Dossiers

Vzr. Rechtbank Amsterdam 15 februari 2019, IEF 18570, IT 2816; ECLI:NL:RBAMS:2019:3831 (Wedel Software tegen Bauer Media) Kort geding. Uitleg licentieovereenkomst software. Vordering staken inbreuk auteursrechten afgewezen. Wedel is een bedrijf in software voor radio- en televisiezenders. Zij heeft MediaSales Software ontwikkeld, waarmee radiostations op eenvoudige wijze radiocommercials kunnen inplannen en uitzenden. Bauer houdt zich bezig met de exploitatie van radiostations. Partijen zijn in 2014 een ‘Financial Agreement’ en een ‘License Agreement’ overeengekomen, voor het gebruik van de MediaSales software van Wedel door Bauer. Het geding gaat om de vraag of Bauer op grond van de License Agreement gerechtigd is tot toevoeging van extra radiozenders voor het gebruik van de software van Wedel, al dan niet tegen betaling, en zo nee, wat daarvan de gevolgen zijn. De License Agreement kan het gebruik van de software voor meer dan 72 zenders impliceren. Er is geen specifieke redelijke tegenprestatie gevraagd, maar slechts gedreigd met algehele beëindiging van de dienstverlening. Gevraagde voorzieningen worden afgewezen.

Hof Den Haag 2 juli 2019, IEF 18563, IT&R 2815; ECLI:NL:GHDHA:2019:1682 (KPN tegen Tele2) Telecommunicatiewet. Internet. Tele2 verwijt aan KPN dat zij in de jaren 2000-2003 geen gedeelde toegang tot het aansluitnetwerk heeft versterkt, waardoor Tele2 geen internet via ADSL kon aanbieden en marktaandeel zou hebben misgelopen. Tele2 heeft de normschending in drie periodes onderverdeeld. Slechts over de periode 1 juli 2000 tot 1 september 2000 heeft KPN onrechtmatig gehandeld, de rest is verjaard. Het hof verwijst de zaak naar de rol van 10 september 2019.

Conclusie AG HR 24 mei 2019, IEF 18557, IT 2814; ECLI:NL:PHR:2019:718 (Ryanair heeft PR Aviation) Contractenrecht. Deze databankzaak loopt inmiddels 11 jaar. Het gaat om de vraag of PR Aviation de gebruiksvoorwaarden op de site van Ryanair heeft geaccepteerd. Het Haagse hof [IEF 17459] oordeelde eerder dat de gebruiksvoorwaarden naar het toepasselijke Ierse recht niet zijn overeengekomen. Het enkel doorklikken op de website is onvoldoende voor de conclusie dat een redelijk persoon de voorwaarden wilde aanvaarden. In deze tweede cassatie betoogt Ryanair dat dit oordeel in strijd is met art. 9 van de Richtlijn elektronische handel.

Inhoudsopgave van Computerrecht 2019, afl. 3.

Rechtbank Den Haag 19 juni 2019, IEF 18555, RB 3326, IT 2812; ECLI:NL:RBDHA:2019:6247 (Transocean tegen Eurotex) Uitleg vaststellingsovereenkomst. Gebruik tekens na beëindigen lidmaatschap. Metatags. Eiser Transocean is een vereniging van producenten van scheepsverf en houdster van diverse woord- en beeldmerken. Verweerder Eurotex c.s. heeft met Transocean een ‘membership agreement’ gesloten voor het exclusieve gebruik van specifieke knowhow en merken van Transocean. Eurotex heeft met metatags geen inbreuk gemaakt op de merkrechten van Transocean, er is geen sprake van reclame. De metatags zijn verwerkt in de broncode van de website, maar zijn op de website zelf niet zichtbaar. Er kan niet zonder meer worden aangenomen dat het gebruik daarvan een van de functies van het merk aantast en/of door het gebruik van de metatags bij het publiek verwarring kan ontstaan. De vorderingen worden afgewezen.

HR 28 juni 2019, IEF 18554, IT 2811; ECLI:NL:HR:2019:1044 (Pretium tegen Reporters Online) Art. 81 lid 1 RO. Onrechtmatige daad. Freelance journalist deed onderzoek naar Pretium, een aanbieder van telecommunicatie, en haar eigenaar/directeur. Hij publiceerde hierover op een website in de vorm van een 'webboek'. Vordering tot verwijdering van de gehele publicatie (webboek) is afgewezen [IEF 17466].  AG acht klachten van Pretium ongegrond en concludeert tot verwerping van het cassatieberoep [IEF 18512]. Cassatieberoep wordt verworpen. Klachten kunnen niet tot cassatie leiden. Dit behoeft, gezien art. 81 lid 1 RO, geen nadere motivering nu de klachten niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

BGH 21 februari 2019, IEF 18550, IEFbe 2907, IT 2809; C-264/19 (Constantin Film Verleih tegen YouTube en Google) Via MinBuza. Intellectuele eigendom. Exclusieve gebruiksrechten. Uitlegging van het Unierecht, artikel 267 VWEU. Internetplatform. Verzoekster, Constantin Film Verleih, is een Duitse onderneming die stelt houdster te zijn van de exclusieve gebruiksrechten van twee films. Verzoekster eist dat het internetplatform YouTube en de moedermaatschappij Google informatie verstrekken over het e-mailadres, het telefoonnummer en het IP-adres van gebruikers die de betrokken films illegaal op YouTube hebben geüpload. Er is twijfel of de verzochte informatie valt onder het begrip “de naam en het adres” in de zin van artikel 8(2)a) van de richtlijn. Enerzijds zouden deze gegevens het enige doeltreffende middel voor de handhaving van intellectuele eigendomsrechten kunnen vormen, anderzijds zijn IP-adressen persoonsgegevens.

Hof Amsterdam 11 juni 2019, IT 2808; ECLI:NL:GHAMS:2019:1957 (X tegen ING) Verzoek tot verwijdering BKR-registratie op grond van de Wet bescherming persoonsgegevens. Appellante X heeft in 2005 met haar toenmalige partner een doorlopend krediet afgesloten bij ING. Er onstaat een betalingsachterstand die leidt tot een BKR-registratie. X heeft een spaarsaldo die de schuld ruimschoots overstijgt. Door de registratie blijkt het onmogelijk om een nieuw huis te kopen. Ook al is sprake van termijnoverschrijding, om proceseconomische redenen wordt toch een inhoudelijk oordeel gegeven. De registratie van de achterstand is gelet op alle omstandigheden in strijd is met het beginsel van proportionaliteit. ING moet meewerken aan de verwijdering uit het CKI van het BKR van de codes A en 3 in de BKR-registratie.

Vzr. Rechtbank Den Haag 21 juni 2019, IEF 18545, IT 2807; ECLI:NL:RBDHA:2019:6271 (Haagse wijk- en woonzorg tegen X) Kort geding. Recht op vrijheid van meningsuiting versus recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer. Haagse wijk- en woonzorg (HWW) is een aanbieder van zorg. Gedaagde is de zus van een dame die tot haar overlijden gedurende acht maanden in een verzorgingshuis van HWW heeft gewoond. Gedaagde heeft na de dood van haar zus negatieve berichten en filmpjes op Facebook gepubliceerd. Gedaagde stelt dat ze hiermee misstanden in de (verpleeghuis)zorg aan de kaak wil stellen. In ieder geval een aantal van de uitlatingen die betrekking hebben op eiseres is onjuist of ongefundeerd en heeft een beledigend karakter. Dergelijke uitlatingen worden op geen enkele manier gerechtvaardigd door het gestelde doel dat gedaagde met het plaatsen van de berichten en de filmpjes nastreeft. Verwijten en beschuldigingen zijn als vaststaande feiten op een voor iedereen toegankelijke Facebookpagina gepubliceerd. De grenzen van het betamelijke zijn overschreden en er is onrechtmatig gehandeld. Dergelijke ongefundeerde beschuldigen kunnen een negatief effect hebben op de reputatie en de bedrijfsvoering van HWW.

Rechtbank Oost-Brabant 19 juni 2019, IEF 18544, IT 2806; (Relaxbaden tegen Carelife) Handelsnaam. Merkenrecht. Inbreuk. Relaxbaden houdt zich bezig met onder andere de in-en verkoop en installatie van infraroodsauna’s en brengt onder het merk NOBEL SAUNAS de infraroodsauna’s op de markt. Carelife is actief in de wellnessbranche en brengt onder meer therapeutische infraroodcabines en -sauna’s op de markt. Hiervoor maakt zij gebruik van de handelsnaam SuperSauna. Carelife heeft gebruik gemaakt van een betaalde zoekmachineadvertentiedienst van Google, genaamd AdWords. Carelife heeft in 2015 t/m 2018 gebruik gemaakt van de AdWords “nobel” en “nobel sauna” waarbij 3 advertenties als zoekresultaat werd getoond. Relaxbaden vordert de inbreuk op de merken van Relaxbaden te staken, waaronder het gebruik van de tekens “nobel” en/of “nobel sauna’(s)” als Google AdWords. Carelife betwist dat er sprake is van merkinbreuk. Het lukt Carelife niet het ontbreken van merkinbreuk aan te tonen en moet het gebruik van het teken staken en gestaakt houden, voor zover dat gebruik als Google Adwords een verwijzing naar een advertentie van Carelife oplevert.