MST krijgt slechts deel van de vooraf betaalde licentiekosten terug na opzegging contract met Solix

Rb. Overijssel 16 april 2025, IT 4848; ECLI:NL:RBOVE:2025:2459 (MST tegen Solix). MST is een stichting, waarin een ziekenhuis is ondergebracht en Solix is een softwareontwikkelaar. Zij hebben in 2021 drie overeenkomsten met elkaar gesloten: een softwarelicentieovereenkomst en twee overeenkomsten van opdracht: één voor de installatie van de software en een tweede voor de migratie van data. MST vordert – samengevat en primair – een verklaring voor recht dat de drie overeenkomsten buitengerechtelijk zijn ontbonden omdat Solix is tekortgeschoten in nakoming van haar verplichtingen, terugbetaling van het door haar aan Solix betaalde bedrag van € 228.934,00, betaling van een bedrag van € 78.219,71 aan schadevergoeding en betaling van de buitengerechtelijke incassokosten, proceskosten en wettelijke rente. Naar het oordeel van de rechtbank is van wanprestatie van Solix die ontbinding van de overeenkomsten rechtvaardigt, geen sprake. Het stond MST wel vrij de drie overeenkomsten op te zeggen. Omdat de licentie al was geleverd en de eerste opdracht al was afgerond, heeft MST geen recht op teruggave van de daarvoor betaalde bedragen. Met de tweede opdracht is nooit gestart en daarvoor is ook niets betaald. MST heeft alleen recht op terugbetaling van het bedrag dat is gemoeid met diensten zoals overeengekomen in de licentieovereenkomst die in verband met de opzegging ervan niet worden afgenomen, maar waarvoor zij al vooraf heeft betaald.

5.27. Gelet hierop heeft MST geen recht op terugbetaling van de € 200.000,00 die zij heeft betaald voor de licentie. Zoals de rechtbank hiervoor onder 5.10. heeft geoordeeld heeft Solix de licentie geleverd en kon zij daarover beschikken nu daarvoor het kunnen beschikken over een sleutel niet noodzakelijk is. Dat MST de overeenkomsten met Solix heeft opgezegd op het moment dat zowel de licentie was geleverd en SOW I was afgerond, maar voordat SOW II is gestart en afgerond, met als gevolg dat zij niets heeft aan de licentie en niet profiteert van de onder SOW I uitgevoerde werkzaamheden, maakt niet dat zij recht heeft op terugbetaling van het voor de licentie betaalde bedrag. Daarbij acht de rechtbank van belang dat dit niet alleen volgt uit artikel 8 lid 3 van de licentieovereenkomst, waarmee MST heeft ingestemd, maar dat het ook redelijk is nu Solix heeft gedaan waartoe zij was verplicht, namelijk het leveren van de licentie en dat, zoals de rechtbank hiervoor onder 5.19. heeft geoordeeld, van wanprestatie aan de zijde van Solix op grond waarvan MST tot ontbinding van de overeenkomsten mocht overgaan, geen sprake is.