DOSSIERS
Alle dossiers
Gepubliceerd op maandag 30 juli 2012
IT 833
De weergave van dit artikel is misschien niet optimaal, omdat deze is overgenomen uit onze oudere databank.

Vrijspraak na bom-tweet

Bijdrage van Matthias Dobbelaere, [red: deJuristen]. Op 6 januari 2010 plaatste Paul Chambers, een accountant, de volgende 'tweet' op Twitter: “Crap! Robin Hood airport is closed. You’ve got a week and a bit to get your shit together otherwise I’m blowing the airport sky high!!“. Later zou hij verklaren dat de tweet uit frustratie ontstond, en dat hij niet geloofde dat iemand zo’n ‘silly joke’ voor echt zou aannemen. 

Helaas voor Paul, is dat precies wat het ‘Doncaster magistrates court’ (UK) deed: Paul werd veroordeeld onder de Communications Act 2003 tot een (vrij beperkte) schadevergoeding. Wel verloor hij zijn job als gevolg van de uitspraak.

Twitter Joke Trial
Het leverde de zaak de bijnaam ‘Twitter Joke Trial’ op. Chambers, die op uitvoerige media-aandacht kon rekenen, ging in beroep bij het ‘Doncaster Crown Court’, maar kreeg ook daar het deksel op de neus. De zittende rechter, Jacqueline Davies, oordeelde dat de tweet weldegelijk als ‘dreigend’ overkwam, en dat hij moest weten dat mensen en instanties dit serieus zouden nemen. Ook een hoger beroep, ingesteld bij de ‘The High Court’, op 8 februari 2012, kon geen soelaas brengen.

Vrijspraak
Pas bij het instellen van het tweede hoger beroep (second High Court appeal, voor een panel van drie rechters) begon het tij te keren voor Chambers. Op 27 juli 2012 werd hij uiteindelijk vrijgesproken, met als opgave van reden: “The appeal against conviction will be allowed on the basis that this ‘tweet’ did not constitute or include a message of a menacing character; we cannot usefully take this aspect of the appeal further.” Dan toch geen dreigend karakter in de tweet.

Besluit
Een paar uur later kwam aan het licht dat het Openbaar Ministerie (‘Crown Prosecution Service’) de zaak liever liet vallen, maar hierin intern werd tegengehouden door hun diensthoofd. Een onderzoek tegen datzelfde hoofd werd intussen ingesteld.

Met deze uitspraak staan we alleszins weer een stapje dichter bij de vrijheid van meningsuiting, onder andere gewaarborgd in art. 10 EVRM (Europees Verdrag Rechten van de Mens). Wel kan men zich, los van de inhoudelijke beoordeling van de tweet, de vraag stellen of dezelfde uitspraak zou zijn bekomen, zonder de steun van bv’s (zoals Al Murray en Stephen Fry die zowel financieel als moreel bijdroegen). Anderzijds kan geargumenteerd worden dat rechtbanken en rechtshoven – eindelijk – hun kennis wat hebben vergroot rond de digitale kenniseconomie. Een woord van waarschuwing: in het Verenigd Koninkrijk (en net zoals in Nederland) leven dergelijke zaken veel meer dan in onze Belgische maatschappij. Het digitaal recht is er verweven met het recht van alledag. Of een bovenstaande uitspraak ook door ons Belgische hoven, met hun respectievelijke kennis, zou worden beslist, laat ik veiligheidshalve in het midden.

Bekijk hier de video (BBC).

Op andere blogs:
[red: deJuristen] (Vrijspraak na bom-tweet)