld dat HDV heeft voldaan aan het vereiste van de waarschuwing. Het secundaire verzoek wordt toegewezen.

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 7 februari 2018, IT 2500; ECLI:NL:RBMNE:2018:640 (Eiser tegen Rabobank) Privacy. Persoonsgegevens. Er is een achterstand op de betaalrekening van eiser bij Rabobank ontstaan. Rabobank heeft in aangetekende brieven aan eiser vermeld dat indien betaling uitblijft, zij verplicht is het saldotekort te melden bij het BKR. Dit heeft niet tot het aanzuiveren van het tekort geleid, dus heeft Rabobank een BKR-melding gedaan. Eiser heeft in overleg met Rabobank gepoogd zijn financiën op orde te brengen. In samenspraak met de bank heeft hij zijn huis te koop gezet om lagere woonlasten te krijgen. Na aanzuivering van het tekort is de registratie afgemeld, maar blijft deze nog vijf jaar zichtbaar. Eiser vordert verwijdering van de BKR-registratie. Bij BKR-registraties moet zijn voldaan aan de beginselen van proportionaliteit en subsidiariteit. De individuele belangen van eiser wegen zwaarder dan de algemene kredietregistratiebelangen. De vordering wordt toegewezen.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 6 februari 2018, IT 2491; ECLI:NL:RBAMS:2018:575 (Taxichauffeur tegen Gemeente Amsterdam) Privacy. Na een geweldsincident met een verkeersregelaar is de chaffeurskaart van eiser, die taxichauffeur is, ingetrokken. Nadat eiser door de rechter is vrijgsproken van de ten laste gelegde feiten is hem een nieuwe chauffeurskaart verleend. Eiser heeft de Gemeente Amsterdam verzocht de registraties van de incidenten te verwijderen. De gemeente heeft aan de registraties toegevoegd dat eiser is vrijgesproken, maar handhaaft de registraties. Eiser vordert zonder succes verwijdering van de registraties. Omdat het gaat om gegevensverwerking door een bestuursorgaan moet eiser de bestuursrechtelijke route moet volgen en is hij bij de voorzieningenrechter aan het verkeerde adres. Ook indien zijn vordering wel in dit geding had kunnen worden geoordeeld, zou eiser niet geholpen zijn. 

Rechtbank Rotterdam 7 februari 2018, IT 2496; LS&R 1577; ECLI:NL:RBROT:2018:984 (Medisch dossier overleden moeder) Privacy. Medisch dossier. Eiser heeft aangifte gedaan tegen twee verpleegkundigen die bij zijn, inmiddels overleden, moeder betrokken zijn geweest bij de medische behandeling en zorg. Eiser heeft een huisarts verzocht om (delen van) het medisch dossier van zijn moeder aan hem te verstrekken. De huisarts heeft hier geen gehoor aan gegeven. Het belang van eiser om de kwaliteit van het medisch handelen te laten toetsen door een (tucht)rechter, kan in voldoende mate worden gediend door een onafhankelijke (huis)arts het medisch dossier van de moeder van eiser te laten inzien met het verzoek antwoord te geven op concrete vragen ten aanzien van de behandeling van zijn moeder. Een verdergaand recht op inzage in/afschrift van het medisch dossier na overlijden zou het beroepsgeheim in belangrijke mate kunnen uithollen. De vordering wordt dan ook in zoverre toegewezen.

Hof 's-Hertogenbosch 1 februari 2018, IT 2489; ECLI:NL:GHSHE:2018:363 (Appellant tegen Bankiers N.V.) Privacy. Nadat de bankrelatie tussen partijen is opgezegd, heeft appellant de bank om een overzicht en afschrift van al zijn, door de bank verwerkte, persoonsgegevens gevraagd. De bank heeft appellant de persoonsgegevens verschaft die zij stelt verwerkt te hebben. Het verzoek van appellant tot verschaffing van een volledig overzicht van de persoonsgegevens en de doeleinden van verwerking, wordt door de rechtbank afgewezen. Het Hof van Justitie interpreteert het begrip persoonsgegevens namelijk restrictief. Het hof neemt het IND arrest tot uitgangspunt. Er is in het onderhavige geval sprake van een 'fishing expedition', nu appellant slechts een algemeen verzoek heeft gedaan, zonder verduidelijking te geven waar hij meer duidelijkheid over wenst. De beschikking van de rechtbank wordt bekrachtigd.

EHRM 9 januari 2018, IT 2485; IEFbe 2481; Application nos. 1874/13 en 8567/13 (López Ribalda en anderen tegen Spanje) Een filiaalmanager van een Spaanse supermarkt merkte enkele onregelmatigheden op tussen voorraadniveaus van de supermarkt en wat er dagelijks werd verkocht. Om de economische verliezen te onderzoeken heeft hij zowel zichtbare als verborgen bewakingscamera's geïnstalleerd. De cassières werden op de hoogte gesteld van de aanwezigheid van de zichtbare, maar niet van de onzichtbare camera's. Alle werknemers die verdacht werden van diefstal werden opgeroepen voor individuele vergaderingen. Tijdens deze vergaderingen erkenden de eisers in deze zaak hun betrokkenheid bij de diefstallen. Eisers vochten hun ontslag aan met een beroep op inbreuk op hun privacy. De nationale gerechten oordeelden dat de inbreuk gerechtvaardigd was. Het Hof oordeelt dat het gebruik van de bewakingscamera's niet proportioneel was. De kassières waren niet op de hoogte van het bestaan van de verborgen camera's en het doel van deze camera's.

EHRM 28 november 2017, IT 2484; IEFbe 2480; Application no. 70838/13 (Antović en Mirković tegen Montenegro) Privacy. De school voor wiskunde van de universiteit van Montenegro heeft camera’s opgehangen in de hoorcollegezalen om de veiligheid van studenten en eigendommen te waarborgen. Hiertegen hebben eisers een klacht ingediend bij de nationale DPA. De universiteit heeft op bevel van de DPA de camera’s uit de hoorcollegezalen verwijderd. Eisers vorderde compensatie van de universiteit voor de inbreuk op hun privacy. De nationale gerechten wijzen de vordering af. Het EHRM oordeelt dat de universiteit een ongerechtvaardigde inbreuk heeft gemaakt op het recht op privacy van eisers. Er was geen reden om aan te nemen dat de studenten of eigendommen in gevaar waren. Er is dus geen rechtvaardiging voor het plaatsen van de camera’s. De vorderingen van eisers worden toegewezen.