Publicatie foto zonder toestemming

Ktr. Rechtbank Amsterdam 12 maart 2020, IEF 19104, IT 3086; ECLI:NL:RBAMS:2020:1721 (Onrechtmatige publicatie foto) Gedaagde heeft op een website een recept geplaatst met een foto. Studio Lipov heeft de foto gemaakt en is de auteursrechthebbende. Eiseres heeft voor Nederland de exclusieve rechten op de foto gekregen.Gedaagde heeft de foto geopenbaard en bijgesneden zonder naamsvermelding en toestemming. Eiseres heeft aan gedaagde voor de foto een licentienota gestuurd, deze is onbetaald gebleven. De foto is inmiddels verwijderd. Gedaagde heeft hierdoor inbreuk gemaakt op de auteursrechten van eiseres en door deze inbreuk heeft eiseres schade geleden die zij vergoed wil hebben. Vastgesteld wordt dat de foto auteursrechtelijk beschermd is en dat eiseres het recht heeft om op te komen tegen het gebruik van de foto. Doordat de foto op de website van gedaagde heeft gestaan, heeft zij de foto geopenbaard en dat is zonder toestemming van eiseres niet toegestaan, zo volgt uit artikel 25 en 27A van de Aw. Dit maakt gedaagde schadeplichtig, ook als de foto in het verleden, zoals gedaagde aanvoert, vrij op internet verkrijgbaar is geweest. Feit blijft immers dat gedaagde geen toestemming heeft gekregen om de foto op haar website te plaatsen.

6. Vervolgens moet de vraag worden beantwoord of [gedaagde] inbreuk heeft gemaakt op het auteursrecht. [gedaagde] voert aan dat zij de foto en het recept heeft embedded van de website [internetsite] en die website ook als bronvermelding heeft genoemd, maar dat helpt haar niet. Het gaat erom dat de foto te zien is geweest op de website van [gedaagde] . Dit volgt onder meer uit productie 1 van [gedaagde] : daarop is een screenshot te zien van de website [internetsite] met daarop de foto en het bijbehorende recept. Doordat de foto op de website van [gedaagde] heeft gestaan heeft zij de foto geopenbaard en dat is zonder toestemming van [eiseres] niet toegestaan, zo volgt uit artikel 25 en 27A van de Auteurswet (Aw).

7. Dit maakt [gedaagde] schadeplichtig, ook als de foto in het verleden, zoals [gedaagde] aanvoert, vrij op internet verkrijgbaar is geweest en de eigenaar van [internetsite] niet door [eiseres] is benaderd. Feit blijft immers dat [gedaagde] geen toestemming heeft gekregen om de foto op haar website te plaatsen.
Voor de omvang van de schadevergoeding verwijst [eiseres] naar de tarieven die worden gehanteerd door de Stichting Foto Anoniem. Deze stichting heeft in augustus 2019 een nieuwe tarievenlijst gepubliceerd op haar website. Het huidige tarief voor plaatsing van een foto op een website is (voor cultureel en educatief gebruik) € 180,- per jaar. De schade van [eiseres] wordt op dit tarief begroot. Een hoger bedrag aan schadevergoeding zou onevenredig zijn, mede gelet op de onweersproken stelling van [gedaagde] dat haar website gemiddeld twee bezoekers per maand had en dat zij er geen omzet mee heeft gerealiseerd. Dit maakt dat er ook geen grond is voor toepassing van een factor 0,5 wegens verlies aan exclusiviteit, zoals [eiseres] vordert.